Η ΠΓΔΜ λέγεται ‘Μακεδονία’ για το σύνολο του διεθνούς Τύπου αλλά και για την Κομισιόν

Όπως φαίνεται η χώρα μας, παρά τη συμμετοχή της σε όλους τους μεγάλους οργανισμούς, (ΝΑΤΟ, ΕΕ κ.α) στου οποίους η ΠΓΔΜ δεν ανήκει, αλλά και το βέτο που είχε ασκήσει για το όνομα της γειτονικής μας χώρας, δεν έχει καταφέρει να προωθήσει επαρκώς τον όρο “FYROM” ή ΠΓΔΜ.

Στις 2 Απριλίου του 2008, η χώρα μας είχε ασκήσει βέτο για την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, κατά τη σύνοδο κορυφής της Συμμαχίας στο Βουκουρέστι. Στις 18 Απριλίου του ιδίου έτους, ο ειδικός μεσολαβητής του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς, μετά τη συνάντησή του με την τότε Υπουργό Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη στην Αθήνα, δήλωνε ότι το ελληνικό βέτο στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ έδωσε διαφορετική τροπή στην όλη κατάσταση και φώτισε τις ανάγκες και των δύο χωρών.

Παρατήρησε ότι στην ΠΓΔΜ “υπάρχει τώρα η αντίληψη ότι η επίλυση του θέματος της ονομασίας θα είναι προς όφελος και των δύο χωρών, λύση που θα πρέπει να είναι αποδεκτή και από τα δύο κράτη”, ενώ ανέφερε ότι δεν υπάρχει δική του τελική πρόταση, σημειώνοντας ότι “αυτή τη στιγμή οι δύο πλευρές δεν βρίσκονται κοντά στη λύση”. Τελικά, η αίτηση ένταξης της ΠΓΔΜ απορρίφθηκε ομόφωνα από τα μέλη του ΝΑΤΟ.

Στις 21 Μαρτίου 2011 η ΠΓΔΜ ξεκίνησε προφορική διαδικασία προσφυγής κατά Ελλάδας στο  Δικαστήριο της Χάγης ή οποία κατατέθηκε λίγο αργότερα. Στην προσφυγή επικαλείται την παραβίαση από την Ελλάδα του Άρθρου 11 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας μεταξύ των χωρών που υπογράφηκε το 1995. Σύμφωνα με το άρθρο αυτό η Ελλάδα συμφωνεί να μην προβάλλει αντιρρήσεις στην αίτηση της ΠΓΔΜ σε συμμετοχή σε οργανισμούς στις οποίες η Ελλάδα είναι ήδη μέλος (όπως ΝΑΤΟ ή Ευρωπαϊκή Ένωση), με αιτιολογία τη μή συμφωνία για το όνομα.

Το Δικαστήριο στις 5 Δεκεμβρίου 2011 καταδίκασε την Ελλάδα για τις επίσημες δηλώσεις, κατά τη σύνοδο κορυφής του Βουκουρεστίου, όπου ουσιαστικά αρνούνταν την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, λόγω της μή εύρεσης λύσης για το όνομα. Ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ Νίκολα Γκρούεβσκι, σε ομιλία του το 2011, δήλωσε ότι η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης δίνει το “το δικαίωμα να χρησιμοποιεί η ΠΓΔΜ το όνομα Δημοκρατία της Μακεδονίας στην επικοινωνία μας με τους διεθνείς οργανισμούς και σε διμερές επίπεδο”.

Τον Δεκέμβριο 2012, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο με συλλογική και ομόφωνη απόφασή του αποφάσισε ότι η έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Ε.Ε. με την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας εξαρτάται από την εφαρμογή των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων, την προώθηση και τον σεβασμό των σχέσεων καλής γειτονίας και την επίλυση του ονοματολογικού, στο πλαίσιο των υπό τον ΟΗΕ διαπραγματεύσεων.

Παρά το ότι δεν έχει υπάρξει επίτευξη συμφωνίας μέχρι σήμερα, η κυβέρνηση της ΠΓΔΜ διακηρύσσει ότι περισσότερες από 130 χώρες έχουν αναγνωρίσει την χώρα με το “συνταγματικό της όνομα”, ανάμεσα τους η Βουλγαρία, η Τουρκία, η Ρωσία, η Κίνα, οι ΗΠΑ και ο Καναδάς, που θα χρησιμοποιεί τη συνταγματική της ονομασία μόνο στις διμερείς τους σχέσεις.

