Το πράσινο μήλον της έριδος

Το πιο εντυπωσιακό στις χθεσινές εκλογές για νέο αρχηγό της κεντροαριστεράς δεν ήταν οι 210.000 που πήγαν να ψηφίσουν, αλλά το σοκ που έπαθαν μερικοί επειδή λέει ψήφισαν οι ΠΑΣΟΚοι και ψήφισαν ΠΑΣΟΚ, ενώ ας πούμε έαν ψήφιζαν μόνο οι περαστικοί σε μία ακόμη πρωτοφανή διαδικασία “περάστε, ψηφίστε, τελειώσατε” θα ήταν πιο λογικό.

Λες και υπήρχε ποτέ τίποτε άλλο στο χώρο μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ (ο οποίος έχει διεκδικήσει τον κορμό της κεντροαριστεράς, τους ανθρώπους που το 1981 έφεραν την Αλλαγή και τα παιδιά τους που μεγάλωσαν με το ίδιο όραμα) και Νέας Δημοκρατίας (η οποία μετά τη συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου φλερτάρει όλο και πιο ανοιχτά με την κληρονομιά του εκσυγχρονισμού).

Κάποιοι αναλυτές του Κολωνακίου θεωρούσαν ότι το ΠΑΣΟΚ έχει πεθάνει (και κάποιοι άλλοι, επώνυμοι και “υπεύθυνοι ηγέτες” ήθελαν να το πεθάνουν για να λύσουν οριστικά τους λογαριασμούς τους με τον Αντρέα καίτοι εκείνος δε ζει εδώ και πολλά χρόνια). Δεν είχαν καταλάβει ότι οι ψηφοφόροι για τους οποίους το ΠΑΣΟΚ πέθανε έφυγαν για ΣΥΡΙΖΑ, ενώ για όσους έμειναν στο χώρο μεταξύ Κουμουνδούρου και ΝΔ το brand ΠΑΣΟΚ λέει ακόμη κάτι. Βασικά διότι ακόμη και αυτοί που ήθελαν να σκοτώσουν το ΠΑΣΟΚ, χάρη στο ΠΑΣΟΚ έγιναν γνωστοί σε περισσότερους ανθρώπους από το θυρωρό της πολυκατοικίας τους.

Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν ποτέ δεν πεθαίνει. Όμως το πολιτικά πραγματικά ενδιαφέρον είναι πόσο ενδιαφέρονται για το μέλλον του ΠΑΣΟΚ (ας πούμε τα πράγματα με το όνομα τους και ας αφήσουμε πια τους χιπστερ όρους περί κεντροαριστεράς) τα δύο μεγάλα κόμματα.

Δεν ήταν καθόλου τυχαίο ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έσπευσε μέσω twitter ήδη στις εννέα και μισή το βράδυ και ενώ η ενσωμάτωση κυμαινόταν ακόμη στο 20% να κάνει, πρώτος από όλους, δήλωση για τη συμμετοχή, χρησιμοποιώντας μάλιστα τη λέξη “οξυγόνο” την οποία είχε κάνει σύνθημα της ΝΔ.

Δεν ήταν τυχαίο επίσης ότι από το ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε ο αντιπρόεδρος της Βουλής Δημήτρης Παπαδημούλης να βγει τα μεσάνυχτα πια επίσης μέσω twitter για να σχολιάσει ότι ο νέος φορέας είναι ΠΑΣΟΚplus και ότι το αποτέλεσμα συνιστούσε ήττα όσων ήθελαν ανοιχτά τη σύμπραξη με τη ΝΔ.

Διότι αυτό που ενδιαφέρει τα δύο μεγάλα κόμματα είναι βασικά ποιανού πιθανός κυβερνητικός εταίρος θα είναι η νέα κεντροαριστερά, όπως και να τη λένε τελικά. Και αυτό θα το κρίνει σε σημαντικό βαθμό ο αρχηγός της και άρα η ιδεολογική τάση που θα επικρατήσει.

Είναι κάτι περισσότερο από προφανές ότι στη ΝΔ θα προτιμούσαν σαφώς τον Ανδρουλάκη στην ηγεσία ενός νέου φορέα. Καίτοι ο ευρωβουλευτής της ΔΗΣΥ προέρχεται από τα σπλάχνα του ΠΑΣΟΚ, όπως και η Γεννηματά, οι οπτικές τους για την πορεία της σοσιαλδημοκρατίας είναι μάλλον διαφορετικές.

Είναι επίσης προφανές ότι κάποιοι γαλάζιοι θέλησαν να αξιοποιήσουν τη χθεσινή μεγαλύτερη του αναμενόμενου για πολλούς συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία, προκειμένου να την ερμηνεύσουν ως ένα μήνυμα των ψηφοφόρων της κεντροαριστεράς προς το ΣΥΡΙΖΑ ή ακόμη και ως προάγγελο της επιστροφής μέρους της κεντροαριστερής βάσης στο ΠΑΣΟΚ με συνέπεια την αποδυνάμωση του κυβερνώντος κόμματος.

Βέβαια για να πάρει πίσω το ΠΑΣΟΚ, η ΔΗΣΥ, η νέα κεντροαριστερά ή όπως αλλιώς θέλετε να το βαφτίσουμε, ψηφοφόρους από το ΣΥΡΙΖΑ, μάλλον πιο αποτελεσματική τακτική θα ήταν η στροφή προς τα αριστερά, η επιστροφή στις σοσιαλδημοκρατικές ρίζες και μία κάθετη διαχωριστική γραμμή με τη “δεξά” που επικαλούνταν ως εχθρό ακόμη και ο Κώστας Σημίτης.

Αυτά είναι λοιπόν τα διλήμματα, τα οποία βασανίζουν όχι μόνο τον χώρο της κεντροαριστεράς και του όλου ΠΑΣΟΚ που θα έλεγε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, αλλά και το ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ, που βλέπουν τον τρίτο πόλο ως ένα πιθανό κυβερνητικό εταίρο, μη λησμονώντας ότι εάν οι επόμενες εκλογές δεν βγάλουν κυβέρνηση, οι μεθεπόμενες εκλογές θα γίνουν με απλή αναλογική. 

*Η Βίκυ Σαμαρά είναι αρχισυντάκτρια πολιτικού του News 24/7