Πώς παρέδωσαν το όνομα, με ποια ανταλλάγματα και οι ιστορίες για αγρίους…

Η έναρξη του μουντιάλ στη Ρωσία συνέπεσε με τρία σχέδια που είχαν στόχο να πλήξουν την κυβέρνηση. Το πρώτο σχέδιο αποσκοπούσε στην παραίτηση του Έλληνα Ματαρέλα. Το δεύτερο σχέδιο είχε κολονέλους που θα επιχειρούσαν με πραξικόπημα να καταλύσουν τη Δημοκρατία. Και το τρίτο σχέδιο είχε βάλει στο μάτι τον εθνικό κυματοθραύστη Πάνο Καμμένο.

Το πρώτο σχέδιο απέτρεψε η σθεναρή αντίσταση του πρωθυπουργού. Ο Αλέξης Τσίπρας αμέσως μόλις πληροφορήθηκε τη συνωμοσία κατά του Πρόεδρου, έσπευσε να τον συναντήσει και να του θυμίσει ότι ακόμη και στην περίπτωση που ο Αντώνης Σαμαράς επιχειρήσει να εισβάλλει στο Προεδρικό, ακόμη και τότε, θα έχει την ιστορική ευκαιρία να μιμηθεί τον Αλλιέντε.

Το δεύτερο σχέδιο έκανε το λάθος να το «κάψει» ο Μπαρμπαρούσης. Ο από χωρίου εις χωρίον κρυπτόμενος χρυσαυγίτης βουλευτής δεν κρατήθηκε. Εις επήκοον όλων των βουλευτών αποκάλυψε το σχέδιο πραξικοπήματος, προκαλώντας την άμεση αντίδραση του προέδρου της βουλής. Μετά από αυτό τα τανκς δεν κινήθηκαν και οι κολονέλοι επέστρεψαν στα στρατόπεδα τους.

Όσον αφορά στο τρίτο σχέδιο, ο εθνικός κυματοθραύστης, ο πολιτικός που έμαθε τον μικρό Αλέξη να υπογράφει με το δεξί για να θυμηθούμε το προεκλογικό σποτάκι των ΑΝΕΛ, άντεξε τα θηριώδη κύματα αποσοβώντας το βούλιαγμα της κυβέρνησης. Για τον ίδιο και το κόμμα του θα αποφανθούν οι δύτες που θα διενεργήσουν την αυτοψία.

Προφανώς αυτές οι ιστορίες για αγρίους, έχουν ακροατήριο αντιστοίχου και αναλόγου… «πηλίκου» νοημοσύνης με εκείνο του Πολάκη. Τίποτα από όλα αυτά δεν συνέβη. Γιατί πολύ απλά ούτε στη φαντασία και του πλέον φαντασιόπληκτου δεν θα μπορούσαν να συμβούν. Βλέπετε και η φαντασία έχει τα όρια της. Πόσο μάλλον όταν η πραγματικότητα καθιστά τη φαντασία ξεπερασμένη.

Άλλωστε με πρωθυπουργό που ακούει τον υπουργό Άμυνας να λέει ότι διαφωνεί και θα καταψηφίσει τη συμφωνία- την ίδια συμφωνία που ο Πάνος Καμμένος του έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης για να φέρει ο Αλέξης Τσίπρας (όταν φέρει) στη βουλή- τι να σου κάνει η φαντασία μπροστά σ’ αυτούς τους πολιτικούς ογκόλιθους;

Όλα αυτά συνθέτουν μια μαύρη κωμωδία, με την οποία παραδόξως δεν γελάει κανείς. Γιατί είναι άλλο να γελάς με το έργο, είναι άλλο να γελάς με τους πρωταγωνιστές του. Κι αυτό συμβαίνει στην προκειμένη περίπτωση, ανεξαρτήτως κάποιων γραφικών περιπτώσεων από την πλευρά εκείνων που αντιδρούν με υστερικές κραυγές.

Επί της ουσίας οι ακραίες αντιδράσεις δεν καθιστούν τη συμφωνία επωφελή για τα εθνικά συμφέροντα. Εν ολίγοις επειδή οι ακροδεξιοί εθνικιστές θεωρούν τη συμφωνία προδοτική, δεν εξυπακούεται ότι όλοι όσοι διαφωνούν με τη συμφωνία είναι πατριδοκάπηλοι. Ούτε η αποδοχή ή η μη αποδοχή του όρου «Μακεδονία» κατατάσσει τους πολίτες σε προοδευτικούς και συντηρητικούς, δημοκρατικούς ή φασίστες.

Αυτά τα παραμύθια τελείωσαν στις Πρέσπες. Το παραμύθι ότι όσοι διαφωνούν στην Ελλάδα συντάσσονται με τους διαφωνούντες στα Σκόπια, δεν στέκει ούτε σε παιδιά προσχολικής ηλικίας. Όπως και το άλλο, ότι επειδή ο διεθνής παράγοντας χαιρετίζει τη συμφωνία συνιστά εθνική επιτυχία. Πολύ απλά δεν μπορεί τα μνημόνια να τα θεωρούμε εθνική αποτυχία, αφού κι αυτά χαιρετίστηκαν από τον διεθνή παράγοντα, αλλά τη συμφωνία εθνική επιτυχία.

Εν τέλει, είναι διάχυτη η αίσθηση ότι η κυβέρνηση προχώρησε σ’ αυτή τη συμφωνία, όχι γιατί ο Κοτζιάς ήταν πιο έξυπνος από τους προκατόχους του, αλλά γιατί τα συγκλίνοντα συμφέροντα της Γερμανίας με τις ΗΠΑ, των Βρυξελλών και του ΝΑΤΟ, έδωσαν την ευκαιρία στην κυβέρνηση να πάρει ανταλλάγματα. Ποια, θα μάθουμε τις προσεχείς ημέρες. Μπορεί να είναι οι συντάξεις, μπορεί το αφορολόγητο, μπορεί το χρέος. Πάντως κάτι πήραν.

Όλα τα άλλα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις και ιστορίες για αγρίους. Είναι μια συμφωνία που αν την έφερνε η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ τώρα θα είχαν σηκωθεί οι πέτρες, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ θα είχαν βγει στους δρόμους. Ασφαλώς όσοι δεν ίπτανται και πατούν στη γη, αντιλαμβάνονται ότι η σύνθετη ονομασία ήταν αναπόφευκτη. Το «Βόρεια», όμως, και μάλιστα μεταφρασμένο, η εθνότητα και η γλώσσα, συνιστούν μια κακή συμφωνία.

Πέραν όλων αυτών, η τακτική που ακολούθησε η κυβέρνηση υποκρύπτει και μικροκομματική κουτοπονηριά. Είναι κοινό μυστικό ότι η κυβέρνηση, δοθείσης της ευκαιρίας, ήθελε να πετύχει μ’ ένα σμπάρο δυο τριγώνια. Και τα «τριγώνια» ήταν η ΝΔ και το Κίνημα Αλλαγής. Μετρούσαν μάλιστα γύρω στους 7 βουλευτές που θα ψήφιζαν υπέρ της συμφωνίας. Τελικά έχασαν έναν.

Και φυσικά έπεται συνέχεια, γιατί η κυβέρνηση στην προσπάθεια της να γίνει το παιδί για τα θελήματα τους διεθνούς παράγοντα, αγνόησε προκλητικά τη θέληση του ελληνικού λαού. Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για την κυβέρνηση. Καλά ξεμπερδέματα.