Βροχή από πέτρες στους εκπαιδευτικούς

Βροχή από πέτρες στους εκπαιδευτικούς
Προαύλιο σχολείου MotionTeam

Ένα μη πρωτοφανές περιστατικό έρχεται στο προσκήνιο με αφορμή προστριβές, εντάσεις και συγκρούσεις ανάμεσα σε εκπαιδευτικούς και εκπαιδευόμενους.

Ένα νέο περιστατικό βίας από γονέα μαθητή σε βάρος διευθυντή σχολείου των Χανίων, σημειώθηκε το πρωί της Παρασκευής μετά από κλήτευση του γονέα σχετικά με παραβατικά επεισόδια που ενεπλάκη ο γιος του.

Συγκεκριμένα ο νεαρός μαθητής συμμετείχε σε δύο περιστατικά παραβατικής συμπεριφοράς και άσκησης βίας χθες Πέμπτη, με αποτέλεσμα να καλέσουν σήμερα τον γονέα του για να ενημερώσουν για το ότι συνέβη και την ποινή που θα έπρεπε να επιβληθεί.

Όντως ο πατέρας του νεαρού μαθητή, ο οποίος φοιτά με τον δίδυμο αδερφό του στο 4ο Γενικό Λύκειο Χανίων στην Αμπεριά, προσήλθε στο γραφείο του διευθυντή και κατά την ενημέρωση για τα χθεσινά επεισόδια, προέβη σε επίθεση και ξυλοδαρμό του λυκειάρχη και έπειτα εξαφανίστηκε.

Το περιστατικό δεν είναι πρωτοφανές. Εδώ και αρκετά χρόνια, όλο και πιο συχνά, το σχολείο έρχεται στο προσκήνιο της δημοσιότητας με αφορμή προστριβές, εντάσεις και συγκρούσεις ανάμεσα σε εκπαιδευτικούς και εκπαιδευόμενους.

Συμπεριφορές που παρακάμπτουν τη σχολική ζωή και καταφεύγουν σε «λύσεις»  επίδειξης προσωπικού τσαμπουκά είτε καταλήγουν σε χειροδικία είτε όχι, αν και γίνονται στο όνομα της ατομικής «προστασίας» των παιδιών, προσφέρουν το χειρότερο παράδειγμα στα ίδια τα παιδιά που υποτίθεται ότι «προστατεύουν». Η αλητεία και ο τραμπουκισμός, δεν έχουν καμία απολύτως θέση μέσα στο σχολείο, ιδιαίτερα όταν στρέφονται ενάντια σε αυτούς, που με προσωπικό κόπο και πόνο, κρατούν όρθιο ότι έχει απομείνει στη δημόσια εκπαίδευση.

Τέτοιου είδους αθλιότητες είναι το υποπροϊόν των κυρίαρχων πολιτικών  διάλυσης της δημόσιας παιδείας. Είναι αποτέλεσμα της διαρκούς στοχοποίησης των εκπαιδευτικών απ’ όσους επιχειρούν εδώ και πολλά χρόνια να φοβίσουν πότε με το απειλή της απόλυσης και πότε με το απειλή της αξιολόγησης.

Δεν έχουν περάσει πολλοί μήνες από τότε που μαθητής στο 1ου ΕΠΑΛ Ρεθύμνου, επιτέθηκε και τραυμάτισε τον καθηγητή του, όταν εκείνος του έκανε παρατήρηση.

Στο Ρέθυμνο πάλι, στο γυμνάσιο Συβρίτου, 23χρονος ξυλοκόπησε με μαγκούρα τον διευθυντή του σχολείου, σαν αντίποινα για την τριήμερη αποβολή του μαθητή αδελφού του. Για την ιστορία, ο σύλλογος είχε αποφασίσει να τιμωρήσει με τριήμερη αποβολή τον μαθητή λόγω απρεπούς ανάρτησης σε σελίδα κοινωνικής δικτύωσης που αφορούσε «πλάκες» μαθητών σε βάρος καθηγητών τους.

Κάμποσα χιλιόμετρα βορειότερα, στην Καστοριά, μια καθηγήτρια έπεσε θύμα ξυλοδαρμού από γονέα και διακομίσθηκε τραυματισμένη στο νοσοκομείο της πόλης.

