Βιβλίο – αποκάλυψη για τη δράση του ISIS απ’ τη γυναίκα σύμβολο των Γεζίντι

Την ιστορία της Νάντια Μουράντ, της κοπέλας που βρέθηκε αιχμάλωτη του ISIS και σκλάβα του σεξ για περίπου τρεις μήνες ίσως να την έχετε ακούσει ήδη. Πριν από μερικές ημέρες η γυναίκα – σύμβολο της φυλής Γεζίντι κυκλοφόρησε ένα βιβλίο – κατά πολλούς γροθιά στο στομάχι για τα βασανιστήρια που υπέστησαν οι άνθρωποι της φυλής της, τον προσωπικό της Γολγοθά μέχρι την απελευθέρωση και το αποκρουστικό πρόσωπο της πιο σκληρής τρομοκρατικής οργάνωσης στον κόσμο.

Το βιβλίο που έχει συγγράψει μαζί με την Τζένα Κραγέφσκι έχει τίτλο “The Last Girl: My Story of Captivity, and My Fight against the Islamic State” ( “Το τελευταίο κορίτσι: η ιστορία της αιχμαλωσίας μου και ο αγώνας μου κατά του Ισλαμικού Κράτους” δηλαδή που στα ελληνικά δεν έχει κυκλοφορήσει, τουλάχιστον όχι ακόμα).

Η Μουράντ, που πέρυσι επισκέφθηκε την Ειδομένη και είχε συνάντηση με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο, είνα ι πρέσβειρα του ΟΗΕ για τα θύματα παράνομης διακίνησης ανθρώπων και έχει τιμηθεί απ’ το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το βραβείο Ζαχάρωφ.

Μια συγκλονιστική ιστορία

Η Nadia Murad Basee Taha έπεσε θύμα απαγωγής τον Αύγουστο του 2014 όταν μέλη της οργάνωσης “Ισλαμικό Κράτος” εισέβαλαν στο χωριό της στο Ιράκ. Ακολούθησε η εκτέλεση όλων των αντρών και η μεταφορά των γυναικόπαιδων στη Μοσούλη, όπου και ανταλλάχθηκαν ως «δώρα» μεταξύ των τρομοκρατών. Λίγες μέρες αργότερα βασανίστηκε, προσπάθησε να δραπετεύσει αλλά συνελήφθη. Τελικά, μετά από τρεις μήνες, κατάφερε να διαφύγει. Κατέφυγε στη Γερμανία, όπου της δόθηκε ιατρική περίθαλψη και φροντίδα.

Λίγο καιρό μετά παρουσιάσθηκε ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, όπου και διηγήθηκε λεπτομερώς τις τρομακτικές εμπειρίες που υπέστη για τρεις μήνες στα χέρια των τζιχαντιστών, χαρακτηρίζoντας τις επιθέσεις αυτές εναντίον της κοινότητάς της ως στοχοποιημένη «γενοκτονία». Συναφώς, ζήτησε από τον Οργανισμό να βοηθήσει τις χιλιάδες γυναίκες και παιδιά που παραμένουν αιχμάλωτοι του Ισλαμικού Κράτους.

Η  Μουράντ ανήκει στην κουρδική εθνοθρησκευτική μειονότητα με ινδοϊρανικές ρίζες των «Γεζίντι», που ζουν στην επαρχία της Νινευή του βορείου Ιράκ, ενώ υπάρχουν και άλλες κοινότητές τους στην Υπερκαυκασία, την Αρμενία, την Τουρκία και τη Συρία. Από τις Αρχές της δεκαετίας του 1990 μεγάλος αριθμός τους έχει μεταναστεύσει στην Ευρώπη, κυρίως στη Γερμανία.