Πλατεία Αριστοτέλους: Πρόσφυγες υπό το βλέμμα του Ελευθέριου Βενιζέλου

Πλατεία Αριστοτέλους: Πρόσφυγες υπό το βλέμμα του Ελευθέριου Βενιζέλου
Δεκάδες πρόσφυγες από το Αφρίν της Συρίας, μπροστά στο άγαλμα του Ελευθέριου Βενιζέλου, στην πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης Konstantinos Tsakalidis / SOOC

Το σκηνικό στην καρδιά της Θεσσαλονίκης, στην πλατεία Αριστοτέλους, περιγράφεται μόνο με τη λέξη "σουρεαλιστικό". Το λευκό άγαλμα του Ελευθέριου στέκεται με τη μορφή του αγέρωχη να θωρεί τους πρόσφυγες που ξέβρασε ως εδώ η αιματοχυσία στην Συρία.

Με το χέρι υψωμένο σε μία φυσική κίνηση, η μορφή του Ελευθέριου Βενιζέλου μοιάζει να καλωσορίζει τους πρόσφυγες, που έχουν απλώσει μπροστα στα πόδια του τα απομεινάρια της ζωής που άφησαν πίσω τους, ενώ τα μικρά παιδιά είναι το μόνο αισιόδοξο στοιχείο που μπορεί να διακρίνει κανείς για το μέλλον

Δεκάδες πρόσφυγες από το Αφρίν της Συρίας, μπροστά στο άγαλμα του Ελευθέριου Βενιζέλου, στην πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης Konstantinos Tsakalidis / SOOC

 

Οι πρόσφυγες κάθονται, ή στέκονται μαζεμένοι στο χορτάρι, στο κέντρο της πλατείας Αριστοτέλους. Αποφεύγουν τις κρύες μαρμάρινες πλάκες. Συντροφεύουν το άγαλμα, ενώ από μακριά οι πολύχρωμες κουβέρτες μοιάζουν σα να “στολίζουν” τον περιβάλλοντα χώρο. Οι περαστικοί σπάνια στρίβουν το κεφάλι για να κοιτάξουν κατάματα αυτούς τους ανθρώπους, που μοιάζουν να περιμένουν διαρκώς κάτι…

Δεκάδες πρόσφυγες από το Αφρίν της Συρίας, μπροστά στο άγαλμα του Ελευθέριου Βενιζέλου, στην πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης Konstantinos Tsakalidis / SOOC

 

Στο κοντινό πλάνο, ένας νεαρός άνδρας στρέφει το βλέμμα χαμηλά. Γιατί να έχει διάθεση για φωτογραφίες. Αλλά η μάνα με το βρέφος ξαπλωμένο στο χορτάρι χαμογελά στο παιδί της…

Δεκάδες πρόσφυγες από το Αφρίν της Συρίας, μπροστά στο άγαλμα του Ελευθέριου Βενιζέλου, στην πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης Konstantinos Tsakalidis / SOOC

 

Η τρυφερότητα με την οποία βαστά ένας πατέρας το παιδί του, μαρτυρά με πόση αγωνία το άρπαξε για να διασχίσει εμπόλεμες ζώνες και να καραβοτσακιστεί για να το σώσει από τον πόλεμο. Ευτυχώς, η απειλή είναι μακριά τώρα πια.

Δεκάδες πρόσφυγες από το Αφρίν της Συρίας, μπροστά στο άγαλμα του Ελευθέριου Βενιζέλου, στην πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης Konstantinos Tsakalidis / SOOC

 

Ο χρόνος κυλά με σχετικότητα. Ώρες και ώρες, στο γρασίδι, γονείς και παιδιά παλεύουν να βρουν νόημα στα πράγματα, αναζητώντας τον επόμενο σταθμό. Ελλάδα ή Ευρώπη;

Δεκάδες πρόσφυγες από το Αφρίν της Συρίας, μπροστά στο άγαλμα του Ελευθέριου Βενιζέλου, στην πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης Konstantinos Tsakalidis / SOOC

 

Ένας πιτσιρίκος απολαμβάνει τον ήλιο, πλάι στην κουβέρτα – αντίστκηνο. Αντέχουμε να βλέπουμε παιδιά να περνούν εδώ τις νύχτες τους;

Δεκάδες πρόσφυγες από το Αφρίν της Συρίας, μπροστά στο άγαλμα του Ελευθέριου Βενιζέλου, στην πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης Konstantinos Tsakalidis / SOOC

Ένα ζευγάρι παπούτσια, σακίδια, τσάντες, σκόρπια πανωφόρια και πολλά – πολλά απορημένα, παιδικά μάτια.

Δεκάδες πρόσφυγες από το Αφρίν της Συρίας, μπροστά στο άγαλμα του Ελευθέριου Βενιζέλου, στην πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης Konstantinos Tsakalidis / SOOC

Κάθε ψυχή σέρνει πίσω της από ένα μικρό “μπόγο”. Τα απολύτως ελάχιστα. Τα πιο απαραίτητα από απαραίτητα. Ή μάλλον, ούτε καν αυτά…

Δεκάδες πρόσφυγες από το Αφρίν της Συρίας, μπροστά στο άγαλμα του Ελευθέριου Βενιζέλου, στην πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης Konstantinos Tsakalidis / SOOC

 

Η ζωή συνεχίζεται. Τουρίστες περνούν από την πλατεία Αριστοτέλους. Κοντοστέκονται μπροστά στο άγαλμα. Ανοίγουν τον χάρτη και επιλέγουν τον επόμενο προορισμό τους. Αυτοί τουλάχιστον, τον γνωρίζουν.

Δεκάδες πρόσφυγες από το Αφρίν της Συρίας, μπροστά στο άγαλμα του Ελευθέριου Βενιζέλου, στην πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης Konstantinos Tsakalidis / SOOC

 

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα