Να αφήσουμε θετικό αποτύπωμα διακυβέρνησης

Την ανάγκη παρά και πέρα από τους περιορισμούς του τρίτου μνημονίου, η κυβέρνηση της αριστεράς να αφήσει ένα θετικό κοινωνικό πρόσημο σε τομείς όπως η υγεία, η παιδεία, η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας στη βάση ενός άλλου προτύπου ανάπτυξης και αξιοποίησης, καθώς και η κοινωνική πολιτική, υπογραμμίζει ο Πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης, συμμετέχοντας στο διάλογο του News247 εν όψει του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο κ.Βούτσης εντάσσει την τύχη της χώρας και της αριστεράς μέσα στο μεγάλο ευρωπαϊκό κάδρο, υπογραμμίζοντας τη σημασία που θα έχει ο πρωταγωνιστικός ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ στην προσπάθεια η Ευρώπη να βρει ξανά το βηματισμό της και λέει χαρακτηριστικά: “Μέσα από τη διακυβέρνηση να αφήσουμε ένα αποτύπωμα, το οποίο θα διαμορφώσει μια ιστορική συνείδηση για την αναγκαιότητα της Αριστεράς.”

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και η τοποθέτηση του όσον αφορά στις αποκρατικοποιήσεις. Ο Πρόεδρος της Βουλής εκφράζει ειδικότερα την άποψη ότι στο πλαίσιο της Συνταγματικής Αναθεώρησης πρέπει να γίνει συζήτηση για το δημόσιο έλεγχο πάνω στα δημόσια αγαθά του νερού και της ενέργειας, αλά και τις δημόσιες ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες. Δηλώνει μάλιστα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει κάθε προσπάθεια να μη φύγει και πλειοψηφικά και με την έννοια του μάνατζμεντ ο έλεγχος από το δημόσιο και τονίζει: “Είναι θέματα στα οποία δεν μπορεί να υπάρξει καμία υποχώρηση.”

Ο κ.Βούτσης ορίζει ως ιδεολογικό και πολιτικό ρεύμα του ΣΥΡΙΖΑ τη ριζοσπαστική, αδογμάτιστη, κινηματική αριστερά και εκτιμά: “Δεν υπάρχουν δυνάμεις ή πιέσεις μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ ή και απ’ έξω, για να μας εκτρέψουν σε άλλη κοίτη, δηλαδή, στη σοσιαλδημοκρατική κοίτη.” Εκφράζει όμως την άποψη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συμβάλλει θετικά στη μετακίνηση από την πλευρά των σοσιαλιστικών και σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων στην Ευρώπη, κάνοντας λόγο για συνάντηση ρευμάτων και όχι μετάλλαξη του ρεύματος της ριζοσπαστικής αριστεράς.

Nα φύγουμε από το 27 εναντίον ενός που ήμασταν πέρσι

“Δεν έχουμε σχέση με την προέλευση ή την πολιτική του κ. Ρέντσι, του κ. Ολάντ, του κ. Σάντσες, παρόλα αυτά βρήκαμε τους δρόμους και βρίσκουμε τους δρόμους μέσα σε ενάμιση χρόνο και στο όνομα της χώρας, αυτό έχει σημασία, να φύγουμε από το 27 εναντίον ενός που ήμασταν πέρσι”, αναφέρει χαρακτηριστικά.

“Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να είναι άθροισμα τάσεων”, δηλώνει κατηγορηματικά ο κ.Βούτσης, σημειώνοντας ότι το πρόσημο πρέπει να είναι υπέρ του ενιαίου ανοικτού δημοκρατικού αλλά και αριστερού ριζοσπαστικού κόμματος, καθώς και πως ό,τι υπάρχει ή ό,τι δημιουργείται ad hoc είτε περιπτωσιολογικά ως τάση ή ρεύμα είναι καλοδεχούμενο και είναι θετική η συμβολή του, αλλά μέχρι εκεί.

Οι απαντήσεις του Νίκου Βούτση στα επτά ερωτήματα του News247 έχουν ως εξής:

1.Πως βλέπετε το χώρο της Αριστεράς και τη χώρα σε δέκα χρόνια; Ποια πέντε πράγματα θα μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να πει ότι άλλαξε, παρά την υποχώρηση του τρίτου μνημονίου;

Το μεγάλο κάδρο μέσα στο οποίο υπάρχουμε και ως χώρα και ως Αριστερά συμπεριλαμβάνει και το μέλλον και την τύχη της Ε.Ε.. Θα είναι πάρα πολύ σημαντικό αν καταφέρουμε στα αμέσως προσεχή χρόνια, δηλαδή στη διετία – τριετία, να υπάρχει μία αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων στην Ευρώπη υπέρ των προοδευτικών απόψεων, εναντίον της λογικής της λιτότητας και κυρίως εναντίον των απόψεων που γεννούν ρατσιστικές, ξενοφοβικές και ακροδεξιές αντιλήψεις.

Θα είναι πολύ σημαντικό η αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ να έχουν παίξει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο και αυτός να έχει εντυπωθεί στις συνειδήσεις του κόσμου, έτσι ώστε η Ευρώπη να βρει ξανά το βηματισμό της σε μια κατεύθυνση διαφορετική απ’ αυτή που πορεύεται τώρα, μια κατεύθυνση κοινωνικών συγκλίσεων.

Μέσα σ΄ αυτό το μεγάλο κάδρο είναι και η τύχη της χώρας και της Αριστεράς, δηλαδή, μέσα από τη διακυβέρνηση να αφήσουμε ένα αποτύπωμα, το οποίο θα διαμορφώσει μια ιστορική συνείδηση για την αναγκαιότητα της Αριστεράς.

Σαφώς και σε μεγάλο βαθμό οι πολιτικές που ασκούνται επηρεάζονται από τον συμβιβασμό που αποκαλείται τρίτο μνημόνιο, παρόλα αυτά οφείλουμε να αφήσουμε ένα θετικό κοινωνικό πρόσημο σε διάφορους τομείς όπως την πρόσβαση στην υγεία για όλους και την αναβάθμιση του συστήματος υγείας, τη σύγχρονη και μαζική και δημοκρατική παιδεία και επίλυση όλων των θεμάτων σ΄ αυτό τον κρίσιμο τομέα, την πρωτογενή παραγωγή και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας στη βάση ενός άλλου προτύπου ανάπτυξης και αξιοποίησης, την επέκταση του μεγάλου τουριστικού ρεύματος που βοηθάει πολύ τη χώρα, αλλά μέσα από μία ιδιαίτερη αντίληψη γι’ αυτό και βεβαίως την σύγκλιση και ανόρθωση των κοινωνικών στρωμάτων που αυτά τα χρόνια πλήρωσαν βαρύτατα την κρίση και τις λάθος μνημονιακές θεραπείες στις οποίες οδηγήθηκε η χώρα.

Εάν η Αριστερά σ΄ αυτά τα μεγάλα ζητήματα που είναι θέματα πολιτικής -δεν είναι σοσιαλισμός, ούτε ένα άλλο καθεστώς- έχει αφήσει το αποτύπωμά της ως μία ικανή δύναμη διακυβέρνησης, αυτό θα είναι μεγάλη παρακαταθήκη για τους αγώνες και για την ταυτότητα της και στο μέλλον.

2.Ποιο πρέπει να είναι το ιδεολογικό στίγμα του ΣΥΡΙΖΑ; Εφόσον αριστερό είναι ό,τι φέρνει ανάπτυξη, μία επένδυση που δημιουργεί θέσεις εργασίας, αλλά καταστρέφει το περιβάλλον είναι θεμιτή για παράδειγμα;

Δεν συμφωνώ μ΄ αυτή τη θέση. Παραμένουμε στις αξίες και στις αντιλήψεις που έχουμε γι’ αυτά τα ζητήματα, γι’ αυτό σας είπα και για ένα άλλο πρότυπο ανάπτυξης. Δεν είναι δυνατόν στο όνομα του μεγάλου τουριστικού ρεύματος, που βοηθάει πάρα πολύ τη χώρα, να προχωρήσουμε σε καταπατήσεις αιγιαλών, ή στο όνομα της ανάγκης αλλαγής του μίγματος στα ενεργειακά ζητήματα να γεμίσουν όλα τα νησιά ή οι βουνοκορφές με ανεμογεννήτριες, ή πόσο μάλλον να καταπατηθούν εκτάσεις, τοποθεσίες Natura, ή ακόμα περισσότερο να υπάρξει επιβάρυνση του κλίματος, του περιβάλλοντος με περαιτέρω χρήση λιγνίτη στα ενεργειακά.

Αυτά που σας είπα είναι μερικά παραδείγματα πάνω στα οποία δοκιμαζόμαστε, διότι είναι σαφές ότι οι αποκρατικοποιήσεις που γίνονται και οι ιδιωτικοποιήσεις οι οποίες γίνονται, αρκετές από τις οποίες δεν ήταν στο δικό μας πρόγραμμα και στη δική μας αντίληψη, οδηγούν σε μια διακινδύνευση αυτού του διλήμματος, το οποίο πολύ σωστά θέτετε, δηλαδή, ανάπτυξη με ποιο κόστος, θέσεις εργασίας με ποιο κόστος.

Είναι φανερό, είναι προφανές πως το πρώτο ζήτημα είναι η αντιμετώπιση της ανεργίας, αλλά το πώς θα γίνει και το ποιες θέσεις θα αναπτυχθούν, ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα, είναι κάτι το οποίο συνιστά μία μάχη εκ του συστάδην και είναι μέρος της ταξικής διαπάλης που διεξάγεται. Δηλαδή, για την Cosco π.χ. και το λιμάνι και τα εργασιακά και τις εγγυήσεις που δόθηκαν σ΄ αυτή τη συμφωνία το πώς θα εφαρμοστούν είναι ζήτημα το οποίο αφορά και στο μαζικό κίνημα.

Δεν μπορεί κανείς ποτέ να είναι σίγουρος είτε υπέρ του περιβάλλοντος είτε υπέρ των εργασιακών δικαιωμάτων, όταν υπογράφει αυτές τις συμβάσεις, αλλά συνεχίζουμε με τις ίδιες αξίες να προσπαθούμε να υπερασπίσουμε, στο όνομα των επενδύσεων και των νέων θέσεων εργασίας τόσο το περιβάλλον όσο και τα εργασιακά δικαιώματα.

3.Είναι ή πρέπει να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ το νέο ΠΑΣΟΚ;

Κάθε κόμμα έχει τη δική του διαδρομή, κάνει τους δικούς του κύκλους και αναφέρεται στα ιδιαίτερα ρεύματα που υπάρχουν είτε ιστορικά διαμορφωμένα στη χώρα μας, είτε διεθνώς σε ευρωπαϊκή κλίμακα. Το δικό μας ιδεολογικό και πολιτικό ρεύμα είναι η ριζοσπαστική, η αδογμάτιστη αριστερά, η κινηματική αριστερά. Και υπάρχουν δυνάμεις μεγαλύτερες ή μικρότερες σε σχετική άνοδο θα έλεγα.

Δείτε και τους Podemos ή και το Die Linke. Το δικό μας ρεύμα έχει το δικό του ιδιαίτερο αποτύπωμα στην Ευρώπη. Θα μείνουμε σ΄ αυτή την κατεύθυνση. Πάνω σ΄ αυτό θέλω να είμαι απόλυτος. Δεν υπάρχουν δυνάμεις ή πιέσεις μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ ή και απ’ έξω, για να μας εκτρέψουν σε άλλη κοίτη, δηλαδή, στη σοσιαλδημοκρατική κοίτη. Το θέμα είναι όμως ότι συμβάλλουμε θετικά και δίνουμε πολύ μεγάλη σημασία στην μετακίνηση που έχει αρχίσει και γίνεται από την πλευρά των σοσιαλιστικών και σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων στην Ευρώπη σε αντιλήψεις μιας στρατηγικής κόντρα στη λιτότητα, κόντρα στο σύμφωνο σταθερότητας, κόντρα στην ξενοφοβία. Αυτά είναι θετικά δείγματα, θετικά βήματα αυτού του χώρου. Εμείς τα ενθαρρύνουμε, τα εμπνέουμε, συνεργαζόμαστε ανοικτά δεν έχουμε κανένα κόμπλεξ, επειδή ξέρουμε ακριβώς ότι είναι συνάντηση ρευμάτων και όχι μετάλλαξη του ρεύματος της ριζοσπαστικής αριστεράς.

