Ελιά Χαλκιδικής, ένα προϊόν με μέλλον
Η καλλιέργεια ελιάς στο νομό Χαλκιδικής χάνεται στα βάθη των αιώνων. Υπάρχουν ενδείξεις για την ύπαρξη της σε πολλές ιστορικές αναφορές της ελληνιστικής, ρωμαϊκής και παλαιοχριστιανικής περιόδου, ενώ η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε κατά καιρούς αρκετά ευρήματα που μαρτυρούν τη σχέση και το δεσμό των κατοίκων με την ελιά.
- 16 Ιουλίου 2018 07:47
Η συστηματική καλλιέργειά της ξεκίνησε τον 19ο αιώνα, όταν σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και της ΔΑΟΚ Χαλκιδικής, δημιουργήθηκε ο μεγάλος ελαιώνας της Πορταριάς έκτασης 5.000 στρεμμάτων με 32.000 ελαιόδεντρα. Σήμερα οι εκτάσεις ελαιοκαλλιέργειας ξεπερνούν τις 250.000 ενώ σχεδόν το 80% του πληθυσμού του νομού ασχολείται με αυτήν την αγροτική δραστηριότητα, είτε αποκλειστικά είτε συμπληρωματικά του εισοδήματος.
Η ελιά Χαλκιδικής, μπορεί να τυποποιηθεί με πολλούς τρόπους, να βγει το κουκούτσι και να γεμιστεί με πιπεριά, αμύγδαλο και με άλλους διάφορους τρόπους και να γίνει πιο γκουρμέ από αυτό που έχουμε συνηθίσει, δηλαδή, μια απλή ελιά στο πιάτο. Και αυτό είναι που την κάνει ξεχωριστή. Το γεγονός ότι έχουν δημιουργηθεί υποδομές και λειτουργούν σήμερα 50-60 μονάδες επεξεργασίας ελιάς στο νομό Χαλκιδικής σημαίνει ότι όλος αυτός ο όγκος της παραγωγής έχει και αποδέκτες στις διεθνείς αλλά και εσωτερικές αγορές.
Θέλει προσπάθεια για να αποδώσει καρπούς
Όπως σχεδόν σε όλα τα πετυχημένα πράγματα στη ζωή έτσι και στον τομέα της ελαιοκαλλιέργειας απαιτείται πολύς χρόνος, κόπος και προσωπική εργασία. Η εξειδίκευση από την άλλη πλευρά είναι σημαντική καθώς χρειάζεται πολλή προσπάθεια σε όλα τα βήματα, από τη φροντίδα του δέντρου στον ελαιώνα μέχρι την παραγωγή να έχεις την ίδια προσοχή και αγάπη για αυτό που κάνεις.
Δεν είναι όλα ρόδινα αλλά και όλα μαύρα στον τομέα της ελαιοκαλλιέργειας, σαφώς υπάρχουν προβλήματα και δυσκολίες όμως υπάρχει δυναμική, υπάρχουν προγράμματα που τρέχουν, από τη δημιουργία οικοτεχνίας, την τυποποίηση και συσκευασία της ελιάς και άλλα τόσα, απλά θέλει προσπάθεια αρκετή, επισημαίνoυν οι παραγωγοί, προσθέτοντας πως αποφέρει περισσότερο εισόδημα σε σχέση με άλλες καλλιέργειες.
Το κόστος της καλλιέργειας
Το κοστολόγιο ανά κιλό για την καλλιέργεια της ελιάς κυμαίνεται περίπου 45 με 50 λεπτά, χωρίς να υπολογίζονται οι εφορίες, τα ασφαλιστικά, τα εφόδια κλπ. Είναι το καθαρό κόστος για να παραχθεί το προϊόν. Για τη σπορά ενός στρέμματος ελιές απαιτούνται 25 δενδρύλλια με το κόστος της αγοράς των δέντρων να φτάνει στα 2 ευρώ. Από εκεί πέρα πρέπει να δημιουργηθεί ένα δίκτυο άρδευσης, που κοστίζει 400 ευρώ το στρέμμα, εφόσον το κτήμα διαθέτει δική του γεώτρηση και μπορεί να το καλύψει στις ανάγκες για νερό και λίπανση. Αν απαιτηθεί γεώτρηση, τότε το οικονομικό κόστος ξεφεύγει κατά πολύ. Η παραγωγή ελιάς αρχίζει από τον τρίτο χρόνο και έπειτα. Αυτό σημαίνει ότι ο αγρότης θα πρέπει όλα αυτά τα χρόνια να μπορεί να ανταπεξέλθει στις δαπάνες για το μεγάλωμα των δέντρων, η διάρκεια ζωής της ελιάς σε φυσιολογικές συνθήκες είναι μεγάλη, όπως και η παραγωγικότητά της και μπορεί να ξεπεράσει ακόμη και τα χίλια χρόνια ζωής. Δε φτάνει μια ζωή για την ελιά, από αυτήν θα θρέφονται, αν της διατηρούν σωστά γενιές και γενιές. Οι δενδρώδεις καλλιέργειες δεν είναι σιτάρι για να τις εγκαταλείψεις, δεν τα ξηλώνεις και τα πετάς έτσι εύκολα, τονίζουν οι ελαιοκαλλιεργητές της περιοχής.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ ΣΤΟ AGROPOST
Επιλεκτικές αποζημιώσεις για τις βροχοπτώσεις ετοιμάζει ο ΕΛΓΑ
