Κάψτε επιτέλους το θέατρο (και τους ΧΙΠΙΣ)

Από την πρεμιέρα στο Broadway μέχρι και σήμερα στην Ιπποκράτους, η ροκ όπερα Jesus Christ Superstar εξάπτει τα πάθη και προκαλεί αντιδράσεις. Συνήθως αντιδρούν φανατικοί χριστιανοί που πιστεύουν ότι πρόκειται για μια βλάσφημη ιστορία, συνήθως χωρίς να την έχουν υπόψιν τους.

Στην Ελλάδα το 1974 οι φανατικοί χριστιανοί (!!!) εμπόδισαν την προβολή της ομώνυμης ταινίας. Στις ΗΠΑ αντέδρασαν ωστόσο και φανατικοί εβραίοι που θεώρησαν την παράσταση ως ένα κρεσέντο αντισημιτισμού. Στον αντίποδα, το 1972 αντέδρασαν και οι λογοκριτές της Λαϊκής Δημοκρατίας της Ουγγαρίας, οι οποίοι ουδόλως ενδιαφέρθηκαν για τη βλασφημία αλλά θεώρησαν ότι πρόκειται για αισχρή θρησκευτική προπαγάνδα.

Όλα αυτά όμως συνέβησαν την δεκαετία του ’70 όταν ο συνθέτης Andrew Lloyd Webber ξεκινούσε την καριέρα του. Σήμερα στα 70  του χρόνια και με τα όρια της πρόκλησης να έχουν διασταλεί, θα θεωρούσε προφανώς ότι το έργο του θα μπορούσε κάλλιστα να παιχτεί από τον ερασιτεχνικό θίασο κάποιας ενορίας. Μέχρι που η καταραμένη μοίρα του έργου, το έφερε στην Ελλάδα, την χώρα που ακόμη και το Game of Thrones μελετά, προκειμένου να καταλάβει τι συνέβαινε κατά τα σκοτεινά χρόνια του Μεσαίωνα.

Και αν η μήνυση του Μητροπολίτη Κυθήρων Σεραφείμ που ζητά την τιμωρία των ηθοποιών και συντελεστών της παράστασης καθώς παρουσιάζουν τον Ιησού ως “μέλος της κοινότητας ΧΙΠΙΣ που έχει ταυτιστεί με σεξουαλικά όργια και χρήση ναρκωτικών ουσιών”, είναι αναμενόμενη και ενδεχομένως λίγο τελετουργική, όσα ακολούθησαν καταδεικνύουν ότι αν ένα πράγμα βρίσκεται σε τροχιά ανάπτυξης στην χώρα, αυτό είναι ο σκοταδισμός.

Οπαδοί (!!!) της θρησκείας της αγάπης, συγκεντρώθηκαν έξω απ’ το θέατρο Ακροπόλ στην πρεμιέρα και απαιτούσαν να κατέβει η βλάσφημη παράσταση. Οι ηθοποιοί φυγαδεύτηκαν από την πίσω πόρτα. Έκτοτε και με την πρόσφατη περήφανη νίκη της ορθοδοξίας κατά του γλυπτού Phylax για φάρο, οι χριστιανοχούλιγκανς πέταξαν μπογιές στην πρόσοψη του θεάτρου, βανδάλισαν αυτοκίνητα των συντελεστών της παράστασης, εμποδίζουν καθημερινά την πρόσβαση των θεατών στο θέατρο και παροτρύνουν όποιον νιώθει ζηλωτής σε πράξεις βίας με αναρτήσεις τύπου “κάψτε το θέατρο”.

Αδιαφορώντας για τις έννοιες του bullying ή της στοχοποίησης πέταξαν τρικάκια έξω από το σπίτι της ηθοποιού που υποδύεται την Μαρία Μαγδαληνή χαρακτηρίζοντας βλάσφημους όσους συμμετέχουν “στη μεγάλη αποστασία” και υπογράφουν με την πρωτότυπη παρότρυνση “μετανοείτε”. Άλλωστε όπως αναφέρει και ο ιερέας στη μήνυσή του “στην παράσταση παρουσιάζεται επίσης γυναίκα με το όνομα Μαρία Μαγδαληνή, δηλαδή με αναφορά στην Αγία Μαρία Μαγδαληνή, να τραγουδάει στον Ιησού ερωτικό τραγούδι”. Τέτοια αίσχη δηλαδή.

Φανατικοί ή όχι, οι χριστιανοί έχουν κάθε δικαίωμα να εκφράζουν την άποψή τους κατά της παράστασης. Ακόμη και με συγκεντρώσεις έξω από το θέατρο αν έτσι νομίζουν. Όταν ξεπερνούν όμως τα όρια της νομιμότητας έχει και η δικαιοσύνη την υποχρέωση να τους μπαγλαρώσει. Κάτι που δεν κάνει ωστόσο. Ούτε τώρα ούτε ποτέ. Ακόμη και όταν οι -κατά δήλωσή τους- άνθρωποι του Θεού ρίχνουν “τίμιο ξύλο” σε θέατρα και εκθέσεις. Όταν βανδαλίζουν ιδιωτική ή δημόσια περιουσία. Μοιάζουν σαν να έχουν μια μορφή ασυλίας, ενδεχομένως να πιστεύουν ότι πρόκειται για “θεία παρέμβαση”.

Τεράστια είναι και η ευθύνη της εκκλησίας που αφήνει να εκδηλώνονται (αν δεν υποθάλπει κιόλας) τέτοια φαινόμενα. Ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος σπεύδει να μιλήσει για ωμή παραβίαση της ελευθερίας και της αρχής της αυτοδιοίκησης της Εκκλησίας με αφορμή τροπολογία 7 βουλευτών (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, Ποτάμι) που αφορά αλλαγές στο Πανελλήνιο Ίδρυμα Ευαγγελίστριας Τήνου. Κάνει  όμως σαν να μην βλέπει την δράση των “πιστών” και δεν μπαίνει στον κόπο ούτε καν να την καταδικάσει. Όπως δεν έκανε ούτε με το γλυπτό στο Φάληρο. Έστω για τους τύπους. Η ελευθερία και η αυτοδιοίκηση όμως συνεπάγονται και υποχρεώσεις. Ειδάλλως είναι δύσκολο να πείσεις και για τα δικαιώματά σου…

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 24/7 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos)