Όσο υπάρχουν κοινωνικές ανισότητες κι αυτές όχι μόνο υπάρχουν αλλά βαίνουν και διευρυνόμενες εντός και μεταξύ των χωρών, οι προοδευτικές δυνάμεις που παραδοσιακά αγωνίζονται για την ελευθερία, τη δημοκρατία, τα δικαιώματα, τις ίσες ευκαιρίες και ένα αποτελεσματικό δίχτυ προστασίας για τις πιο ευάλωτες ομάδες, θα έχουν ρόλο και λόγο ύπαρξης
Πότε όμως είναι το δημοψήφισμα μια πράξη άμεσης δημοκρατίας, και πότε μια πράξη υπεκφυγής για ένα σύστημα εξουσίας που δεν θέλει να αναλάβει τις ευθύνες του; Η απάντηση δεν είναι καθόλου προφανής.
Αντί να αναζητούμε ευθύνες από εκείνους που εκτροχίασαν το έλλειμμα και εξέθεσαν χονδροειδώς τη χώρα στέλνοντας ψεύτικα στοιχεία, ψάχναμε τους «προδότες που φούσκωσαν επίτηδες το έλλειμμα για να φέρουν στην Ελλάδα το ΔΝΤ».
Μάχη απέναντι στο λαϊκισμό με μισές αλήθειες δεν γίνεται. Και όταν, ελαφρά τη καρδία, εξιλεώνεται η ΝΔ για τα πεπραγμένα της, επειδή προτεραιότητα σήμερα είναι «να πέσει η χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης», όταν υιοθετείται από βουλευτές (!) το -καθ όλα νόμιμο και θεμιτό από πρωτοβουλίες πολιτών -σύνθημα «παραιτηθείτε», συνοδευόμενο μάλιστα κάποιες φορές και από το «ξεκουμπιστείτε», που μας φέρνει στο νου τα αλήστου μνήμης ανάλογα συνθήματα του ΣΥΡΙΖΑ, ο χώρος γίνεται φορέας και όχι πολέμιος του λαϊκισμού.
Το ανησυχητικό δεν είναι ότι η ελληνική κοινή γνώμη είναι κριτική στην Ευρώπη. Το ανησυχητικό είναι ότι εμφανιζόμαστε για πρώτη φορά να θέλουμε «λιγότερη Ευρώπη»!
Ποια είναι η πρόταση λοιπόν; Παραιτηθείτε – Νέες Εκλογές – Νέα Κυβέρνηση-Νέα Διαπραγμάτευση- Νέο Πρόγραμμα; Η στρατηγική των πρόωρων εκλογών μοιάζει τόσο πολύ με την παλαιά πολιτική όλων των αντιπολιτεύσεων που δεν είναι πειστική
Η Βουλή πια απευθύνεται μόνον σ αυτούς. Στους οπαδούς, τους στρατοπεδευμένους, εκείνους που οφείλουν και επιβεβαιώνουν την οντότητά τους όχι στο επιχείρημα αλλά στη σφοδρότητα της επίθεσης προς τον αντίπαλο. Δεν χρειάζεται να λέγεται τίποτα, γιατί κανείς δεν ενδιαφέρεται να ακούσει τίποτα και το όποιο επιχείρημα, τις σπάνιες φορές που διατυπώνεται, πέφτει στο κενό
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι ερασιτεχνισμοί και οι παλινωδίες της κυβέρνησης αύξησαν πολύ το λογαριασμό που καλείται να πληρώσει η χώρα και η κοινωνία για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Όμως το στοίχημα που τώρα έχουμε μπροστά μας -και που οφείλει να το συνειδητοποιήσει και η αντιπολίτευση-δεν είναι το μέτρημα του λογαριασμού αλλά το πώς αυτός ο λογαριασμός θα γίνει, επιτέλους, ο τελευταίος. Κι αυτό θα γίνει εάν αποφασίσουμε τώρα να κάνουμε μια στροφή, προς μια παραγωγική εξωστρεφή και καινοτόμο οικονομία
«Το πρόβλημα είναι ότι τα τελευταία χρόνια και κυρίως τα χρόνια της κρίσης «οι ηττημένοι» της παγκοσμιοποίησης πολλαπλασιάστηκαν κι εξακολουθούν να πολλαπλασιάζονται, δημιουργώντας «κοινωνίες των 2/3» από την ανάποδη: δηλαδή με το 1/3 –ή και λιγότερο-να ευημερεί και τα 2/3 να εξομοιώνονται προς τα κάτω»!
Ποιος ενδιαφέρεται για τις υπαλλήλους που παρενοχλήθηκαν και κυρίως ποιός θα ασχοληθεί με τις χιλιάδες «άγνωστες» ομοιοπαθείς τους; Η αντίδραση στη σεξουαλική παρενόχληση ήταν μια αντίδραση της στιγμής υπαγορευμένη και ενταγμένη στη λογική της κομματικής εκμετάλλευσης, αδιαφορώντας πλήρως για την ουσία
Η προγραμματική Συνδιάσκεψη της Δημοκρατικής Συμπαράταξης μπορεί και πρέπει να αποτελέσει αφετηρία για την άρθρωση ενός σύγχρονου, προοδευτικού και περιεκτικού πολιτικού λόγου που θα στρέφεται προς το αύριο και όχι προς το χθες, που θα προτείνει και δεν θα καταγγέλλει, που θα πείθει και δεν θα υπόσχεται, που θα συμφιλιώνει και δεν θα διχάζει, που θα προσπαθεί, με επιχειρήματα κι επεξεργασμένες προτάσεις, να εμψυχώσει και να κινητοποιήσει την κοινωνία ώστε μέσα από τις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες που έτσι κι αλλιώς έχουμε μπροστά μας, να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για ένα καλύτερο αύριο.
Χθες έγινε ένα σημαντικό βήμα προς τα μπρος, καθώς οι υπουργοί Οικονομικών της ζώνης του ευρώ συμφώνησαν σε ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο διευθέτησης του ελληνικού ζητήματος που βάζει οριστικά τέλος σε συζητήσεις, ψιθύρους ή και μύχιες επιδιώξεις αναφορικά με την αμετάκλητη παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη. Κι έχει έναν ιδιαίτερο συμβολισμό το γεγονός ότι αυτό έγινε ανήμερα της επετείου της Ημέρας της Ευρώπης..
Ο συνδυασμός των ιδεοληψιών της κυβέρνησης με τις ιδεοληψίες του ΔΝΤ είναι συνταγή προδιαγεγραμμένης αποτυχίας. Χρειάζεται να κάνουν όλοι ένα βήμα πίσω και προς αυτή την κατεύθυνση μπορεί να βοηθήσει και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και όσες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες εξακολουθούν να είναι δεσμευμένες στο κοινό ευρωπαϊκό συμφέρον. Είναι επιτακτική ανάγκη η Ελλάδα να βγει από το κάδρο των απρόβλεπτων εξελίξεων που θα σημαδέψουν την Ευρώπη τον επόμενο μήνα. Με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, το ελληνικό ζήτημα πρέπει να έχει λυθεί πριν από το βρετανικό δημοψήφισμα και τις εκλογές στην Ισπανία
Ακόμα κι αν κάνουμε την (βάσιμη) υπόθεση εργασίας ότι το Ταμείο έχει δίκιο, η νομοθέτηση προληπτικών μέτρων που θα εφαρμοστούν εάν και εφόσον οι δικές του προβλέψεις επαληθευτούν, δεν πρόκειται να λύσει το πρόβλημα. Αντιθέτως θα το περιπλέξει και θα το επιδεινώσει
Το δημοσιονομικό πλεόνασμα δεν σημαίνει ότι η προσπάθεια της χώρας ολοκληρώθηκε ούτε ότι έχουν εκλείψει οι κίνδυνοι για το μέλλον. Υπήρξαν και υπάρχουν πολλά ακόμα λάθη που η νυν αλλά και οι προηγούμενες κυβερνήσεις προτιμούν να υποτιμούν ή και να αποσιωπούν επειδή δεν είναι εύκολο να μετατεθούν στις πλάτες «άλλων»
Κάτι γίνεται λάθος και οι κατεξοχήν ορθολογιστές Ευρωπαίοι πολίτες συμπεριφέρονται μαζικά σαν να «τρελάθηκαν». Σαν ένας μολυσματικός ιός να διαπερνά την κρίση τους και να την αλλοιώνει. Σαν να αρνούνται να αναγνωρίσουν τον «κίνδυνο» ή, ακόμα κι όταν ενστικτωδώς τον αναγνωρίζουν, επιλέγουν να τον αγνοούν. Ενίοτε δε-για να θυμηθούμε και τα καθ’ημάς- ακόμα και να τον προκαλούν!
