“Ας πάρει και κάποιο… κεφάλι το Μαξίμου”

Αρχικά ήταν τα ΕΛΤΑ. Παρακρατούσαν τα χρήματα των λογαριασμών της ΔΕΗ. Συνταξιούχοι, νοικοκυρές, απλοί εργαζόμενοι ελάμβαναν τους λογαριασμούς τους και έβλεπαν ότι είχαν …απλήρωτους τους προηγούμενους, που είχαν πληρώσει! Οι περισσότεροι έπαθαν συγκοπή! Έτρεχαν στα Ταμεία για να πουν ότι δεν χρωστούν τίποτα. Ουδείς από τους αρμόδιους των ΕΛΤΑ αισθάνθηκε την ανάγκη να παραιτηθεί, ο αρμόδιος υπουργός δεν τους ζήτησε την παραίτηση, ο πρωθυπουργός δεν τράβηξε το αυτί του υπουργού.

Στη συνέχεια, η κυβέρνηση δεν κατόρθωσε να πάρει την υποδόση του 1 δισ. ευρώ! Ανεξαρτήτως εάν αυτό θα γίνει (;) σε λίγο χρονικό διάστημα, ως γεγονός είναι πρωτάκουστο! Πολύ περισσότερο καθώς το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους φέρεται να έχει εγκρίνει τα χρήματα σε διάφορους φορείς προκειμένου να εξοφλήσουν τους προμηθευτές τους, αλλά αυτοί δεν κατάφεραν να τα απορροφήσουν! Ούτε εδώ αρμόδιος υπουργός “καρατόμησε” κάποιον υπεύθυνο, ούτε ο πρωθυπουργός “πήρε το κεφάλι” κάποιου υπουργού!

Η κατάσταση αυτή δεν δείχνει μόνο πως στην κυβέρνηση υπάρχει και έλλειμμα συντονισμού και έλλειμμα αποτελεσματικότητας. Δείχνει και ότι για την περίοδο μετά την 21η Αυγούστου, που η χώρα θα βγει από τα Μνημόνια, κανείς δεν είναι σίγουρος ότι η χώρα δεν θα επιστρέψει στη μακαριότητα της προτεραίας κατάστασης και κυρίως, ότι μάλλον δικαιωμένοι όλοι εκείνοι που υποστήριζαν (δυστυχώς υπήρχαν και τέτοιοι) πως “τα μνημόνια εάν δεν υπήρχαν θα έπρεπε να τα είχαμε εφεύρει”.

Ο Αλέξης Τσίπρας, εκτός από το ότι πρέπει να βελτιώσει τον συντονισμό της κυβέρνησής του (το ότι ο ίδιος ασχολείται πολλές ώρες με το Σκοπιανό ή με τη μεγάλη διαπραγμάτευση για το χρέος είναι ένας επιπλέον λόγος προκειμένου να υπάρξει βελτίωση του μηχανισμού), πρέπει “να πάρει και κεφάλια”. Όχι αναζητώντας εξιλαστήρια θέματα, αλλά αποστέλλοντας το μήνυμα πως ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του, πρέπει να αναλαμβάνει τις ευθύνες του, πως κριτήριο για τη συμμετοχή σε μια κυβέρνηση είναι (όχι τα κομματικά ένσημα, αλλά) η αποτελεσματικότητα. Επιπλέον δε η ευαισθησία και η ανάληψη ευθυνών έπρεπε να χαρακτηρίζει μια κυβέρνηση της αριστεράς, και, βεβαίως, το κάθε μέλος της ξεχωριστά. Επιπλέον, όσο και αν πετύχει η κυβέρνηση στα “μεγάλα” (εάν επιτύχει), εφόσον δεν υπάρξει βελτίωση της καθημερινότητας του πολίτη, θα είναι στην πράξη αποτυχημένη.

Τα μηνύματα που πρέπει να αποστείλει ο πρωθυπουργός στα μέλη της κυβέρνησής του πρέπει να τα αποστείλει τώρα. Αύριο, θα είναι αργά- εάν δεν είναι και τώρα!