Ο μακρύς κατάλογος των παραιτήσεων υπουργών που έχει ζητήσει η ΝΔ

Ο Σταύρος Κοντονής είναι ένας ακόμα υπουργός που η ΝΔ προσθέτει στο μακρύ κατάλογο των παραιτήσεων υπουργών που το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει ζητήσει την τελευταία σχεδόν τριετία όπου ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ βρίσκονται στην εξουσία. Σπίρτζης, Καμμένος, Τόσκας, Κουρουμπλής, Τσακαλώτος, Φίλης, Γεροβασίλη, Κατρούγκαλος, Μουζάλας, Πολάκης, Παρασκευόπουλος είναι μεταξύ άλλων στα ονόματα των υπουργών και πρώην υπουργών που το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει κατά καιρούς ζητήσει είτε την παραίτησή τους είτε την αποπομπής τους από τον πρωθυπουργό, φυσικά χωρίς ποτέ τα αιτήματά της να γίνουν αποδεκτά.

Με εξαίρεση την περίπτωση Τσακαλώτου, όπου το αίτημα της ΝΔ σχετιζόταν με την πορεία και τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων κατά την περίοδο της δεύτερης αξιολόγησης, όταν και η ΝΔ κατήγγειλε ότι ήρθαν πρόσθετα μέτρα πέραν των συμφωνηθέντων στο τρίτο μνημόνιο, ουδεμία άλλη από τις παραιτήσεις σχετίζονται άμεσα με την «καρδιά της πολιτικής» που είναι η οικονομία. Βεβαίως σχετίζονται με άλλα θέματα όπως οι θεσμοί, η δημόσια τάξη κ.α. που η ΝΔ έχει ψηλά στην ατζέντα της.

Ωστόσο, ιδιαίτερα στα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων, η οικονομία είναι το πεδίο που δοκιμάζονταν οι κυβερνήσεις και η πορεία της οικονομίας και των συμπαρομαρτούντων αυτής καθόριζαν τις πολιτικές εξελίξεις και ανεβοκατέβαζαν κυβερνήσεις.  Υπό την έννοια αυτή έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ότι η ατζέντα της ΝΔ και το κυβερνητικό της πρόγραμμα, η «συμφωνία αλήθειας» δεν αντιστοιχίζεται με το αντίστοιχο πρέσινγκ σε επίπεδο ελέγχου του κυβερνητικού σχήματος που να φτάνει μέχρι και τη μομφή κατά υπουργών που σχετίζονται άμεσα με παραγωγικά υπουργεία στον τομέα της οικονομίας και των οικονομικών μεταρρυθμίσεων. Ιδίως δε από τη στιγμή που το αφήγημα του κ. Μητσοτάκη στηρίζεται στην άποψη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να ανατάξει την οικονομία γιατί δεν πιστεύει και δεν αποδέχεται ως ιδιοκτησία του τις λεγόμενες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, τις ιδιωτικοποιήσεις κλπ.

Βεβαίως την ίδια στιγμή η ΝΔ έχει προβάλλει από τη στιγμή ουσιαστικά της ανάληψης της προεδρίας του κόμματος από τον κ. Μητσοτάκη το αίτημα της πολιτικής αλλαγής και των εκλογών κάνοντας λόγο για τη «χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης», χωρίς πάλι ποτέ να φτάσει μέχρι το σημείο να προκαλέσει την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό σε κοινοβουλευτικό επίπεδο με μια πχ πρόταση μομφής.

Απεναντίας, εσχάτως ο κ. Μητσοτάκης δείχνει να αναζητά ένα καινούργιο περιτύλιγμα για την προώθηση της πολιτικής του πρότασης και να αφήνει να εννοηθεί ότι υπάρχει ακόμα δρόμος μέχρι την επάνοδο της ΝΔ στην εξουσία, καθώς μιλάει για το 11 συνέδριο που θα γίνει σε τέσσερις μέρες, ως «αφετηρία μιας διαδρομής που θα ξανακάνει τη ΝΔ κυβέρνηση».

Το βασικό μότο της ΝΔ στο οποίο αντιπαρατίθεται με την κυβέρνηση είναι το επίπεδο της φορολογίας κάνοντας λόγο για άλλο μίγμα πολιτικής με λιγότερους φόρους και λιγότερες δαπάνες, ενώ αντίστοιχα προβάλλει έναν πιο επιθετικό λόγο ως προς την ιδιοκτησία των μεταρρυθμίσεων και των ιδιωτικοποιήσεων. Μάλιστα χτες η Μαρία Σπυράκη μιλώντας για «συμπληρωματικό μνημόνιο» που φέρνει η κυβέρνηση στάθηκε ιδίως στην αμφισβήτηση της κυβερνητικής βούλησης να προχωρήσει τις ιδιωτικοποιήσεις αντιπαρατάσσοντας την αποφασιστικότητα του κ. Μητσοτάκη, ενώ παράλληλα έκανε ιδιαίτερη αναφορά στα ΕΛΠΕ.

Σε κάθε περίπτωση πάντως στη ΝΔ έχουν αρχίσει να δουλεύουν για την επόμενη μέρα σε ότι αφορά και το δικό τους αφήγημα από τη στιγμή που θεωρούν «απόπειρα εξαπάτησης» του κ. Τσίπρα την «καθαρή έξοδο από το μνημόνιο» τον Αύγουστο του 2018 και σημειώνουν «στις Βρυξέλλες μιλούν πλέον ανοικτά για ένα νέο «υβριδικό» Μνημόνιο. Είναι ακριβώς αυτό που η Ν.Δ. δεσμεύεται, ως προς τις συνέπειές του, να αμβλύνει αλλάζοντας πλήρως τη σημερινή συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης να φορολογεί ανελέητα τους πολίτες».