4.Ποια πρέπει να είναι η σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με τη σοσιαλδημοκρατία στην Ελλάδα και την Ευρώπη; Πρέπει να ενταχθεί στη Σοσιαλιστική Διεθνή; Και πως είναι σύμμαχοι οι Ευρωπαίοι σοσιαλδημοκράτες, όταν ο Φρανσουά Ολάντ στα εργασιακά έχει εφαρμόσει πολύ πιο σκληρά μέτρα από αυτά που ζητούνται από την Ελλάδα;

Η σχέση με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία είναι μία δυναμική σχέση, μία σχέση έντασης, στο βαθμό που την κρίσιμη δεκαπενταετία, τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα εντάχθηκαν και μάλιστα πρωταγωνιστικά στις δυνάμεις του μονόδρομου και της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης.

Τώρα καλούνται μέσα από τις εσωτερικές δικές τους διεργασίες και από την πίεση των κοινωνιών στις χώρες τους να φύγουν από την ένταξη σ΄ αυτό το μπλοκ των δυνάμεων που οδήγησαν την Ευρώπη στα σημερινά αδιέξοδα, αλλά οδήγησαν και χώρες σαν την δική μας στην παρούσα κρίση χρέους, αλλά και στις θεραπείες που έχουν προτείνει που είναι άκρως αποτυχημένες.

Άρα αυτή η σχέση είναι προφανές πως εξελίσσεται βήμα με το βήμα και θα ωριμάζει όλο και περισσότερο όταν σε κρίσιμα ζητήματα μιας ατζέντας όπως στις διατλαντικές συμφωνίες στη CETA και στην TTIP ή στα εργασιακά αλλά σε πολλά άλλα θέματα που συνιστούν τελικά ένα διαφορετικό συσχετισμό για την Ευρώπη, πάρουν θετικές, προοδευτικές θέσεις αυτά τα κόμματα ή οι ηγέτες τους.

Δεν έχουμε σχέση με την προέλευση ή την πολιτική του κ. Ρέντσι, του κ. Ολάντ, του κ. Σάντσες, παρόλα αυτά βρήκαμε τους δρόμους και βρίσκουμε τους δρόμους μέσα σε ενάμιση χρόνο και στο όνομα της χώρας, αυτό έχει σημασία, να φύγουμε από το 27 εναντίον ενός που ήμασταν πέρσι σε μία δραματική κατάσταση. Υπάρχουν, πλέον, ευήκοα ώτα. Και γίνονται οι συναντήσεις, όπως έγινε του Club Med, των Μεσογειακών χωρών και εγώ έκανα ως Πρόεδρος της Βουλής στο Στρασβούργο συναντήσεις, όπου ήταν μέσα και σοσιαλιστές και από εργατικά κόμματα κ.λπ.. Είδατε την εξέλιξη και με τον Κόρμπιν στη Μεγάλη Βρετανία που όμως είναι σε συνθήκες Brexit, είδατε τώρα την εξέλιξη στην Ισπανία με την απομάκρυνση του Σάντσες που θα πάει μέσω του κόμματος να επανεκλεγεί ενδεχομένως.

Είναι μία διαδικασία σε κίνηση. Σ΄ αυτή τη διαδικασία όχι απλά είναι παρών ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά είναι παρών σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Αναφέρονται όλοι στο ότι στην Ελλάδα υπάρχει μία κυβέρνηση με τους συμβιβασμούς, τις υποχωρήσεις που έχουν γίνει, που ομνύει όμως σ΄ αυτήν τη σύγκλιση των προοδευτικών δυνάμεων, κυρίως πάνω σε μια προοδευτική ατζέντα, όχι με το παρελθόν ή με το παρόν των σοσιαλιστικών κομμάτων.