Η χώρα έχει πλέον καθιερωθεί διεθνώς στον καθημερινό δημόσιο λόγο ως “Μακεδονία”. Στην Ελλάδα αναφέρεται με την αγγλική συντομογραφία “fYRοM” (former Yugoslav Republic of Macedonia), η οποία χρησιμοποιείται και από πολλά κράτη και όλους τους διεθνείς οργανισμούς, όπως ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, η Ευρωπαϊκή Ένωση, το Συμβούλιο της Ευρώπης και το ΝΑΤΟ.

Τελευταία, και μετά την υπόθεση Μουζάλα και το μένος Καμμένου, το θέμα πήρε νέες διαστάσεις στο εσωτερικό της χώρας μας.

Κάνοντας τους “δυνατούς” μέσα αλλά σιωπώντας για τις διεθνείς αναφορές

Μια ματιά στον διεθνή Τύπο αλλά και σε επίσημα έγγραφα της Κομισιόν, αναδεικνύει το γεγονός πως στο εξωτερικό, η γειτονική μας χώρα καταγράφεται ως “Macedonia”. Και φυσικά εδώ εγείρεται το εύλογο ερώτημα: Μήπως τελικά στρουθοκαμηλίζουμε; Μήπως οι πολιτικοί χειρισμοί ως προς το θέμα του ονόματος έχουν αποτύχει παταγωδώς μαζί με τον τρόπο που επικοινωνούμε τις θέσεις μας σε διεθνές επίπεδο ως προς το θέμα; Αποδεχόμαστε τις διεθνείς αναφορές στον όρο “Μακεδονία” αλλά καταδικάζουμε ορθώς μεν, τα εσωτερικά ολισθήματα, χωρίς να δείχνουμε όμως το ίδιο “σθένος” σε διπλωματικό επίπεδο.

Ο κ. Καμμένος είχε δίκαιο σε πρώτο χρονικό επίπεδο να καταφερθεί εναντίον του κ. Μουζάλα, όμως μετά τη συγγνώμη του υπουργού μεταναστευτικής πολιτικής, θα έπρεπε και εκείνος να επικεντρωθεί σε ζητήματα ευρύτερης και συνολικότερης αντιμετώπισης όπως τα εξής:

-Η συνολική στρατηγική ως προς τη χρήση του ονόματος της ΠΓΔΜ από τη δική μας χώρα. Το ζήτημα είναι εθνικό και υπερκομματικό. Θα έπρεπε λοιπόν να αντιμετωπίζεται με αντίστοιχο διακομματικό τρόπο και με ευρύτερη πολιτική συναίνεση. Και φυσικά να ενταθούν οι πιέσεις για να τελειώσει επιτέλους το ζήτημα με το όνομα που θίγει πρωτίστως τη δική μας ιστορία.

-Το προσφυγικό σε διπλωματικό επίπεδο, ως προς τις αιτιάσεις της Τουρκίας.

-Η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης εντός των συνόρων.

Το να διαιωνίζεται η κόντρα για ένα λεκτικό ολίσθημα κατόπιν επανόρθωσης, έστω και αν προέρχεται αυτό το ολίσθημα από έναν θεσμό, ανάγεται πλέον σε μικροπολιτική και ενδοκυβερνητική κόντρα που αφορά μονάχα, ένα πολύ συγκεκριμένο και στοχευμένο, πολιτικό ακροατήριο. Κυρίως, το ακροατήριο των ΑΝ.ΕΛ. με απώτερο στόχο την αναθέρμανση του σε αυτή τη χρονική συγκυρία. Μην ξεχνάμε άλλωστε πως και ο ίδιος ο υπουργός Άμυνας έχει υποπέσει σε “σφάλμα ονόματος”.

Αν ρίξει κανείς μια ματιά στο hashtag # Macedonia του Twitter, θα αντιληφθεί άλλωστε με μεγάλη ευκολία τη διεθνή πραγματικότητα. Και θα καταλάβει, πως στρατηγικά και σε εθνικό επίπεδο, ως προς το ζήτημα του ονόματος της ΠΓΔΜ, δεν τα έχουμε πάει και τόσο καλά. Φυσικά, αυτόν τον καιρό εκείνο που έχει την ίδια σημασία με το όνομα και τις αναφορές στους διεθνείς φορείς και ΜΜΕ, είναι τα κλειστά σύνορα και τα τείχη της Βαλκανικής οδού που αναδεικνύουν το πιο απάνθρωπο πρόσωπο εκείνων που τα στήνουν.

Πάμε να δούμε λοιπόν και τις σχετικές αναφορές στον ξένο Τύπο. Αναφορά στη ΠΓΔΜ ως “Μακεδονία” στα παρακάτω:

Financial Times:

Economist:

Guardian:

Channel 4:

Reuters:

Η Daily Mail:

Time Magazine:

BBC:

Le Figaro:

Associated Press στο παρακάτω βίντεο:

El Pais:

Deutsche Welle: “Ελληνο-μακεδονικά” σύνορα:

The Telegraph:

Η Κομισιόν η ίδια:

Το Al Jazeera:

Business Insider:

N.Y. Times:

Γαλλικό Πρακτορείο:

Το ρωσικό Russia Today:

Εξαίρεση αποτελεί η προοδευτική γαλλική Liberation που χρησιμοποιεί τον όρο FYROM:

Αλλά και η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες επικαλείται τον όρο “FYROM”:

Η επίσημη θέση της κυβέρνησης:

“Η Ελλάδα όχι μόνον δεν αντιτίθεται στην ευρωπαϊκή και ευρω-ατλαντική προοπτική της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, αλλά αντιθέτως την υποστηρίζει. Με ελληνική συναίνεση η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας απέκτησε καθεστώς υποψήφιας χώρας στην ΕΕ και έφθασε στα πρόθυρα της ένταξης στο ΝΑΤΟ. Επίσης με ελληνική συναίνεση καταργήθηκε το καθεστώς των θεωρήσεων για τους πολίτες της γειτονικής χώρας. Βασική αντικειμενική προϋπόθεση, όμως, για τη συνέχιση και ολοκλήρωση της ευρωπαϊκής και ευρω-ατλαντικής πορείας κάθε υποψήφιου κράτους είναι να ασπάζεται και να σέβεται στην πράξη τις θεμελιώδεις αρχές πάνω στις οποίες στηρίζεται ο οργανισμός στον οποίο επιδιώκει την ένταξή του, και ιδίως την αρχή των σχέσεων καλής γειτονίας που αποτελεί τη βάση μιας εταιρικής ή συμμαχικής σχέσης μεταξύ κρατών.

Αντί η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας να αναγνωρίσει και να εκτιμήσει την ελληνική υποστήριξη στην ευρωπαϊκή και ευρω-ατλαντική πορεία της, συνήθως απαντά στις ελληνικές υποστηρικτικές χειρονομίες με νέες προκλήσεις και σκλήρυνση της στάσης της.

Η Ελλάδα επιθυμεί και επιδιώκει την ταχύτερη δυνατή επίλυση του ζητήματος του ονόματος κατά τρόπο αμοιβαίως αποδεκτό, σαφή και οριστικό, ο οποίος δεν θα δημιουργεί εστίες μελλοντικών τριβών.

Η ελληνική Κυβέρνηση καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια προς την κατεύθυνση αυτή. H Ελλάδα παραμένει σταθερά προσηλωμένη στη διαπραγματευτική διαδικασία υπό τον Ειδικό Μεσολαβητή του ΟΗΕ, κ. Nimetz.

Παρά την ύπαρξη του σοβαρού αυτού ζητήματος που επηρεάζει τις σχέσεις των δύο χωρών, η Ελλάδα εξακολουθεί να έχει εξέχουσα οικονομική παρουσία στη γειτονική χώρα, η οποία συμβάλλει ουσιαστικά και σημαντικά στην ανάπτυξή της, με τη δημιουργία θέσεων εργασίας, την κατασκευή υποδομών κ.λπ.

Η επίλυση του ζητήματος του ονόματος θα άρει ένα σημαντικό σημείο τριβής στις σχέσεις των δύο χωρών και θα επιτρέψει την πλήρη αξιοποίηση του μεγάλου δυναμικού που ενέχει η συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών”.

Το Ζήτημα του Ονόματος της ΠΓΔΜ, αναλυτικά όπως παρουσιάζεται από το υπουργείο Εξωτερικών