Στο θέμα της βιωσιμότητας του χρέους φαίνεται να διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις σύγκλισης ΔΝΤ-Ευρωπαίων, στη βάση της αναβίωσης μιας παλιάς, ξεχασμένης μέχρι πρότινος, πρότασης: της διασύνδεσης της πορείας ελάφρυνσης του χρέους με την πορεία εφαρμογής συγκεκριμένων μεταρρυθμίσεων, στο πλαίσιο ενός Οδικού Χάρτη
Μετά από 6 χρόνια κρίσης, με την οικονομία και την κοινωνία να στενάζουν, δεν έχουμε σταθεί άξιοι να εκπονήσουμε ούτε ένα στοιχειώδες πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης και ανάπτυξης. Τα περιμένουμε όλα από τους «έξω» και ταυτοχρόνως συγκρουόμαστε κατά καιρούς μετωπικά με τους «έξω», για να δείχνουμε «μέσα» ότι διαπραγματευόμαστε!
Ενίοτε οι δημοκρατίες διολισθαίνουν ύπουλα και υποδόρια προς τον αυταρχισμό όταν η διάκριση των εξουσιών και θεμελιώδη δικαιώματα παραβιάζονται από τους ίδιους τους θεματοφύλακές τους
Ως άλλος Άγιος Γεώργιος ο Δρακοκτόνος, ο πρωθυπουργός της χώρας κυνηγάει κάθε βδομάδα με το δόρυ του κι ένα διαφορετικό εχθρό. Αποστολή του να τον σκοτώσει για να ελευθερώσει απ το κακό το λαό του!
Είναι αδιανόητο για τον Αρχηγό της ΝΔ να μιλάει τη Δευτέρα για συνταγματική κατοχύρωση της ολοκλήρωσης της κυβερνητικής θητείας και για κατάργηση των πολιτικών ελιγμών που οδηγούν σε πρόωρες εκλογές και την Τρίτη να ζητάει ο ίδιος πρόωρες εκλογές
Ημερησίας διατάξεως συζητήσεις σε επίπεδο Αρχηγών, ο ευκολότερος τρόπος για να παρακάμπτεται η πολιτική και να υποκαθίσταται από μια χαμηλού επιπέδου επικοινωνία, άχρηστη για την κοινωνία αλλά χρήσιμη για τους κομματικούς στρατούς
Σήμερα δεν είναι μόνο η επέτειος της δικής μας εθνικής παλιγγενεσίας που οδήγησε στη σύσταση του ελληνικού κράτους. Σαν σήμερα, την 25η Μαρτίου 1957, υπογράφηκε από τους ηγέτες 6 ευρωπαϊκών χωρών, η Συνθήκη της Ρώμης που οδήγησε στη γέννηση της –τότε- ΕΟΚ
Δεν είναι πόλεμος θρησκειών, είναι πόλεμος αξιών. Είναι πόλεμος για να υπερασπιστούμε την ελευθερία, τη δημοκρατία, την ισότητα των δικαιωμάτων που διακηρύττει ο πολιτισμός μας. Για να τα υπερασπιστούμε αποτελεσματικά, δε φτάνει να ορθώσουμε τείχος μόνο απέναντι στους τζιχαντιστές, αλλά και απέναντι στον ακροδεξιό εξτρεμισμό και τον ρατσισμό
Επιλέγοντας το "καλύτερα πρώτος στο χωριό παρά δεύτερος στην πόλη", υπάρχει σοβαρός κίνδυνος κάποιοι τουλάχιστον να χάσουν και το χωριό και την πόλη. Και να καταλήξουν στο τέλος κάποιοι να είναι τσόντα στη ΝΔ και κάποιοι στο ΣΥΡΙΖΑ. Σε βάρος των ίδιων, κυρίως όμως σε βάρος της χώρας...
To πιο ασφαλές σημείο της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας για το προσφυγικό μάλλον θα αποδειχθεί εκείνο που αναφέρει ότι «εφόσον τα παραπάνω δεν εφαρμοστούν επιτυχώς θα επανεξετάσουμε τη συμφωνία»...
«Θα ηγηθείτε της προσπάθειας να διασωθεί η τιμή της Ευρώπης και το κύρος της στο εσωτερικό και το εξωτερικό ή θα «παραδώσετε τα κλειδιά» στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν;
Οι εικόνες της Ειδομένης είναι χίλιες φορές πιο δυνατές από τις υποτιθέμενες εκκλήσεις προς τους πρόσφυγες «να εμπιστευτούν το ελληνικό κράτος» και μαρτυρούν ότι στην ελληνική φαβέλα δεν υπάρχει ούτε κυβέρνηση ούτε κράτος..
