Οι ελληνικές Μετα-Αλήθειες

Αποτελούν σκέτη παραφροσύνη αυτά που ακούγονται στον δημόσιο διάλογο της χώρας. Ορισμένα μάλιστα ηχούν σαν τις μετα-αλήθειες που αρχίζουν να αναδεικνύονται τελευταία στην Ουάσιγκτον. Απίστευτες δηλαδή ανακρίβειες παρουσιάζονται σαν γεγονότα ενώ πραγματικότητες κρύβονται σαν να μην έχουν ποτέ συμβεί. Πρόσφατα ο Υπουργός Οικονομικών ξεδίπλωσε το όραμά του για το μέλλον του τόπου, που συνίσταται στην υπεράσπιση ορισμένων, αποκλειστικά, κοινωνικών ομάδων που συνιστούν και την ραχοκοκκαλιά της Αριστεράς. Προφανέστατα η φροντίδα του αγκαλιάζει τους μισθοσυντήρητους εργαζόμενους – ανάμεσά τους βέβαια τους απασχολούμενους στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Δεν απέφυγε βέβαια να τονίσει πως αυτοί ακριβώς είναι που έχουν υποστεί τις μεγαλύτερες πιέσεις της λιτότητας, ενώ δεν είχαν καμία σχετική ευθύνη.

Εκεί βρίσκεται βέβαια και ο ο πρώτος παραλογισμός. Την μεγαλύτερη πίεση από τα μνημόνια έχει υποστεί ο ιδιωτικός τομέας της οικονομίας. Εκεί έχουν χάσει την δουλειά  τους πάνω από ένα εκατ. τριακόσιες χιλιάδες άνθρωποι. Για να διασωθεί απλά το δημόσιο, στο οποίο δεν έγινε καμία απολύτως απόλυση! Το δεύτερο ψεύδος βρίσκεται στον ισχυρισμό πως στον δημόσιο τομέα δεν υπάρχει ευθύνη. Μα στην Ελλάδα, μοναδική περίπτωση στον κόσμο  ολόκληρο, χρεοκόπησε το κράτος και όχι οι Τράπεζες (ιδιωτική οικονομία). Που παρέσυρε στην συνέχεια με την πτώση του τους πάντες. Και γιατί έγινε αυτή η χρεωκοπία; Λόγω παράλογου δημόσιου δανεισμού για παροχές, συντάξεις και νέους διορισμούς. Πως είναι δυνατόν λοιπόν εκεί να μην υπάρχει καμία ευθύνη;

Μια άλλη διαστρέβλωση της αλήθειας σχετίζεται με τα άστοχα δήθεν μνημόνια και τους παράλογους δανειστές; Δεν διάλεξαν αυτοί τον δρόμο του εθνικού μας δανεισμού. Εμείς τον επιλέξαμε με στόχο να μην μειώσουμε τον δημόσιο τομέα. Κι εμείς πάλι διαλέξαμε να κοροϊδεύουμε και να μην εφαρμόσουμε αυτά για το οποία είχαμε δεσμευθεί. Κάναμε εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις; Καταργήσαμε τα προστατευμένα επαγγέλματα; Κόψαμε δραστικά τις δημόσιες δαπάνες; Κατηγορούμε απλά τους δανειστές για αποτυχία ενός μνημονίου που επιμενουμε να …μην εφαρμόζουμε! Σαν τον ασθενή, που κατηγορεί τον γιατρό για τα φάρμακα που του έδωσε. Και τα οποία όμως ουδέποτε πήρε…

Οι ελληνικές μετα-αλήθειες είναι χειρότερες από παντού αλλού στον κόσμο.

*Ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος υπήρξε για πολλά χρόνια Βουλευτής, Υπουργός και Δήμαρχος Πειραιά. Από το 1994 έχει εγκαταλείψει την πολιτική κι απασχολείται στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας, στην ενημέρωση και στον πανεπιστημιακό χώρο.