Τα κηρύγματα του μίσους δεν είναι αθώα

 “Εντολήν καινήν δίδωμι υμίν ίνα αγαπάτε αλλήλους, καθώς ηγά­πη­σα υμάς ίνα και υμείς αγαπάτε αλλήλους εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μα­θη­ταί έστε, εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις ”.

Αυτό που σύμφωνα με το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο είπε ο Ιησούς Χριστός στους μαθητές του λίγο μετά τη στιγμή που έφυγε ο Ιούδας για να τον προδώσει, είναι ένα από τα γνωστότερα εδάφια των Ευαγγελίων και πρέπει να είναι ελάχιστοι οι μετέχοντες της ημετέρας παιδείας που το αγνοούν.

Είναι λογικό επίσης να υποθέσουμε ότι δεν υπάρχει μητροπολίτης που να μην το έχει υπόψη του. Αλλά όπως φαίνεται από τα πολλά ρατσιστικά κηρύγματα του γνωστού και μη εξαιρετέου Αμβρόσιου των Καλαβρύτων υπάρχουν ορισμένοι αρχιερείς που παρότι το γνωρίζουν το γράφουν κυριολεκτικά στα παλιά τους παπούτσια.

Γιατί ακόμα κι αυτός ο δεσπότης, που έχει αποκαλέσει “αποβράσματα” και “ξεφτιλισμένους”¨τους ομοφυλόφιλους και έχει καλέσει σε πογκρόμ εναντίον τους με την απολύτως σαφή για τις ακροδεξιές απόψεις του διατύπωση “Μη διστάζετε, λοιπόν! Οταν και όπου τους συναντάτε, φτύστε τους! Μην τους αφήνετε να σηκώνουν κεφάλι”, κάπου, κάποτε, θα έριξε και μια έστω επιφανειακή ματιά στα ευαγγέλια για να περάσει τις εξετάσεις για… επίσκοπος και θα υποχρεώθηκε να παπαγαλίσει το πασίγνωστο εδάφιο που είναι απολύτως εμβληματικό της χριστιανικής διδασκαλίας.

Το πρόβλημα όμως είναι ότι ο Αμβρόσιος δεν κατανοεί ούτε τον τύπο ούτε την ουσία αυτής της διδασκαλίας καθώς μεταξύ της αρχιερατικής του ιδιότητας και των ολοκληρωτικών αντιλήψεών του διαλέγει πάντοτε την ακροδεξιά του ταυτότητα. Γιαυτό και τον βρίσκεις κάτω από όποια ρατσιστική και νεοφασιστική πέτρα κι αν σηκώσεις.

Όταν η συζήτηση είναι στο προσφυγικό και στην ανάγκη αλληλεγγύης, παρεμβαίνει κάνοντας εκκλήσεις “να μην μολύνουν την περιοχή μας τα στίφη των προσφύγων ισλαμιστών”. Όταν τίθεται το ζήτημα της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής και της εγκληματικής της δράσης, σπεύδει να την καλύψει, φωτογραφιζόμενος με πρωτοκλασάτα στελέχη της και δηλώνοντας δημοσίως ότι προτιμά να τον αποκαλούν “φασίστα παρά κατσαπλιά”.

Ακροδεξιός λοιπόν, μισαλλόδοξος και ρατσιστικός ο λόγος του πάντοτε. Τόσο που πλέον ο φανατισμός του θεωρείται αναμενόμενος και δεν σκανδαλίζει -αν και θα έπρεπε- το ποίμνιο.  Θα έπρεπε όμως να προβληματίζει τους δικαστές που εξέτασαν την μήνυση οκτώ εκπροσώπων της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ με βάση τον αντιρατσιστικό νόμο,  για υποκίνηση μίσους ή βίας.

Αλλά δεν τους προβλημάτισε και τον έκριναν αθώο!

Ελεύθερος λοιπόν και άσπιλος κατά τους δικαστές μπορεί να συνεχίζει τα κηρύγματα της μισαλλοδοξίας και να δηλώνει ό,τι γουστάρει. Όπως, “το φτύστε τους είναι το λιγότερο. Αν είχα όπλο και μπορούσα από το νόμο, θα το χρησιμοποιούσα να τελειώνουμε”.

Ή το άλλο… αθωωτικό που είπε στην απολογία του: “Όσους μιλούν για αγάπη, τους λέω αγαπούληδες”!

Με άλλα λόγια, όσο “αθώος” είναι ο Αμβρόσιος, τόσο “αδέκαστοι” είναι οι δικαστές που τον αθώωσαν.