Στα μέσα του Γενάρη ήταν 500, σήμερα είναι 13.500. Ανεξαρτήτως του ποιος φταίει που μαζεύτηκαν τόσοι πολλοί απελπισμένοι άνθρωποι εκεί, είναι εντυπωσιακό ότι όλο αυτό το διάστημα κανένας υπουργός της κυβέρνησης δεν φιλοτιμήθηκε να πάει εκεί, να δει πώς είναι όχι να λιάζεσαι αλλά να βρέχεσαι και να κρυώνεις..
Όποια κι αν είναι η κατάληξη στο «μεγάλο παζάρι», η Τουρκία θα είναι νικητής και οι πρόσφυγες χαμένοι. Μαζί τους, θα είναι χαμένη και η τιμή της ΕΕ, που πλανάται πλάνην οικτρά εάν νομίζει ότι θα ανακόψει την επέλαση ακροδεξιών δυνάμεων στα κράτη-μέλη εάν η ίδια συνεχίσει να λειτουργεί με «ακροδεξιά» αντανακλαστικά
Στο όνομα δήθεν του ανθρωπισμού, η κυβέρνηση δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει απελπισμένους ανθρώπους που εγκλωβίζονται σε άθλιες συνθήκες εδώ και να υπονομεύσει την οικονομική και κοινωνική επιβίωση της χώρας, προκειμένου να σιγουρέψει την παραμονή της στην εξουσία..
Είναι προφανές ότι (και) στο προσφυγικό ο πρωθυπουργός προτιμά την παρελκυστική τακτική, γνωρίζοντας καλά ότι καμία εθνική στρατηγική δεν μπορεί να χαραχθεί και κανένα περιθώριο δράσης δεν υπάρχει για τα υπόλοιπα κόμματα, όταν μεσολαβεί απλώς ένα σαββατοκύριακο από το Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών μέχρι τη Σύνοδο κορυφής
Όταν δικαστικός που πράττει το καθήκον του αποδοκιμάζεται από την κυβέρνηση και άλλος που το παραβιάζει ανοικτά επιδοκιμάζεται σιωπηλά, κάτι πάει πολύ στραβά στον τόπο
Ενώ η αντι-μεταναστευτική φρενίτιδα εξαπλώνεται στην Ευρώπη κι ενώ στις ΗΠΑ επελαύνει ο ακροδεξιός ρατσιστής υποψήφιος για το ρεπουμπλικανικό χρίσμα Ντόναλντ Τραμπ, μπορούμε να είμαστε περήφανοι ότι τουλάχιστον εμείς, μ όλα μας τα προβλήματα, δεν έχουμε χάσει εντελώς την ανθρωπιά μας
Την ώρα που η Ομάδα των χωρών του Βίσεγκραντ προωθεί ανοικτά το σχέδιο για κλειστά σύνορα και υπουργοί της κυβέρνησης το προεξοφλούν σχεδόν μοιρολατρικά, την ώρα που η γερμανίδα καγκελάριος δέχεται σφοδρή επίθεση για την πολιτική της στο προσφυγικό, ακόμα και μέσα από το ίδιο της το κόμμα, την ώρα που η Ελλάδα είναι απομονωμένη και στοχοποιημένη -εν πολλοίς εξαιτίας δικών της καθυστερήσεων και λαθών- η Άνγκελα Μέρκελ "παίρνει πάνω της" και την Ελλάδα και την Ευρώπη
Ενώ τα νούμερα για τους μακροχρόνια άνεργους στην Ελλάδα είναι συντριπτικά, η χώρα δεν έχει υποβάλλει ούτε ένα επενδυτικό σχέδιο στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Στρατηγικών Επενδύσεων (EFSI), το οποίο έχει ήδη εγκρίνει τη χρηματοδότηση 46 σχεδίων από 15 ευρωπαϊκές χώρες.
Eνώ όλοι απορρίπτουν κατηγορηματικά κάθε σκέψη για κυβερνητική συνεργασία, οικουμενική κυβέρνηση ή εκλογές, στο τέλος θα καταλήξουν να αναμετρηθούν παρά να συνεργαστούν, γιατί θα προκριθεί το ντοπαρισμένο κομματικό ακροατήριο έναντι του συμφέροντος της χώρας
Εάν δεν αλλάξει το εκλογικό σύστημα που εκτρέφει την ενδοτικότητα κομμάτων και προσώπων προς κάθε είδους πελατειακό, συντεχνιακό και τοπικιστικό αίτημα, η χώρα θα συνεχίσει να βουλιάζει
Η επόμενη Σύνοδος κορυφής συζητάει για Brexit και για Grexit (από το Σένγκεν) και πρέπει να κάνουμε αυτά που πρέπει για να μην πληρώσουμε εμείς το «μάρμαρο».