5.Την επομένη του συνεδρίου ξεκινά η διαπραγμάτευση για τα εργασιακά. Βασική θέση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο βασικός μισθός στα 700 ευρώ και οι συλλογικές συμβάσεις. Πόσο μπορεί να υποχωρήσει σε ένα τόσο κομβικό θέμα;

Το πιο κρίσιμο θέμα σ΄ αυτές τις συζητήσεις είναι οι συλλογικές συμβάσεις και η διαμόρφωση άρα και του κατώτατου μισθού σε ανώτερο επίπεδο από το σημερινό, όχι μέσα από τη νομοθεσία, αλλά μέσα από τη διεξαγωγή της κοινωνικοπολιτικής αντιπαράθεσης ή και τη συμφωνία τελικά ανάμεσα στους κοινωνικούς εταίρους. Αυτό είναι το βασικό ζήτημα και το αίτημα που υπάρχει για ελαστικές θέσεις εργασίες που υπονομεύουν πλήρως τα εργασιακά δικαιώματα. Π.χ. πού να ψάχνεις για υπερωρίες αν δουλεύεις δύο ώρες τη μια μέρα και 13 την άλλη και αυτό είναι μέσα σε μια προσωπική συμφωνία; Ή πόσο μάλλον στο θέμα των απεριόριστων απολύσεων. Αυτά είναι τα κεντρικά ζητήματα.

Είμαστε αισιόδοξοι ότι θα υποστηρίξουμε και θα υποστηριχθούμε από το ευρωπαϊκό κεκτημένο που ήταν αποτέλεσμα αγώνων δεκαετιών. Θα κάνουμε ό,τι πρέπει και ό,τι μπορούμε για να μην υπάρξει υποχώρηση σ΄ αυτά τα ακραία, δηλαδή, σε αυτά τα τρία ζητήματα αιχμής.

Στόχος είναι στο τέρμα αυτής της περιόδου, σε μια διετία από σήμερα, να είμαστε σε θέση να αναπληρώσουμε πραγματικά το εισόδημα του συνταξιούχου, του μικροσυνταξιούχου, του μεσαίου και εκεί πέρα έγκειται και το θέμα της αύξησης του κατώτερου μισθού. Αυτό, όπως αντιλαμβάνεστε, είναι θέμα που αφορά στην ανάπτυξη και κυρίως στην υπέρβαση, δηλαδή, στο να πετύχουμε τους στόχους και να μπορέσει η ελληνική οικονομία να κινηθεί έτσι ώστε η μεροληψία την οποία έχουμε μέσα μας, στο μυαλό μας ή στο πρόγραμμά μας να μπορεί να εκδηλωθεί, αλλιώς θα είναι λόγια του αέρα.

6.Ποια πρέπει να είναι η θέση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στις αποκρατικοποιήσεις, ειδικότερα όσον αφορά νερό και ενέργεια;

Είμαστε απόλυτοι σ΄ αυτό το ζήτημα και πιστεύω ότι και στη Συνταγματική Αναθεώρηση, όποτε και αν γίνει –που κανονικά πρέπει να γίνει στην επόμενη Βουλή, δηλαδή να είναι Αναθεωρητική Βουλή, αφού ξεκινήσει η διαδικασία απ΄ αυτή τη Βουλή, που προβλέπουμε να ξεκινήσει το πρώτο εξάμηνο του 2017- πιστεύω πως κάτ΄ ελάχιστον αυτά τα δημόσια αγαθά, όπως επιτρέψτε μου να πω και οι δημόσιες συχνότητες ακόμα, όπου εκεί πέρα δεν έχει θέσει κανείς ζήτημα ιδιωτικοποίησής τους – εννοώ για τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα- είναι συστατικά στοιχεία της ελάχιστης εγγύησης για μια κοινωνία συνοχής, για μια κοινωνία με δείκτη προστασίας. Άρα κάνουμε κάθε προσπάθεια και αυτό το ξέρει ο κόσμος, το βλέπει να μη φύγουν σε καμία περίπτωση πλειοψηφικά και με την έννοια του μάνατζμεντ και με την έννοια δηλαδή των αποφάσεων αυτά από το δημόσιο. Είναι θέματα στα οποία δεν μπορεί να υπάρξει καμία υποχώρηση.

