Αποφάσεις με χρονοκαθυστέρηση

Αποφάσεις με χρονοκαθυστέρηση

Στην Ελλάδα είναι αδιανόητο να πράξει κάτι ένας υπουργός τώρα, με την υποψία ότι το αποτέλεσμα θα το “καρπωθεί” ένας άλλος υπουργός

Από το 2009 μέχρι το 2014, έφυγαν από την Ελλάδα 20.000 επιστήμονες. Η φυγή σχεδόν δεκαπλασιάστηκε αν τη συγκρίνουμε με το διάστημα 2000-2005, όταν και είχαν φύγει περίπου 2.500 νέοι επιστήμονες.

Η φυγή, αν σκεφτούμε το τι συμβαίνει στη χώρα τα τελευταία 7 χρόνια, ήταν κάτι αναμενόμενο. Πέρα από τα εμπόδια που διαχρονικά αντιμετωπίζουν στην Ελλάδα, οι νέοι επιστήμονες και ερευνητές, η οικονομική κρίση επιδείνωσε την κατάσταση.

Πρόσφατα, ο αναπληρωτής υπουργός Έρευνας και Καινοτομίας Κώστας Φωτάκης, ανακοίνωσε θεσμικές και νομοθετικές παρεμβάσεις με στόχο να ενισχυθεί η έρευνα και να ανασχεθεί το κύμα φυγής.

Οι πρωτοβουλίες αυτές είναι θετικές, αλλά πιθανότατα χαμένες στον Ωκεανό μιας νοοτροπίας, που ταλανίζει τη χώρα εδώ και δεκαετίες.

Υπάρχουν ζητήματα όπως η ανεργία ή το brain drain και τομείς όπως η Παιδεία, που εκτός από διακομματική συνεννόηση, χρειάζονται και σχέδια μακράς πνοής.

Στην Ελλάδα είναι αδιανόητο να πράξει κάτι ένας υπουργός τώρα, με την υποψία ότι το αποτέλεσμα θα το δούμε 5 ή 6 χρόνια μετά και θα το “καρπωθεί” ένας άλλος υπουργός της ίδιας ή ακόμα χειρότερα μιας άλλης κυβέρνησης.

Αν στα πρώτα χρόνια, μετά την είσοδο της Ελλάδας στα μνημόνια, είχαν παρθεί αποφάσεις με ορίζοντα πενταετίας, τώρα θα δρέπαμε τους καρπούς τους.

Αλλά στη χώρα, που ολοκληρώνεται ένας δρόμος και πρώην υπουργοί, σκέφτονται ότι δεν κόβουν αυτοί την κορδέλα, γίνεται αντιληπτό, ότι αποφάσεις, που δεν “εξαργυρώνονται” στις αμέσως επόμενες εκλογές, είναι δύσκολο να ληφθούν.

*Του Μάνου Χωριανόπουλου, Διευθυντή Σύνταξης του NEWS 247

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα