Ομάρ Σαρίφ: 86 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου ηθοποιού
Στον μεγάλο αιγύπτιο ηθοποιό, Ομάρ Σαρίφ, είναι αφιερωμένο το σημερινό doodle της Google, με αφορμή τη συμπλήρωση 86 ετών από τη γέννησή του
- 10 Απριλίου 2018 08:22
Γεννημένος Μισέλ Ντεμίτρι Χαλούμπ, στις 10 Απριλίου 1932 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, σπούδασε φυσική και μαθηματικά στο πανεπιστήμιου του Καΐρου και στη συνέχεια εργάστηκε στην οικογενειακή επιχείρηση ξυλείας.
Η κινηματογραφική του καριέρα ξεκίνησε από την αιγυπτιακή ταινία “Ο Φλογερός Ήλιος ή Μάχη στην Κοιλάδα”(1953), για να ακολουθήσουν συμμετοχές σε πολυάριθμες αιγυπτιακές παραγωγές.
Ανάμεσα στις ταινίες της φιλμογραφίας του περιλαμβάνονται: “Οι Καλύτερες μας Μέρες” (1955), “Δεν Κοιμάμαι” (1958), “Η Κυρία του Κάστρου” (1959) και η διασκευή της “Άννα Καρένινα” με τίτλο “Ο Ποταμός της Αγάπης” (1961).
Ο Σαρίφ προσηλυτίστηκε στο Ισλάμ ώστε να παντρευτεί τη διάσημη Αιγύπτια ηθοποιό Φατέν Χαμαμά το 1955, οπότε και πήρε το όνομα Ομάρ Aλ – Σαρίφ. Ο γάμος τους κράτησε περίπου είκοσι χρόνια και έλαβε τέλος το 1974.
Η πρώτη αγγλόφωνη ταινία του ήταν ο “Λόρενς της Αραβίας”, το 1962, όπου υποδύθηκε τον Σαρίφ Άλι, ερμηνεία που του εξασφάλισε υποψηφιότητα για Όσκαρ Β΄ ανδρικού ρόλου, μια βράβευση με Χρυσή Σφαίρα Β΄ ανδρικής ερμηνείας και παγκόσμια φήμη ως ο δημοφιλέστερος Γαλλοάραβας ηθοποιός.
“Δόκτωρ Ζιβάγκο”
Το 1965, ο Ομάρ Σαρίφ, υποδύθηκε τον ομώνυμο ρόλο στην ταινία “Δόκτωρ Ζιβάγκο” του Ντέιβιντ Λην. Μετά από μια περίοδο υποκριτικής απραξίας, κατά τη διάρκεια της οποίας ασχολήθηκε επαγγελματικά με μπριτζ, έκανε την επάνοδό του το 2003 στη διασκευή του μυθιστορήματος “Ο Κύριος Ιμπραήμ και τα Λουλούδια του Κορανίου” και βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας και με Βραβείο Σεζάρ.
Τον Νοέμβριο του 2005 τιμήθηκε με μετάλλιο από την Unesco, ως αναγνώριση της αξιοπρόσεκτης προσφοράς του στην ποικιλότητα του παγκόσμιου κινηματογράφου και του πολιτισμού.
Aποχώρησε από το χώρο της υποκριτικής το 2006, δηλώνοντας σε συνέντευξή του: “Αποφάσισα πως δεν ήθελα να είμαι σκλάβος πια κανενός πάθους, εκτός από τη δουλειά μου. Είχα πολλά πάθη – μπριτζ, άλογα, τζόγο. Επιθυμώ να ζήσω ένα άλλο είδος ζωής, να είμαι περισσότερο με την οικογένειά μου, γιατί δεν της αφιέρωσα αρκετό χρόνο”.
Ο Ομάρ Σαρίφ με τον Χρυσό Λέοντα που του απονεμήθηκε στο Φεστιβάλ Βενετίας 2003 για τη συνολική προσφορά του.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του έπασχε από τη νόσο Αλτσχάιμερ. Πέθανε στις 10 Ιουλίου 2015 στο Κάιρο, από καρδιακή προσβολή, σε ηλικία 83 ετών.