Ήμασταν στο Στρασβούργο πριν από δύο εβδομάδες, το μπουκαλάκι το νερό έχει 2,5 με 3,5 ευρώ. Όπου έγιναν εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις σ΄ αυτούς τους τομείς με την έννοια του να χάσει την πιλοτική και πλειοψηφική συμμετοχή του το δημόσιο, δεν υπήρξαν καλύτερα αποτελέσματα για τον καταναλωτή, για τον πολίτη. Θα ήταν πραγματικά πάρα πολύ αρνητική μια τέτοια εξέλιξη την οποία απεύχομαι.

7.Πρέπει να υπάρχουν τάσεις και πως διασφαλίζεται ότι δε θα λειτουργούν ως κόμματα μέσα στο κόμμα; Επίσης, θεωρείτε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κλειστό κόμμα;

Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν, είναι και θα είναι ένα πολυτασικό κόμμα με την έννοια της διαμόρφωσης και λειτουργίας και με δημόσιο τρόπο διαφορετικών ρευμάτων σκέψης, απόψεων, σε ζητήματα τακτικής ή και σε ζητήματα διακυβέρνησης σ΄ αυτά τα πρωτόγνωρα αχαρτογράφητα, όπως τα είχαμε ονομάσει, νερά στα οποία τώρα κολυμπάμε.

Είναι λάθος όμως και θα οδηγούσε σε ένα κλειστό κόμμα – απαντάω ταυτόχρονα και στο δεύτερό σας ερώτημα- εάν ο ΣΥΡΙΖΑ λειτουργούσε ως άθροισμα τάσεων. Είναι άλλο να είναι ένα κόμμα ενιαίο, όπως πρέπει να είναι με όλες του τις λειτουργίες, με το σεβασμό στα όργανα, στο καταστατικό και στις πλειοψηφίες και τις μειοψηφίες του και με πλήρη ανάσα για οποιοδήποτε μέλος δεν είναι μέλος, δεν ανήκει σε μία τάση και με πλήρη δικαιώματα για κάθε μέλος, άρα είναι πολύ θετικό να υπάρχουν τάσεις μέσα στο κόμμα, αλλά να μην είναι το κόμμα το άθροισμα των τάσεων.

Διότι τότε αυτό οδηγεί σε κλειστό κόμμα και οδηγεί και σε ουσιαστική μείωση των δικαιωμάτων και της συμμετοχής και της δημιουργικής διάθεσης οποιουδήποτε μέλους του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό είναι ένα όριο το οποίο δεν πρέπει να ξεπερνιέται και δυστυχώς αρκετές φορές οι τάσεις που είναι πιο μορφοποιημένα οργανικά σύνολα το ξεπερνούν. Δηλαδή διαμορφώνεται μια αντίληψη συζήτησης και τακτοποίησης και σύνθεσης σε επίπεδο απόψεων τάσεων χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι σ΄ αυτή την περίπτωση δεν υπάρχει κόμμα. Σταματάει το κόμμα να είναι ο ενιαίος οργανισμός, ο ανοικτός οργανισμός για κάθε μέλος του και γίνεται ένα άθροισμα επιμέρους τάσεων που μπορεί να είναι και επιμέρους μικρά κόμματα. Αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο λάθος και πάντοτε το αντιμετώπιζε η ανανεωτική αριστερά που έχει μια τέτοια παράδοση και κουλτούρα ως κίνδυνο.

Εγώ τον επισημαίνω απολύτως ότι τώρα δηλαδή το βάρος, το πρόσημο πρέπει να είναι υπέρ του ενιαίου ανοικτού δημοκρατικού αλλά και αριστερού ριζοσπαστικού κόμματος. Ό,τι υπάρχει ή ό,τι δημιουργείται ad hoc είτε περιπτωσιολογικά ως τάση, ως ρεύμα κ.λπ. είναι καλοδεχούμενο και είναι θετική η συμβολή του, αλλά μέχρι εκεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να είναι άθροισμα τάσεων.