Ο κυνισμός του ακροκεντρώου Ντάισελμπλουμ

«Στο πρώτο στάδιο της κρίσης, στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν οι τράπεζες. Είχαμε τραπεζική κρίση, δημοσιονομική κρίση, και χρησιμοποιήσαμε πολλά από τα χρήματα του φορολογούμενου, με λάθος τρόπο κατά την γνώμη μου, για να σώσουμε τις τράπεζες».

Έτσι νέτα σκέτα και απολύτως κυνικά τα λέει τώρα ο πολλά βαρύς Γερούν Ντάισελμπλουμ αλλάζοντας την αφήγηση που τόσο καιρό μας πούλαγε η ελίτ των Βρυξελλών και την οποία αναμασούσαν με τόση όρεξη οι διάφοροι, τάχα μου ευρωπαϊστές, μεταρρυθμισιολόγοι πατριώτες μας.

Δεν τον έπιασε βέβαια ξαφνικά ο πόνος τον Γερούν, ούτε ερωτεύτηκε αιφνιδίως την αλήθεια, από την οποία για να φτάσει εκεί που έφτασε, έχει πάρει προ πολλού οριστικό διαζύγιο . Το κάνει γιατί αυτό βοηθάει το τωρινό αφήγημα της ελίτ των Βρυξελλών, την “τραπεζική ένωση”, τη νέα μεγάλη ιδέα που υποτίθεται θα θεραπεύσει πάσα νόσο και πάσα μαλακία. Αλλά εξυπηρετώντας τη νέα ευρωπαϊκή μυθολογία αφήνει έκθετη την παλιά.

Γιατί βέβαια εάν το “μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν οι τράπεζες”, αλλάζουν -και μάλιστα με τη βούλα της Κομισιόν- όλα όσα μέχρι τώρα δηλώνονταν για το πώς φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, με τα (ψευδώνυμα) μνημόνια, τους (επίτηδες) λάθος πολλαπλασιαστές και τις προσχηματικές μεταρρυθμίσεις. Και γίνονται σκόνη που την παίρνει ο άνεμος όλα τα φληναφήματα που προσπάθησαν να μας σερβίρουν διάφοροι Μένουμευρωπαίοι, από τον Θόδωρο Πάγκαλο μέχρι τον Σταύρο Θεοδωράκη, επειδή είχαν λερωμένη τη φωλιά τους, ή επειδή έτσι νόμιζαν ότι θα ανέβουν στο τρένο της νέας εποχής, τρομάρα τους.

Κατά πώς τα πουλάει λοιπόν, τώρα, ο Ολλανδός ακροκεντρώος πολιτικός , δεν φταίμε όλοι μας γιατί “μαζί τα φάγαμε” αφού δεν ήμασταν τραπεζίτες και δεν μας φώναζαν στα πάρτι που έστηναν τα golden boys.  Ούτε βέβαια φταίνε τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια, στα οποία υποτίθεται ότι είχαμε πέσει όλοι με τα μούτρα , ενώ οι σεμνοί, εργατικοί και μετρημένοι Ευρωπαίοι εταίροι μας έτρωγαν ψωμί και λίγο λαρδί για να κάνουν οικονομία. Δεν φταίει καν εκείνος ο στιγματισμένος… ελεεινός τυροπιτάς που δεν έκοβε αποδείξεις.

Τώρα πλέον -όπως με κάποια σωτήρια για το σύστημα καθυστέρηση ομολογεί ο Ντάισελμπλουμ- αποδεικνύεται ότι οι φταίχτες ήταν τραπεζίτες και επενδυτές και οι υπουργοί Οικονομικών που (δεν) τους επόπτευαν και οι πρωθυπουργοί που (δεν) επόπτευαν τους επόπτες. Όλοι αυτοί δηλαδή, που κατόπιν κρίσης και αφού είχε ένας έκαστος από αυτούς “θωρακιστεί” ατομικά, εγκαλούσαν εμάς !

Βέβαια, αυτοί, και τώρα, εμάς εγκαλούν, ζητώντας μας και τα ρέστα. Για αυτό και άρχισαν τις Ιερεμιάδες για τα προπαιτούμενα που υπολείπονται και τους πλειστηριασμούς που καθυστερούν. Γιατί είναι άλλο πράγμα να ομολογείς τις λαθροχειρίες κι άλλο να τις σταματάς.

Όσο βρίσκουν κάνουν δηλαδή. Και απλώς όταν το πράγμα δεν πάει άλλο ομολογούν τα προηγούμενα “λάθη” τους για να μπορούν να διαπράξουν τα επόμενα.

(Φωτογραφία: AP / Thierry Monasse)

*Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος είναι δημοσιογράφος