Σε ανακοίνωση που εξέδωσε ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Περιφερειακής Ενότητας Καστοριάς αναφέρονται τα εξής: «Σύσσωμη η εκπαιδευτική κοινότητα και οι σύλλογοι Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Καστοριάς καταδικάζουμε την πρωτοφανή για τα δεδομένα της περιοχής βίαιη επίθεση, που δέχτηκε συνάδελφός μας από γονέα μαθητών μετά την ανακοίνωση αποτελεσμάτων των προαγωγικών γραπτών εξετάσεων. Το συμβάν συγκλονίζει για την αγριότητά του, καθώς η συνάδελφος μετά το περιστατικό μεταφέρθηκε τραυματισμένη στο Νοσοκομείο Καστοριάς. Αυτή η ενέργεια, όπως και κάθε πράξη βίας, που παραβιάζει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και ελευθερία του ιδιωτικού βίου, είναι καταδικαστέα και αποτελεί δείγμα της κρίσης αξιών και θεσμών που βιώνει η κοινωνία μας…»

Η μελέτη της σχολικής βίας

Γίνεται λόγος, κυρίως, για αντιδράσεις μαθητών αλλά και κηδεμόνων μαθητών που εκδηλώνονται, με διάφορες μορφές, μέσα ή έξω από το σχολικό χώρο, σε βάρος των εκπαιδευτικών και στοχεύουν όχι μόνο στην υπονόμευση της «εξουσίας» και της «αυθεντίας» του εκπαιδευτικού, αλλά, αρκετές φορές και στην ίδια τη σωματική του κακοποίηση.

Είναι αλήθεια ότι η σχέση εκπαιδευτικού – μαθητή, στους βασικούς της πυλώνες, είναι μια σχέση θεσμική, όσο κι αν πολλές φορές γίνεται αντιληπτή από τους μαθητές και τους γονείς τους ως προσωπική.

Αυτό σημαίνει ότι το «πατρόν» της υφαίνεται  σε γενικές γραμμές με νόμους και διατάξεις, ανεξάρτητα από προσωπικές διαθέσεις, καθώς, κάθε εκπαιδευτικός, είναι «θεσμικά» υποχρεωμένος να χρησιμοποιήσει προς τους μαθητές του ένα minimum από την εξουσία που του παρέχει η θέση του στο σχολείο (διδασκαλία ορισμένης ύλης, εξέταση, βαθμολογία, απουσίες, ποινές, κ.λπ), πρακτική που δημιουργεί «αυτεπαγγέλτως» αντιθέσεις, σε κάποιες περιπτώσεις εκρηκτικές.

Οι εκπαιδευτικοί λειτουργούν οι ίδιοι σ’ ένα ασφυκτικό πλαίσιο, κάτω από ολοένα εντεινόμενο έλεγχο, αδύναμοι να επέμβουν με καθοριστικό τρόπο στο αναλυτικό πρόγραμμα, στον τρόπο διδασκαλίας κ.λπ.

Υφίστανται τον κρατικό καταναγκασμό, αλλά είναι αντικειμενικά και οι βασικοί ιμάντες διοχέτευσής του στο μαθητικό πληθυσμό.

Στον παραπάνω πίνακα χαρτογραφούνται ενδεικτικά κάποια συγκεκριμένα περιστατικά βίας, κοντολογίς, μια σειρά «επεισοδίων» ανάμεσα σε εκπαιδευτικούς και μαθητές, που σύμφωνα με την «κοινή» γνώμη, συνθέτουν το παζλ της «κρίσης της σχολικής αίθουσας».

Προφανώς, πρόκειται για την κορφή του παγόβουνου στα «μαθήματα βίας» που αναπτύσσουν την τροχιά τους σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της σχολικής ζωής εξοπλισμένα με τα συνήθη πυρομαχικά της κοινωνικής ζωής.

Η κυρίαρχη εκδοχή για τις αιτίες αυτής της κατάστασης προσωποποιεί την αντίθεση μαθητών – καθηγητών και εστιάζει τις ευθύνες, κατά περίπτωση, είτε στη «δυσπροσάρμοστη» προσωπικότητα του μαθητή και στις «ανεπάρκειες και ελλείψεις του οικογενειακού του περιβάλλοντος» είτε στον «άδικο» και «αντιπαιδαγωγό» εκπαιδευτικό που «δεν γνωρίζει να εκτελεί σωστά το λειτούργημά του».

Σπάνια, ανιχνεύεται η σχέση ανάμεσα στη βίαιη συμπεριφορά μαθητών ή εκπαιδευτικών και στις σχολικές συνθήκες, κοντολογίς, στην ίδια τη δομή και τη λειτουργία του σχολικού συστήματος.

Η μελέτη της βίας στον σχολικό χώρο είναι, βεβαίως, μια γενίκευση της κοινωνικής βίας στο σχολείο και παράλληλα ισοδυναμεί  με την εξέταση του νοήματος των εκπαιδευτικών πρακτικών που υλοποιούνται στο χώρο αυτό.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα