Το παράδειγμα της Ουγγαρίας. Πού ποντάρει η Ελλάδα για τις διαπραγματεύσεις με την ΕΕ

default image

Το φλερτ Βουδαπέστης και Αθήνας με τη Μόσχα που δείχνει ποια μπορεί να είναι η τακτική ελιγμού της νέας ελληνικής κυβέρνησης μπροστά στη μαραθώνια διαπραγμάτευση με τους εταίρους της

Μια ενδιαφέρουσα ανάλυση διαβάζουμε στο περιοδικό Time, η οποία παραλληλίζει την ελληνική υπόθεση και την προσέγγιση με τη Ρωσία, με την κυβέρνηση της Ουγγαρίας που χρησιμοποίησε επίσης το όπλο που φέρει την ονομασία “Μόσχα”, όταν θέλησε να πετύχει τα μέγιστα στις διαπραγματεύσεις με την Ευρώπη. “Αν υπάρχει μια κυβέρνηση στην οποία ο αριστερός ηγέτης μπορεί να αναζητήσει ένα συμπαθητικό αυτί, αυτή είναι πιθανότατα η Ουγγαρία” σημειώνει το άρθρο στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού. “Και οι δύο έδειξαν ενδιαφέρον να σπάσουν τις γραμμές με την ΕΕ, για χάρη της Ρωσίας – με τον Έλληνα πρωθυπουργό στην πρώτη του μέρα στο γραφείο να εξοργίζει τους Ευρωπαίους εταίρους – και οι δύο “έχτισαν” τη φήμη τους με το να ορθώνουν το ανάστημά τους απέναντι στις Βρυξέλλες, ειδικά σε ό, τι αφορά στην αποπληρωμή των δανείων τους”.

Το περιοδικό θυμίζει πως η Ουγγαρία ήταν το πρώτο μέλος της ΕΕ που χρειάστηκε πρόγραμμα στήριξης μεσούσης της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Όπως και στην Ελλάδα, η απογοήτευση από τις παλιές κυβερνήσεις έφεραν στην εξουσία τον Βίκτορ Όρμπαν που επανεκλέχτηκε για δεύτερη θητεία πριν από ένα χρόνο. “Η κατάστασή μας ήταν παρόμοια με αυτό που συνέβη στην Ελλάδα” αναφέρει στο περιοδικό ο Ζόλταν Κόβατς, εκπρόσωπος της κυβέρνησης Όρμπαν. Πάντως η ουγγρική κυβέρνηση μοιάζει να σφυρίζει αδιάφορα για τις ομοιότητες και δεν δείχνει να θέλει να προσφέρει την αλληλεγγύη της στη νέα ελληνική κυβέρνηση, προς ανακούφιση της ευρωπαϊκής ελίτ που επιθυμεί διακαώς να επαναφέρει στην τάξη την Ελλάδα. “Θα προτιμούσαμε να τονίζουμε τις αντιθέσεις” σημειώνει αργότερα ο Κόβατς.

Δύο ηγέτες που κοιτάζουν την Ευρώπη στα μάτια

Στη συνέχεια το περιοδικό περιγράφει τις αιτιάσεις της Ουγγαρίας απέναντι στις πρώτες προθέσεις της ΕΕ να επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία για το θέμα της Ουκρανίας. “Ο Όρμπαν ανέφερε τον Αύγουστο πως η προσπάθεια να απομονωθεί η Ρωσία ήταν ‘σαν να πυροβολούμε τα πόδια μας’, δήλωση που έκανε και ο Αλέξης Τσίπρας που περιέγραψε τις κυρώσεις της ΕΕ σε επίσκεψή του στη Μόσχα λίγους μήνες αργότερα”.

Στην περίπτωση του Ούγγρου πρωθυπουργού η ρητορική υπέρ της Ρωσίας δεν κατέληξε και σε πράξεις. “Όταν είσαι ισότιμο μέλος μια Ένωσης, το να εγείρεις ενστάσεις δεν σημαίνει πως παύεις να αποτελείς μέρος της Ένωσης. Είμαστε μέρος της και ψηφίσαμε υπέρ κάθε απόφασης κυρώσεων”. Το περιοδικό περιγράφει την κίνηση της κυβέρνησης Τσίπρα να προβάλει ενστάσεις απέναντι στην απόφαση για περαιτέρω κυρώσεις απέναντι στη Ρωσία, εξηγώντας φυσικά πως στη συνέχεια η ελληνική πλευρά διευκρίνισε πως το ζήτημα ήταν “αν η άποψή μας θεωρείτο δεδομένη, χωρίς καν να έχουμε ερωτηθεί”.

Φιλορωσικά αισθήματα ή πολιτικός ελιγμός;

Το περιοδικό Time σημειώνει πως η προτεραιότητα της ελληνικής πλευράς, όπως και της ουγγρικής, δεν είναι να βοηθήσει τη Ρωσία, αλλά να διατηρήσει την ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Για παράδειγμα, τα επόμενα έξι χρόνια η Ουγγαρία έχει να λαμβάνειν περισσότερα από 25 εκατομμύρια δολάρια για να δημιουργήσει θέσεις εργασίας. Το διακύβευμα της Ελλάδας είναι ακόμη μεγαλύτερο με το χρέος να αγγίζει τα 240 δισεκατομμύρια ευρώ.

Τα πολιτικά όπλα της Ένωσης, ώστε να περιορίζει μια κυβέρνηση ή ακόμη και να αναιρεί το δικαίωμα ψήφου της στα όργανά της “είναι είτε αναποτελεσματικά, είτε οι βασικοί παίκτες μοιάζουν απρόθυμοι να τα χρησιμοποιήσουν” αναφέρει πολιτικός αναλυτής, ειδικός της ευρωπαϊκής πολιτικής. Το παράδειγμα είναι πάλι από την Ουγγαρία, που ενώ ο πρωθυπουργός της απειλούσε να υιοθετήσει μοντέλα διακυβέρνησης στα πρότυπα της Ρωσίας, της Τουρκίας και της Κίνας, όχι απλά δεν τιμωρήθηκε, αλλά πέτυχε να λάβει 25 εκατομμύρια πακέτο στήριξης της ουγγρικής οικονομίας.

Ένας σημαντικός οικονομικός παράγοντας που αγνόησε το περιοδικό στον παραλληλισμό των δύο κρατών είναι πως η Ουγγαρία δεν ανήκει στο στενό κύκλο της ευρωζώνης, πράγμα που κάνει τις συνθήκες πολύ διαφορετικές – είτε αυτό σημαίνει πιο πολλές ή πιο περιορισμένες διαπραγματευτικές δυνατότητες – για την Ελλάδα.

Για πόσο θα πληρώνει η Γερμανία;

Το περιοδικό καταλήγει πως με τη σημερινή σχέση της Ένωσης με τη Ρωσία, θα βρεθούν πολλά κράτη που θα μπουν στον πειρασμό να φλερτάρουν με τη Μόσχα προκειμένου να πιέσουν τους εταίρους τους, επιλογή που δεν ήταν στο τραπέζι πριν την ουκρανική κρίση. Όσο η Ευρώπη και ειδικά η Γερμανία μπορεί να ανταποκρίνεται στις χρηματοδοτικές ανάγκες των φτωχών συμμάχων της, θα μπορούν να διατηρούν (ή να επιδιώκουν) έναν βαθμό αλληλεγγύης. Το μόνο ερώτημα είναι πόσα μπορούν να αντέξουν.

Πηγή: Time

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα