Στην Παραλία των μελλοθάνατων – Η ‘Σπιναλόγκα’ του Αιγαίου

Στην Παραλία των μελλοθάνατων – Η ‘Σπιναλόγκα’ του Αιγαίου

Μια πτήση πάνω από ένα μέρος ιστορικής μνήμης - Κατά το Μεσοπόλεμο, η εσωτερική εικόνα του Ιδρύματος ήταν αποκαρδιωτική - Μόνο ένας ασθενής πήρε εξιτήριο

Μια drone πτήση πάνω από ένα μέρος ιστορικής μνήμης και ανθρώπινου πόνου, σε ένα πραγματικά ειδυλλιακό τοπίο.

Πετάμε πάνω από το λεπροκομείο Σάμου, ή αλλιώς, τη “Σπιναλόγκα” του Αιγαίου. Το λεπροκομείο θεμελιώθηκε το 1887 στη θέση “Παναγίτσα” Καρλοβάσου και περατώθηκε το 1890. Είχε μήκος 67 μέτρα, πλάτος 36 και ύψος 5,50 ενώ οι θάλαμοι για τους ασθενείς ανέρχονταν στους 27. Τις δαπάνες ανέλαβε κατά κύριο λόγο το Μοναστηριακό Ταμείο Σάμου.

Δείτε το drone βίντεο του haanity:

Ο αριθμός των νοσηλευθέντων κυμαινόταν: 36 το 1897, 80 το 1931, 78 το 1933 (έναντι 300 της Σπιναλόγκας) 58 το 1958.  Με την Ένωση της Σάμου, το 1912, το Νοσηλευτήριο Λεπρών «Άγιοι Ανάργυροι» υπήχθη στο Ελληνικό Υπουργείο Υγιεινής.

Όμως, κατά το Μεσοπόλεμο, η εσωτερική εικόνα του Ιδρύματος ήταν αποκαρδιωτική. Ασθενείς σκελετωμένοι, ενδεείς, φθαρμένα κλινοσκεπάσματα, ακάθαρτα σκεύη και ανύπαρκτος ηλεκτροφωτισμός. Ακολούθησαν δωρεές. Έτσι χάρη και στην ευεργεσία Σαμίων της ημεδαπής και αλλοδαπής, το 1948 εξοπλίστηκε με μικροσκόπιο, ακτινολογικό μηχάνημα, μηχάνημα πλύσεως ρουχισμού ενώ το 1951 (πάλι με δωρεά) ηλεκτροφωτίστηκε. Όμως το κτήριο έπρεπε να δεχτεί μεγάλη επισκευή προκειμένου να μην καταρρεύσει, ανάγκη που οδήγησε τους ασθενείς σε απεργία πείνας με αιτήματα και για συνολικότερη βελτίωση των συνθηκών ζωής τους. Έτσι, το 1951 προωθήθηκε η απασχόληση με δωρεά εργαλείων. Το 1952 οι τρόφιμοι εξέφρασαν πάλι τη δυσαρέσκειά τουw, σε κλιμάκιο του Αμερικανού Λεπρολόγου δρ Φις που τους επισκέφτηκε.

Εκείνη την εποχή το Ελληνικό Κράτος χορηγούσε 22 δραχμές ημερησίως σε έκαστο ασθενή, ποσό εξαιρετικά ανεπαρκές για την κάλυψη των αναγκών τους δεδομένου ότι κάποιοι εξ αυτών δεν ήταν ικανοί προς αυτοεξυπηρέτηση.

Αν μετά τη θεραπεία οι ασθενείς γίνονταν αρνητικοί τους χορηγούνταν άδεια 6 μηνών να επισκεφτούν τους δικούς τους πάντοτε όμως υπό την παρακολούθηση νομιάτρου καθώς τα αντιβιοτικά ανέστελλαν τη νόσο ενώ σπανίως τη θεράπευαν. Γι’ αυτό, ενώ θεωρητικά όποιος απέβαινε οριστικά αρνητικός λάμβανε τελικό εξιτήριο στην πράξη μόνο ένας άρρωστος κατόρθωσε να λάβει.

Το 1966 το Λεπροκομείο Σάμου καταργήθηκε και οι 10 περίπου άρρωστοι μεταφέρθηκαν στο Λοιμοδών Αθήνας «Αγία Βαρβάρα».

Στη Ελλάδα υπήρχαν συνολικά τέσσερα ειδικά νοσηλευτήρια, τα “λεπροκομεία” όπως ονομάζονται για την αντιμετώπιση της νόσου: Της Χίου που είναι και το παλαιότερο αφού ιδρύθηκε το 1300 μΧ, της Σάμου, της Κρήτης, στο νησί Σπιναλόγκα και ο “Αντιλεπρικός Σταθμός Αθηνών” που ιδρύθηκε το 1929.

Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε στο isamos.gr

Πηγή βίντεο drone: haanity

Περισσότερα βίντεο: facebook.com/haanity

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα