ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ DEUTSCHE WELLE: Η ΜΕΡΚΕΛ ΘΕΛΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ ΠΙΣΩ ΤΗΣ

“Μία από τις πιο έντονες αναμνήσεις της παιδικής μου ηλικίας ήταν ο ήχος της  Deutsche Welle στις ραδιοφωνικές μεταδόσεις. Αυτοί ήταν τα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας μας (1967-1974) ο πιο πολύτιμος σύμμαχος των Ελλήνων απέναντι στην συντριπτική δύναμη της κρατικής προπαγάνδας.

Η μαμά και ο μπαμπάς συσπειρώνονταν δίπλα στον ασύρματο, μερικές φορές καλυπτόμενοι από μια κουβέρτα για να βεβαιωθούμε ότι οι αδιάκριτοι γείτονες δεν θα έχουν την ευκαιρία να καλέσουν την μυστική αστυνομία”.

Τα παραπάνω αναφέρει ο πρώην Έλληνας υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης στην εισαγωγή του βιβλίου του “Μιλώντας στην κόρη μου για την οικονομία”.

Η φωνή της Deutsche Welle στη Χούντα ήταν ο Αλέξανδρος Σχινάς που πέθανε στα 88 του χρόνια το 2012. Η τελευταία εκπομπή του Αλέξανδρου Σχινά μεταδόθηκε από τη Deutsche Welle στις 24 Ιουλίου 2004, τριάντα ακριβώς χρόνια μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα.

Η πρώτη ελληνική εκπομπή της Deutsche Welle από την Κολωνία μεταδόθηκε στα βραχέα στις 13 Απριλίου 1964. Απευθυνόταν στους Έλληνες ανά τον κόσμο με σκοπό να τους ενημερώνει για την πολιτική και πολιτιστική ζωή στη Γερμανία.

Η εν Ελλάδι ακροαματικότητά της αυξήθηκε κατακόρυφα κατά την περίοδο της χούντας στην Ελλάδα (1967-1974), όταν με τη συνεπή αντιδικτατορική της στάση συγκέντρωνε κάθε βράδυ αναρίθμητους ακροατές μπροστά στα ραδιόφωνα.

Ήταν μια από τις λίγες φορές στην ιστορία της που ο ραδιοτηλεοπτικός σταθμός πέρασε ξεκάθαρη θέση με το σχόλιο του. Αυτή τη θέση επικαλέσθηκε και ο προηγούμενος Έλληνας υπ. Οικ. τόσο στο βιβλίο του, όσο και στην πρόσφατη επίσκεψη του στο Βερολίνο λίγες μέρες πριν τις  τελικές εξελίξεις σχετικά με την ελληνική διαπραγμάτευση που οδήγησαν στο δημοψήφισμα και στην παραίτηση Βαρουφάκη.

Το NEWS 247 είχε την ευκαιρία να επισκεφθεί τα γραφεία του τμήματος πολιτικών ειδήσεων της Deutsche Welle, όπου συνομιλήσαμε με τον διευθυντή της Πέτερ Λίμπουργκ και με τον Έλληνα ανταποκριτή, Παναγιώτη Κουπαράνη.

Πέτερ Λίμπουργκ: Πώς θα έστηνα την ΕΡΤ

“Η χρηματοδότηση της Deutsche Welle γίνεται από την Καγκελαρία κατά 98%. Ωστόσο το Μέσο είναι ανεξάρτητο, δεν επεμβαίνει η Μέρκελ και το επιτελείο της στην ατζέντα μας”, διευκρινίζει ο διευθυντής του ραδιοτηλεοπτικού σταθμού.

Ξεκαθαρίζει πως η D.W. δεν έχει καμία σχέση με τα tabloids. “Στα tabloids σημασία έχει μόνο να πουλάς φύλλα. Παράδειγμα είναι η Bild“.

Ο διευθυντής της Deutsche Welle:

Και συνεχίζει: “Η D.W. δεν παίρνει θέση, σπανίως κάνει κάτι τέτοιο. Εξαίρεση ήταν η περίοδος της χούντας στην Ελλάδα ας πούμε”.

“Για τους διορισμούς στην Deutsche Welle υπάρχει ανεξάρτητο εποπτικό συμβούλιο που αποτελείται από πολλαπλούς φορείς από όλους τους χώρους. Όπως είπαμε, η χρηματοδότηση μας γίνεται από το κράτος για να μεταδίδουμε σε 30 γλώσσες γιατί είναι ένα διεθνές μέσο ενημέρωσης. Με τα χρόνια η φιλοσοφία μας άλλαξε. Ξεκινήσαμε σαν “η φωνή της Γερμανίας για τους Γερμανούς του εξωτερικού” και πλέον είμαστε:

“”Η φωνή της Γερμανίας στο εξωτερικό”. “Το κύρος του σταθμού διασφαλίζεται από το γεγονός πως παρουσιάζει όλο το φάσμα των απόψεων της Γερμανίας για την Ελλάδα, εν προκειμένω (μιας και μιλούσε με Έλληνες δημοσιογράφους)”.

