Όταν ο Στέλιος κάνει σχέδια, ο Πάνος γελάει…

Όταν ο Στέλιος κάνει σχέδια, ο Πάνος γελάει…
Ο Στέλιος Κούλογλου Eurokinissi

Ο "ζεστός μήνας Αύγουστος" έχει παχιές μύγες και προβλέψεις με ισχνές πιθανότητες επιβεβαίωσης…

Ο Άυγουστος δεν είναι ένας τυχαίος μήνας. Θρέφει τους έντεκα λέει ο λαός γιατί τότε, τα πάντα βρίσκονται σε αφθονία. Πήρε το όνομά του από τον Ρωμαίο Αυτοκράτορα Οκταβιανό Άυγουστο, που διαδέχθηκε τον Ιούλιο Καίσαρα. Μάλιστα, αυτός ο Οκταβιανός ήταν τόσο ζηλόφθων που με εντελώς αυθαίρετο τρόπο αφαίρεσε μια ημέρα απόν Φεβρουάριο και την προσέθεσε στον Αύγουστο προκειμένου ο μήνας που φέρει το όνομά του να μην υστερεί σε ημέρες από τον προηγούμενο μήνα που έφερε το όνομα του προκατόχου του.

Τον Αύγουστο λοιπόν, που είναι παχιές οι μύγες, θα λάβει τέλος αυτή η -κατα πολλούς ανίερη- συμμαχία της ριζοσπαστικής αριστεράς με το ακροδεξιό λαϊκιστικό κόμμα του στρατάρχη Πάνου. Το δήλωσε ξεκάθαρα ο Ευρωβουλευτής Στέλιος Κούλογλου: “Νομίζω η ιστορική περίοδος που επέβαλλε αυτή τη συμφωνία τελειώνει με τα μνημόνια. Ο καθένας τον δρόμο του και μετά ό,τι διαμορφώνουμε και στην Ευρώπη και προσπαθούμε να κάνουμε είναι μια συμμαχία Αριστεράς – κεντροαριστράς για να επιβάλλουμε νέα ατζέντα κοινωνικής Δικαιοσύνης”.

Ακόμη και αν δεν τελειώνουμε με τα μνημόνια τον Αύγουστο, σημασία έχει ότι η Κυβέρνηση λέει πως τελειώνουμε με τα μνημόνια τον Άυγουστο. Τότε λοιπόν -σύμφωνα με τις προβλέψεις του Ευρωβουλευτή- θα αναδιαταχθεί το πολιτικό σκηνικό. Οι ΑΝΕΛ θα αποτελέσουν παρελθόν και το μέγα ερώτημα είναι ποιος θα τους αντικαταστήσει. Πρίν βιαστείτε να απαντήσετε “το ΚΙΝΑΛ”, θα πρέπει να λάβετε υπόψιν διάφορες παραμέτρους. Τα πράγματα δεν είναι τόσο ξεκάθαρα όσο τα παρουσιάζει ο Σ. Κούλογλου.

Πρωτίστως, διότι αν δεχθούμε ότι μια τέτοια εξέλιξη είναι πιθανή, αυτή προϋποθέτει ότι οι ΑΝΕΛ θα αποδεχθούν στωικά τη διαπόμπευση μέχρι να βρεθεί ο αντικαταστάτης τους. Ήδη εδώ και καιρό διάφοροι “ορθόδοξοι ριζοσπάστες” αποκαλούν στην καλύτερη περίπτωση “δεξιό”, το κόμμα με το οποίο συγκυβερνούν. Τώρα ο κος. Κούλογλου, είπε πλέον ευθαρσώς ότι πρόκειται για “δεξιούς με εθνικιστικές τάσεις”, τους οποίους χρησιμοποίησαν όσο δεν έβρισκαν άλλους για να επιτύχουν κοινοβουλευτική πλειοψηφία και τους οποίους θα πετάξουν -τον Αύγουστο- σαν την τρίχα απ’ το ζυμάρι. Όσο ηθικά ευέλικτοι και αν είναι οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, υπάρχει ένα όριο ανοχής. Διατηρώντας μια στοιχειώδη αξιοπρέπεια, αν μυριστούν “προδοσία”, δεν αποκλείεται αιφνιδιαστικά να “αδειάσουν” εκείνοι πρώτα τους συγκυβερνήτες τους.

