Η πιπίλα του νεοφιλελευθερισμού

Δεν ξέρω που ήταν ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ όταν η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ έκαναν πάρτυ στο δημόσιο, όπως είπε ο βουλευτής του κόμματος του από τη Θεσσαλονίκη, ονόματι Λαζαρίδης, αλλά θα είχε πάει για τσιγάρα στο περίπτερο και ως εκ τούτου απουσίαζε από τις κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας. Ασθενής μνήμη ή μήπως όλα αυτά που λέγονται απευθύνονται σε μια ασθενούσα κοινωνία; Η ψυχιατρική θα ασχοληθεί κάποτε, ελπίζω, με όσα συμβαίνουν αυτή την περίοδο στη χώρα.

Επί της παρούσης καλό θα ήταν οι βουλευτές των ΑΝΕΛ και των άλλων… προοδευτικών δυνάμεων να φρεσκάρουν λίγο τις γνώσεις τους και ανατρέχοντας στην πλούσια βιβλιογραφία περί φιλελευθερισμού να ξεκαθαρίσουν στα μυαλά τους ορισμένες βασικές έννοιες. Θα τους ήταν χρήσιμο γιατί εκτείθενται όταν κατηγορούν τη Νέα Δημοκρατία για νεοφιλελελευθερισμό, την οποία μάλιστα παρουσιάζουν περίπου ως μολυσματική νόσο, αφού δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος μια και ο νεοφιλελευθερισμός πωλείται- ειδικά στην Ελλάδα- ως πιπίλα. Εκτός κι αν όλοι αυτοί οι «προοδευτικοί» κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια. Για να το εξηγήσω ψυχαναλυτικά προφανώς χρειάζονται οι ίδιοι θεραπεία γιατί αφού χρησιμοποιούν τον νεοφιλελευθερισμό ως πιπίλα, πιθανότητα είναι καθηλωμένοι στο στοματικό στάδιο.

Άραγε σε ποιο πολιτικό κείμενο περί νεοφιλελευθερισμού οι φόροι αυξάνονται αντί να μειώνονται; Σε ποιο νεοφιλελεύθερο πόνημα προσλαμβάνονται από τα παράθυρα και από τους φεγγίτες συμβασιούχοι παντός είδους; Ποιος νεοφιλελεύθερος συμβάλλει στην αύξηση των δραστηριοτήτων του κράτους αντί στον περιορισμό τους, της γραφειοκρατίας και τις αύξησης των δημοσίων δαπανών; Και τέλος η νεοφιλελεύθερη πολιτική από που και έως που συσχετίζεται με τα μνημόνια όταν τα μέτρα που λαμβάνονται κατά την εφαρμογή τους απηχούν ένα άκρως συντηρητικό μοντέλο οικονομίας; Η Μέρκελ και ο Σόιμπλε είναι νεοφιλελεύθεροι, ή μήπως συντηρητικοί πολιτικοί (αυτό που λέμε στην ημεδαπή «λαϊκή δεξιά») που πιστεύουν στον μεγάλο δημόσιο τομέα και στη μεγάλη φορολογία της μεσαίας τάξης;

Είναι προφανές ότι όλα αυτά δεν είναι η Νέα Δημοκρατία. Δεν ήταν ποτέ ούτε είναι νεοφιλελεύθερο κόμμα. Δεν το έδειξε όταν κυβερνούσε και σε πολλές περιπτώσεις έβαλε τα… θεμέλια ώστε η σημερινή κυβέρνηση να έχει άλλοθι για αυτά που κάνει στην οικονομία. Μα αφού δεν είναι όλα αυτά, τότε γιατί κατηγορείται η Νέα Δημοκρατία ότι ευθύνεται για όλα αυτά και για όσα προτίθεται ότι θα κάνει όταν οι ψηφοφόροι διαπράξουν το… λάθος να τους εμπιστευθούν; Γιατί είναι νεοφιλελεύθερη, άρα ένοχη! Δηλαδή; Τρέχα γύρευε. Ούτε και οι ίδιοι ξέρουν, γιατί αν ήξεραν δεν θα έλεγαν τέτοιες ανοησίες. Και το χειρότερο δεν θα τις πίστευαν και κάποιοι μέσα στη Νέα Δημοκρατία που αισθάνονται ενίοτε την ανάγκη να απολογούνται με αποτέλεσμα να εμφανίζουν την κεντροδεξιά ως ένα πολιτικό χώρο που ετεροπροσδιορίζεται από τους πολιτικούς της αντιπάλους.

Εν ολίγοις η Νέα Δημοκρατία δεν είναι νεοφιλελεύθερο κόμμα. Θα μπορούσε όμως να γίνει φιλελεύθερο υπό την ηγεσία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Αυτό όμως ενοχλεί και φοβίζει. Ενοχλεί τους απέναντι, γιατί θα καταρρεύσουν οι μύθοι, αλλά φοβίζει και κάποιους μέσα στην κεντροδεξιά γιατί θα χάσουν τα «πελατάκια». Ξεκάθαρα: Η παρέμβαση του κράτους στην Υγεία και στην Παιδεία, στη στήριξη των κοινωνικών προγραμμάτων, η ελεύθερη λειτουργία της οικονομίας με βάση τις αρχές της αγοράς, η δραστική μείωση των φόρων, οι ιδιωτικοποιήσεις και η δραστική μείωση του κράτους, αλλά και ο σεβασμός στις ατομικές ελευθερίες και στην ατομικότητα δεν είναι νεοφιλελευθερισμός. Είναι η κοινή λογική. 

* Ο Χάρης Παυλίδης είναι δημοσιογράφος.