Πώς αλλάζει η D.W. από τα νέα μέσα;

“Προσαρμοζόμαστε. Υπάρχει το dw.com που ανανεώνεται σε 30 γλώσσες, μεταδίδει τα νέα της Γερμανίας και αποδελτιώνει τις εφημερίδες μας. Εμπεριέχεται η live τηλεόραση, ηχογραφημένες ειδήσεις της ημέρας και έχουμε περάσει και στα social media. Η ενημέρωση περνάει πλέον σε “κινητή” μορφή.

Και ο κ. Λίμπουργκ μας δίνει τη συνταγή για να στήσει κανείς ένα επιτυχημένο Μ.Μ.Ε.:

“Αυτό που χρειάζεσαι είναι: Ανάλυση, δυνατούς χαρακτήρες, αποκλειστικά θέματα, χτίσιμο κύρους και εμπιστοσύνης, εγκυρότητα δηλαδή. Πλέον τις ειδήσεις τις βρίσκει κανείς παντού. Αν έχεις τα παραπάνω, κάνεις τη διαφορά ως προς την αξιοπιστία”.

Για τα ελληνικά media τονίζει: “Υπάρχει μεγάλος πλουραλισμός στην Ελλάδα. Βρίσκεις media από όλες τις πολιτικές αποχρώσεις”.

Στέκεται ωστόσο στο γεγονός πως η είδηση πρέπει να διαχωρίζεται από το σχόλιο και πως σε μια εφημερίδα χρειάζεται ισορροπημένη και διακριτή ποσόστωση και των δύο.

Αναπόφευκτα η κουβέντα πήγε στις διαπραγματεύσεις. “Ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσίασε στην Ευρώπη διαφορετικές προοπτικές. Ακολουθεί τη Σχολή της Φρανκφούρτης. Παρατηρούμε μια “σύγκρουση” ανάμεσα σε δύο διαφορετικές κουλτούρες, της ελληνικής κυβέρνησης και των δανειστών.

Αυτή την περίοδο στην Ευρώπη εξετάζουν το τί κοστίζει πιο πολύ, το Grexit ή το να παραμείνει η Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Και προφανώς όλοι ψάχνουν να δουν τι σημαίνει αυτό για την Ευρώπη, το αν φύγει δηλαδή η χώρα από την ενιαία νομισματική ένωση”.

Για τη Γερμανίδα Καγκελάριο, ο Πέτερ Λίμπουργκ  λέει:

“Η Μέρκελ θέλει την Ελλάδα στην Ευρωζώνη αλλά υπάρχουν πολλοί πίσω της”.

“Θα ευχόμουν να μην μου προσφέρουν ποτέ τη θέση του CEO της ΕΡΤ”

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, ρωτήσαμε τον διευθυντή της Deutsche Welle αν του είχε προταθεί η θέση του Διευθύνοντα Συμβούλου της ΕΡΤ.

“Όχι δεν μου είχε προταθεί. Και για να πω την αλήθεια, θα ευχόμουν ποτέ να μην μου προτεινόταν η θέση του CEO της ΕΡΤ”.

Για την επαναλειτουργία της Ελληνικής Δημόσιας Τηλεόρασης, αναφέρει: “Όσοι ήταν εκτός ΕΡΤ, ήταν σαν να αισθάνονται πως ήρθε τώρα η ώρα τους να μπουν. Όμως ούτε αυτό πρέπει να συμβαίνει, ούτε η ΕΡΤ έπρεπε να κλείσει εν μία νυκτί με υπουργική απόφαση”.

Αν ήταν στο χέρι του πώς θα την επαναλειτουργούσε;

“Με λιγότερους υπαλλήλους και με επικεφαλής που θα προέρχονταν με δίκαιη κατανομή από όλους τους πολιτικούς χώρους. Ο διευθυντής και ο CEO πρέπει να είναι άτομα που αναγνωρίζονται από την κοινή γνώμη σαν ανεξάρτητα και ανεπηρέαστα άτομα. Ο διευθυντής πρέπει να είναι ένα άτομο που θα μπορεί να λέει τα κρίσιμα “όχι” χωρίς να κινδυνεύει να καρατομηθεί, όπως γίνεται στην Ελλάδα. Επίσης δεν πρέπει να υπάρχει καμία ανάμειξη του αρμοδίου υπουργείου στην ατζέντα της ΕΡΤ”.

Ευσεβείς πόθοι για τα δικά μας δεδομένα; Ο χρόνος θα δείξει. Ο Πέτερ Λίμπουργκ προσθέτει πως με τον παραπάνω τρόπο λειτουργεί η D.W. ενώ ο μέσος Γερμανός πληρώνει 17 ευρώ τον μήνα για όλα τα δημόσια μέσα ενημέρωσης. 

Από τη δική του μεριά, ο Έλληνας ανταποκριτής, Παναγιώτης Κουπαράνης, μας αναφέρει:

“Όπως ανέφερε και ο διευθυντής, η μόνη περίπτωση στην οποία η D.W. έκανε ας πούμε “προπαγάνδα”, ήταν στη χούντα. Το BBC έλεγε τους χουντικούς “ελληνική κυβέρνηση”, η D.W. τους χαρακτήριζε σαν “δικτατορία”. Οι ειδήσεις αρχικά μεταδίδονταν από το ραδιόφωνο στην ελληνική καθαρεύουσα και στη συνέχεια ακολουθούσαν σχόλια και τοποθετήσεις στη δημοτική.

Παρουσιάζονταν οι γνώμες των τροτσκιστών στην δημοτική. Εκείνη την εποχή, έβγαιναν ζωντανά στον αέρα οι κ.κ. Παπούλιας και Μητσοτάκης που ήταν στην Κολωνία, για παράδειγμα”.

Ο Παναγιώτης Κουπαράνης στα γραφεία της D.W. στο Βερολίνο:

Πώς διασφαλίζεται η αντικειμενικότητα;

“Έχουμε 30 σταθμούς και αυτό είναι το μεγάλο μας ατού. Κανένα άλλο δίκτυο δεν έχει τόσους σταθμούς. Ισοσταθμίζονται οι απόψεις γιατί παρουσιάζονται όλες οι Γερμανικές θέσεις, όλων των κομμάτων και φορέων. Προσωπικά επιδιώκω πρώτα την πληροφορία και μετά το σχόλιο.

Στόχος μας αυτή την εποχή βέβαια, είναι να εξομαλυνθεί η ελληνογερμανική ένταση. Να ξέρετε ωστόσο πως αν εξαιρέσει κανείς τη Bild, τα Γερμανικά media κρατούν ψύχραιμη στάση, περισσότερο σε σχέση με τα ελληνικά που πριν μήνες δυναμήτιζαν περισσότερο την ατμόσφαιρα.

Η διαφορά είναι πως στα γερμανικά media μπορείς πολύ εύκολα να εντοπίσεις το σχόλιο και αν θες, να το προσπεράσεις. Είναι πολύ βασικό αυτό.

Η θέα από τα γραφεία του Βερολίνου. Στο βάθος η Μπούντεσταγκ:

Ιστορία του σταθμού

Η λειτουργία του σταθμού ξεκίνησε στις 3 Μαΐου 1953 με τη μετάδοση μιας προσφώνησης από τον τότε πρόεδρο της Γερμανίας Τέοντορ Χόις. Στις 11 Ιουνίου του 1953, ο σταθμός υπέγραψε συμφωνία με το ARD που όριζε την ευθύνη του δεύτερου για τη Deutsche Welle. Το 1960 έγινε ανεξάρτητο δημόσιο σώμα, ενώ το 1962 έγινε μέλος του ARD.

Το 1964 άρχισε να εκπέμπει στα ελληνικά. Με τη Γερμανική επανένωση το 1990, το Radio Berlin International της Ανατολικής Γερμανίας έπαψε να υπάρχει και, έτσι, πολλοί υπάλληλοί του πήγαν να εργαστούν στη Deutsche Welle. Το 1992 ξεκίνησε να προβάλλεται και ο τηλεοπτικός σταθμός, αντικαθιστώντας την τότε RIAS-TV που ξεκίνησε το 1988.

Η Deutsche Welle μεταδίδει ανελλιπώς από το 1953. Μέχρι το 2003 η έδρα της βρισκόταν στην Κολωνία, ενώ την ίδια χρονιά η έδρα της μεταφέρθηκε στη Βόννη, στο κτήριο Schürmann-Bau. Τα τηλεοπτικά της προγράμματα παράγονται στο Βερολίνο, ενώ η ιστοσελίδα της ανανεώνεται τόσο από το Βερολίνο όσο και από τη Βόννη, όπου εδρεύει και το ελληνικό τμήμα ενημέρωσης.

Ιστορικά ηχητικά αποσπάσματα από το αρχείο της Deutsche Welle εδώ