Η δεύτερη βασική προϋπόθεση είναι να βρεθεί ο αντικαταστάτης των “δεξιών με τις εθνικιστικές τάσεις”. Δεν είναι τρελοί στον ΣΥΡΙΖΑ να διαλύσουν μια “μπετοναρισμένη” συνεργασία, αναζητώντας λύσεις εκ’ των υστέρων. Η προφανής -για πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ- επιλογή είναι φυσικά το ΚΙΝΑΛ. Εκεί όμως υπάρχουν δύο προβλήματα. Το βασικό σχετίζεται με το γεγονός ότι εμβληματικά στελέχη του νέου κινήματος, θα προτιμούσαν να υποστούν φάλαγγα, παρά να συμπλεύσουν με τον ΣΥΡΙΖΑ. Προφανώς μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται όλοι όσοι βρέθηκαν κατηγορούμενοι για την υπόθεση Novartis. Λοβέρδος, Βενιζέλος και Κουτρουμάνης δεν είναι διατεθειμένοι να συμπλεύσουν. Παρομοίως και άλλα στελέχη που δεν κατηγορήθηκαν μεν, έχουν όμως εκφράσει ανοιχτά τη δυσανεξία τους για τον ΣΥΡΙΖΑ.

Θα μπορούσε φυσικά να προχωρήσει το υπόλοιπο ΚΙΝΑΛ προς μια “σύνθεση” με στόχο την πολυπόθητη ισχυροποίηση της κεντροαριστεράς. Αυτό είναι το δεύτερο πρόβλημα. Με όρους πολιτικού πόκερ, δεν είναι εύκολο να διακρίνει κανείς τα οφέλη για το “εναπομείναν ΚΙΝΑΛ’ από μια τέτοια προεκλογική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ. Περισσότερο με χείρα βοηθείας θα μοιάζει καθώς οι ΑΝΕΛ θα βρίσκονται στον προθάλαμο της εξόδου. Μετεκλογικά θα μπορούσαν να συμβούν πολλά, αλλά τότε ενδέχεται να έχουν αλλάξει και οι συσχετισμοί των δυνάμεων.

Ειναι φανερό ότι ακόμη και αν υπάρχει σχέδιο, δεν είναι ξεκάθαρο. Στην πολιτική δεν υπάρχει χρονοκαθυστέρηση. Αν υπάρχει μια συμφωνία για αλλαγή της Κυβερνητικής σύνθεσης, αυτή δεν μπορεί να περιμένει μέχρι τον Αύγουστο. Θα την δούμε να εξελίσσεται σύντομα. Το πιθανότερο όμως είναι ότι όταν ο Κούλογλου κάνει σχέδια, ο Καμένος γελάει. Αν είναι να πιστέψουμε στην πρόβλεψη κάποιου, γιατί να πιστέψουμε τον ευρωβουλευτή και όχι τον συγκυβερνήτη που έχει δηλώσει ότι “με τον Τσίπρα θα πάμε μαζί μέχρι τέλους”;

Με όλα τα θέματα να βρίσκονται σε εκκρεμότητα, κάθε πρόβλεψη εμπεριέχει μεγάλο ρίσκο. Πολλά θα εξαρτηθούν από την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης, την έξοδο στις αγορές, την έκβαση των εθνικών θεμάτων αλλά και την κλιμακούμενη ένταση στις σχέσεις με την Τουρκία. Σ’ αυτό το ρευστό περιβάλλον, “πιστολιές’ σαν του Κούλογλου μοιάζουν περισσότερο με απόπειρα να σπείρει ζιζάνια στο νεοσύστατο ΚΙΝΑΛ και σε δεύτερο επίπεδο με μια απόπειρα να προκαταλάβει τις εξελίξεις. Να εμποδίσει μια πιθανή συνεργασία του ΚΙΝΑΛ με την “επάρατο δεξιά” του Μητσοτάκη. Μια άμεση ρήξη με τους ΑΝΕΛ και το επίμονο φλερτ με το ΚΙΝΑΛ σε αυτή τη φάση έχει νόημα μόνο αν σύντομα η χώρα οδηγηθεί στις κάλπες. Πιο σύντομα απ’ ότι εκτίμησε ο Πρόεδρος της Βουλής, ήτοι μαζί με τις ευρωεκλογές την άνοιξη του 2019.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα