Όσκαρ 2016: Η φρικιαστική, αληθινή ιστορία πίσω από την βραβευμένη ταινία ‘Επιστροφή’

Η ιστορία πίσω από την “Επιστροφή” επικεντρώνεται στην περιπέτεια ενός άνδρα που δέχεται επίθεση από μία αρκούδα. Ο ίδιος εξασθενημένος και προδομένος από τους συντρόφους του, βρίσκει τη δύναμη να διανύσει μία απόσταση 200 μιλιων, αποφασισμένος να πάρει εκδίκηση από τους άπιστους φίλους του.

Οι ηθοποιοί και οι συντελεστές της ταινίας έκαναν λόγο για μια “ζωντανή κόλαση”, μιας και τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν σε θερμοκρασίες -25 °C και να ταξιδεύουν για ώρες σε απομακρυσμένες περιοχές του Καναδά και της Αργεντινής, αφού ο Ιναρίτου ήθελε να χρησιμοποιήσει μόνο φυσικό φως.

Ο Leonardo Dicaprio πρέπει να βασανίστηκε, καθώς αναγκάστηκε να συρθεί γυμνός σε μία παγωμένη πεδιάδα, να κολυμπήσει σε παγωμένα ποτάμια, προκειμένου να καταφέρει να επιβιώσει.

Η ταλαιπωρία του, όμως, μοιάζει σαν όνειρο μπροστά από τη φρίκη που έζησε ο Hugh Glass, ένας κυνηγός γούνας στις αρχές του 19ου αιώνα στην αχανή αμερικανική Δύση.

Οι πληροφορίες για την ιστορία του βασίζονται, κυρίως, σε μαρτυρίες, μιας και ο ίδιος άφησε πίσω του ελάχιστα γραπτά. Μεταξύ αυτών και μια επιστολή που στάλθηκε στους γονείς ενός συντρόφου του στο βουνό που σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια του κυνηγιού σε μία αντιπαράθεση με μία εχθρική φυλή.

Ο ίδιος είχε δεχθεί επίθεση από αρκούδα, γεγονός που αποτέλεσε τον λόγο που οι περισσότεροι τον θυμούνται. Η ιστορία του εξελίχθηκε σε θρύλο και καταγράφηκε από έναν δικηγόρο στη Φιλαδέλφεια, ο οποίος φρόντισε να την μοιραστεί με τις εφημερίδες της εποχής.

Παρόλα αυτά, οι απόψεις για το αν η ιστορία είναι αληθινή διίστανται, καθώς διάφοροι καθηγητές, μεταξύ των οποίων και ο Jon T Coleman από το πανεπιστήμιο της Ιντιάνα.

Ο ίδιος θα πει ” Δεν γνωρίζω κατά πόσο μπορούσαν εκείνη την εποχή να διακρίνουν τη φαντασία από την πραγματικότητα. Νομίζω πως ήταν μια φοβερή ιστορία που σχετίζεται με το αμερικανικό όραμα της Δύσης. Μέσα από τη συνάντηση με την άγρια φύση τα σώματα των ανθρώπων άλλαζαν, δεν ήταν πια Ευρωπαίοι ή Βρετανοί αλλά αληθινοί Αμερικάνοι”.

Σύμφωνα με τις αναφορές η επίθεση από την αρκούδα έγινε το καλοκαίρι του 1823, πέντε μήνες μετά την ένταξη του άντρα σε μία ειδικά αποστολή στη Νότια Ντακότα. Το 1823, υπέγραψε για μια αποστολή που υποστηριζόταν  από τις εταιρείες William Henry Ashley και Major Andrew Henry, οι οποίοι μαζί ίδρυσαν το 1822 την εταιρεία γούνας Rocky Mountain Fur Company. Κατά μήκος της όχθης του ποταμού Μισούρι, σκόνταψε σχεδόν πάνω σε μία αρκούδα με τα δύο μικρά της.

Η τρομαγμένη αρκούδα του επιτέθηκε, με αποτέλεσμα να τον τραυματισεί σοβαρά στο λαιμό και να σπάσει το πόδι του. Ακούγοντας τις κραυγές του, οι σύντροφοί του έσπευσαν να τον βοηθήσουν. Ο Glass είδε τον θάνατο με τα μάτια του τον θάνατο. Για δύο μέρες στάθηκαν στο πλευρό του, ωστόσο ένας από αυτούς, ο John Fitzgerald, τους έπεισε να τον εγκαταλείψουν αφού πρώτα τον ξαπλώσουν σε έναν αυτοσχέδιο τάφο.

Ο ίδιος αν και πολύ σοβαρά τραυματισμένος, βρήκε τη δύναμη να σύρει τον εαυτό του για έξι βδομάδες μέχρι τον πλησιέστερο καταυλισμό. Πολλές λεπτομέρειες συνέχισαν να προστίθενται στην πρώτη εκδοχή της ιστορίας. Πολλοί υποστήριξαν πως κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του σκότωσε και έφαγε έναν κροταλία, ενώ άλλοι ότι ξύπνησε από λήθαργο και βρήκε μια αρκούδα να γλύφει τα σκουλήκια από τις πληγές του. Λέγεται ότι είχε επίσης απαχθεί από τον γαλλο-αμερικάνο πειρατή Jean Lafitte, από τον οποίο διαφύγει πηδώντας από το πλοίο και κολυμπώντας μέχρι την ξηρά.

Η ιστορία του Glass αποτέλεσε και το θέμα ενός ποιήματος του 1915, “Το τραγούδι του Hugh Glass” από τον John Neihardt. Ο Ιρλανδός ηθοποιός Richard Harris υποδύθηκε τον Glass στην ταινία Man in the Wilderness 1970.

Το τέλος της αληθινής ιστορίας θέλει τον Glass και τους συντρόφους του να είχαν πάει στην Fort για να κυνηγήσουν αρκούδες στο Yellowstone, και καθώς διέσχιζαν τον ποταμό στον πάγο πυροβολήθηκαν από μια πολεμική ομάδα 30 ατόμων της φυλής Αρικάρα. Το τέλος διαφέρει αρκετά από αυτό που οραματίστηκε ο Ιναρίτου  και μετέφερε στη μεγάλη οθόνη.

(Πηγή: telegraph)