Παραλογισμοί του κρατισμού

Προ ημερών είχα καταθέσει τις απόψεις μου ώστε και οι πλέον αρχάριοι να καταλάβουν τι είναι ο νεοφιλελευθερισμός. Με βάση την τελευταία συζήτηση στη Βουλή αποδείχθηκε πως είτε ο Πρωθυπουργός δεν διαβάζει είτε εγώ απέτυχα στην προσπάθειά μου να γίνω σαφής. Θα κάνω λοιπόν μία ακόμη, πολύ απλούστερη και συντομότερη, προσπάθεια.

Ο νεοφιλελευθερισμός υποστηρίζει μια πολιτική λιγότερου κράτους και περισσότερης ελευθερίας. Ακρογωνιαία λίθος της οικονομικής του στρατηγικής είναι η μείωση έως και η κατάργηση των  άμεσων φόρων. Είναι χαρακτηριστικό πως όπου μειώνεται η άμεση φορολογία αυξάνει η ανάπτυξη και ο πλούτος. Στο Τέξας των ΗΠΑ λχ με μηδενική σχεδόν άμεση φορολογία, σημειώνονται οι ταχύτεροι ρυθμοί οικονομικής ανάπτυξης σε σχέση με κάθε άλλη Πολιτεία. Και είναι παράλογος ο ισχυρισμός πως οι έμμεσοι φόροι είναι άδικοι. Διότι  τους έμμεσους φόρους τους επιλέγεις και μπορείς να τους αποφύγεις. Και συνδέονται με τις οικονομικές σου δραστηριότητες. Πολλές αγορές, περισσότεροι φόροι. Ο οικονομικά ισχυρότερος λοιπόν καταναλωτής καταβάλλει και τους περισσότερους φόρους. Η κυβέρνηση μάλιστα μπορεί να επιλέξει που (σε ποιά δηλ προιόντα) μπορεί να επιβάλει μικρούς η μεγαλύτερους φόρους. Γενικά πάντως η ασύδοτη φορολογία, δίχως μάλιστα άμεση ανταποδοτικότητα προς την κοινωνία, είναι απαράδεκτη και καταδικαστέα.

Φόροι λοιπόν και νεοφιλελευθερισμός δεν πάνε μαζί. Ο Στουρνάρας λχ και ο Σαμαράς δεν είναι, και δεν θα μπορούσαν να είναι, νεοφιλελεύθεροι. Γιατί ρήμαξαν τα μεσαία στρώματα με άμεσους κυρίως φόρους (ΕΝΦΙΑ, εισφορά αλληλεγγύης κλπ) . Το ίδιο και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ. Για τον ίδιο περίπου λόγο.

Σε μιά νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική θα ήταν βέβαια αδύνατον να υπάρξει το τελευταίο επίτευγμα του υπαρκτού ελληνισμού. Το 3% δηλ των φορολογουμένων να σηκώνει στις πλάτες του το 50% περίπου του συνόλου των αμέσων φόρων!! Και να υλοποιεί ένα πραγματικό ‘ιατρικό θαύμα’. Δηλ. το άλλο 50%  των φορολογουμένων να δηλώνει εισόδημα κάτω των 5.000 ευρώ τον χρόνο. Δηλ. μερικές χιλιάδες οικογένειες  σε όλη τη χώρα και από όλα τα κοινωνικά στρώματα  να ζούν σχεδόν χωρίς καθόλου φαγητό  ολόκληρο τον χρόνο!

Πράγματι, ο νεοφιλελευθερισμός δεν είναι ικανός για τέτοια θαύματα. Και γι’ αυτό φαίνεται ο κρατισμός κυριαρχεί.

*Ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος υπήρξε για πολλά χρόνια Βουλευτής, Υπουργός και Δήμαρχος Πειραιά. Από το 1994 έχει εγκαταλείψει την πολιτική κι απασχολείται στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας, στην ενημέρωση και στον πανεπιστημιακό χώρο.