Η… ξενυχτισμένη συναίνεση

Θα είχε ενδιαφέρον οι συζητήσεις στο κοινοβούλιο, κυρίως όμως το ήθος που επιδεικνύουν τα μέλη του, να αποτελούσαν μέρος της διδακτέας ύλης στα σχολεία. Αυτό, όμως, δεν πρόκειται να γίνει για ευνόητους λόγους, οπότε οι νέοι που αποστρέφονται την πολιτική εξαιτίας των πολιτικών θα συνεχίσουν να το κάνουν με ή χωρίς τα «φωτεινά» παραδείγματα των εκπροσώπων του λαού. Παρ’ όλα αυτά οι συνεδριάσεις του κοινοβουλίου, όπως αυτή που είχε αντικείμενο τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής για τη Novartis, έχουν διδακτικό περιεχόμενο για όλους μας. Κυρίως, όμως, για τους συμμετέχοντες βουλευτές και υπουργούς. Για παράδειγμα πολλοί εξ αυτών θα πρέπει νηφάλιοι να διαβάσουν τα πρακτικά ώστε να καταλάβουν τι είπαν. Αν το καταλάβουν.

Πάντως η πλειονότητα όσων παρακολούθησαν τις ομιλίες, κυρίως των κυβερνητικών βουλευτών, δεν κατάλαβαν. Όλοι όμως κατάλαβαν τι ακριβώς εκστόμισε η προεδρεύουσα κυρία Χριστοδουλοπούλου σε βάρος του κυρίου Αθανασίου. Ήταν ανοιχτό το μικρόφωνο, συνεπώς ήταν… δικαιολογημένη. Και άλλα πολλά θα μπορούσε κανείς να αναφέρει γι αυτή την… επική συνεδρίαση, όπως το ύφος υπουργού κατά τη διάρκεια της ομιλίας του κυρίου Πικραμένου. Επί του προκειμένου απαντά ο βρετανός συγγραφέας Wells: «Η ηθικολογία είναι φθόνος με φωτοστέφανο». Ε, αυτό το φωτοστέφανο φόρεσαν οι υπουργοί και οι βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας ώστε να εμφανισθούν ως εκφραστές του ηθικού πλεονεκτήματος.

Για τους βουλευτές της αντιπολίτευσης που… στερούνται ηθικής με βάση όσα είπαν οι υπουργοί και ορισμένοι (όχι όλοι) κυβερνητικοί βουλευτές, ισχύει η ρήση του Βολταίρου ότι είναι επικίνδυνο να έχουν δίκιο όταν η κυβέρνηση έχει άδικο. Όπως θα έλεγε κι ένας συνεπής ιδεολόγος της νέας τάξης πραγμάτων, δηλαδή των «απελευθερωτών» από τα δεσμά του παλιού πολιτικού συστήματος, η δικαιοσύνη έχει πατενταρισμένη ονομασία προέλευσης: «Αριστερά». Και όλοι καταλάβαμε ακούγοντας τα επιχειρήματα των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, ότι η απονομή της αποτελεί ιστορικό χρέος έναντι του λογαριασμού που είχε μείνει ανοιχτός από τον εμφύλιο.

Με συγχωρείτε αλλά ο τρόπος εκφοράς του λόγου ορισμένων εξ αυτών, έδινε την εντύπωση ότι η Ελλάδα είναι χωρισμένη στα δύο. Οι καλοί στα «αριστερά» και οι κακοί στα «δεξιά». Κι ενώ η χώρα αναστέναζε μέχρι πρωίας στο κοινοβούλιο, όπως στα χρόνια της χούντας στα γήπεδα, η κυρία Μέρκελ καλωσόριζε τον «Μακεδόνα» πρωθυπουργό στο Βερολίνο- προφανώς επηρεασμένη από το τηλεφώνημα του είχε δεχθεί την προηγουμένη από τον κύριο Τσίπρα- ο Ερντογάν υποδεχόταν τον Πρόεδρο της FYROM στο παλάτι του, ενώ οι Τούρκοι στο Αιγαίο έκαναν πάρτι.

Τα υπόλοιπα προσεχώς, μια και μέχρι τότε όλο και κάποια προανακριτική θα πάρει σειρά ώστε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από την πιστοληπτική γραμμή στήριξης. Αρκεί μέχρι τότε να υπάρχουν στηρίγματα για τη χώρα. Δύσκολο αν σκεφθεί κανείς ότι η συναίνεση και η εθνική συνεννόηση ξενύχτησε για να καταλήξει στις κάλπες…  

* Ο Χάρης Παυλίδης είναι δημοσιογράφος.