Δύο περιπτώσεις που χαρακτηρίζουν την Ελλάδα της παρακμής

Μπορεί να φαίνεται απίστευτο ότι ένας στους τρεις Έλληνες πιστεύει ότι τον ψεκάζουν, σύμφωνα με τα ευρήματα της διεΝΟΗσις, αλλά να που τα «προϊόντα» που προήλθαν από τους «ψεκασμένους» κυκλοφορούν και… οπλοφορούν. Εντελώς συμπτωματικά ένα μέλος του ελληνικού κοινοβουλίου κι ένας επιχειρηματίας- παράγοντας του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, εκπέμπουν στο ίδιο μήκος κύματος παρόμοιο μήνυμα.

Εξαιτίας του δεύτερου το ελληνικό ποδόσφαιρο έγινε πρωτοδέλιδο στον διεθνή τύπο. Μόλις χθες η μεγάλης κυκλοφορίας Gazetta dello Sport είχε 9σέλιδο αφιέρωμα με βασικό τίτλο: «Το ποδόσφαιρο του πιστολιού», ενώ εξ αιτίας του πρώτου ο τουρκικός τύπος έχει στήσει γλέντι. Και ο ένας και ο άλλος είναι δύο χαρακτηριστικές περιπτώσεις μιας Ελλάδας που έχει χάσει το μέτρο.

Με την απίστευτη δήλωση του βουλευτή των ΑΝΕΛ, Κώστα Κατσίκη, συνδέεται ευθέως ο υπουργός Εθνικής Άμυνας που επιμένει να χαρακτηρίζει «ομηρία» την κράτηση των Ελλήνων αξιωματικών. Με την απαράδεκτη στάση του Ιβάν Σαββίδη, ο οποίος εισέβαλε στον αγωνιστικό χώρο με το όπλο στη μέση, συνδέεται εμμέσως η κυβέρνηση.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Ελλάδα έχει μεταβληθεί, με ευθύνη της κυβέρνησης, σε λαϊκή επιθεώρηση, με την οποία… «γελάει και το παρδαλό κατσίκι». Ο βουλευτής των ΑΝΕΛ εξέφρασε «προσωπικές απόψεις», τις οποίες όμως δεν αποδοκίμασε η κυβέρνηση. Ο παράγοντας βρέθηκε «εν βρασμώ ψυχής», αλλά και πάλι η κυβέρνηση αντί να αποδοκιμάσει τον ίδιο αποδοκίμασε την πράξη.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Κατ’ αρχήν ότι η κυβέρνηση φαίνεται να «κατανοεί» πράξεις που την εκθέτουν, αρκεί τα άτομα που τις διαπράττουν να συγκαταλλέγονται στην ευρύτερη παρέα. Είτε με την ιδιότητα του «συμμάχου» είτε με την ιδιότητα του «φίλου». Μπορεί κάτι τέτοιο να υποδηλώνει παρακμή, αλλά στο λεξικό της πρώτης φοράς Αριστερά αυτό σημαίνει ακμή.

Είναι η ακμή του νέου ελληνικού πολιτισμού, όπως αυτός παρουσιάζεται καθημερινά από τους εκπροσώπους της κυβέρνησης στα γήπεδα, στα τηλεπαράθυρα και στην αίθουσα της βουλής. Είναι η «αισθητική» πλευρά του «νέου» που ήρθε προκειμένου να εκτοπίσει το «παλιό». Στην ουσία όμως δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια παρωδία διακυβέρνησης που οδηγεί τη χώρα στην αγκαλιά των ακραίων δυνάμεων του λαϊκισμού και του εθνικισμού.

*Ο Χάρης Παυλίδης είναι δημοσιογράφος.