Ασφαλιστικό: Πόσο ακόμα θα πυροβολούμε τα πόδια μας;

Ασφαλιστικό: Πόσο ακόμα θα πυροβολούμε τα πόδια μας;

Η βασική προσπάθεια και η βασική προτεραιότητα της κυβέρνησης πρέπει να είναι η επιστροφή στην ανάπτυξη και η αύξηση του αριθμού των (ασφαλισμένων) εργαζόμενων. Γιατί όμως κάτι τέτοιο δεν διαφαίνεται από το νομοσχέδιο;

Πρώτα απ όλα «επί της διαδικασίας»:

Χθες η  κυβέρνηση παρέδωσε στους πολιτικούς αρχηγούς το σχέδιο νόμου για το ασφαλιστικό -170 σελίδων και 64 άρθρων-με τη μορφή που προτίθεται να το υποβάλλει στο «κουαρτέτο» το αργότερο έως τις 8/1.

Παρατήρηση 1η: Μια κυβέρνηση που θεωρεί «εθνικό θέμα» το ασφαλιστικό και επιζητεί ειλικρινώς και με σοβαρότητα τη διαμόρφωση μιας «εθνικής γραμμής» ή έστω της ευρύτερης δυνατής συναίνεσης για την αντιμετώπισή του κάνει συνήθως  τα εξής:

-στέλνει γραπτώς ένα προσχέδιο στα κόμματα, πριν  λάβει το νομοσχέδιο την τελική μορφή του.

– ζητά από τα κόμματα να υποβάλλουν τις προτάσεις και τις παρατηρήσεις τους γραπτώς, επί του υποβληθέντος προσχεδίου.

-ο καθ ύλην αρμόδιος υπουργός συγκεντρώνει εγκαίρως τις παρατηρήσεις και τις προτάσεις όσων ανταποκριθούν –με αποτέλεσμα να εκτίθενται οι « μη ανταποκρινόμενοι»-κι επιχειρεί μια πρώτη σύνθεση.

-ως επιστέγασμα της όλης διαδικασίας, συναντά τους πολιτικούς αρχηγούς (οι οποίοι εν τω μεταξύ έχουν μελετήσει το νόμο) σε μια τελική προσπάθεια διαμόρφωσης της ευρύτερης δυνατής συναίνεσης επί του νομοσχεδίου (δηλ. επί των ελληνικών θέσεων) που θα υποβληθούν στους δανειστές.

Παρατήρηση 2η: Το γεγονός ότι η διαδικασία που ακολουθήθηκε από την κυβέρνηση ήταν στρεβλή, προβληματική και προσχηματική, δεν απαλλάσσει εξ ορισμού την αντιπολίτευση από τις δικές της ευθύνες. Οι πολιτικοί αρχηγοί που ενδιαφέρονται ειλικρινώς να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση ενός προβλήματος που κατέστη χρόνιο, δύσκολο και δυσεπίλυτο, ακριβώς  λόγω της κοντόφθαλμης και λαϊκιστικής στάσης του πολιτικού συστήματος τα τελευταία 25 χρόνια, δεν μπορεί να μένουν στη στείρα άρνηση και σε αβανταδόρικες ατάκες -τύπου «καμία μείωση συντάξεων, καμία αύξηση εισφορών»-άλλων εποχών.

Κι έπειτα «επί της ουσίας»:

Το πολυσέλιδο σχέδιο νόμου που επέδωσε η κυβέρνηση στους πολιτικούς αρχηγούς μιλάει για αύξηση ασφαλιστικών εισφορών και για τους εργαζόμενους και για τους εργοδότες ενώ εξακολουθεί να αφήνει ανοικτό το θέμα επιβολής φόρου στις τραπεζικές (και όχι χρηματοπιστωτικές) συναλλαγές: στο  άρθρο 63 του νομοσχεδίου -που φέρει τον τίτλο «νέοι πόροι ασφαλιστικού συστήματος-σημειώνεται ότι «τελούν υπό επεξεργασία σχετικές προτάσεις του κυβερνητικού συμβουλίου οικονομικής πολιτικής».

Και τα δυο αυτά μέτρα είναι αντιπαραγωγικά και κοντόφθαλμα: εάν η προτεραιότητα είναι μια βιώσιμη λύση του ασφαλιστικού και όχι η διατήρηση των προνομίων συγκεκριμένων ομάδων συνταξιούχων, τότε η βασική προσπάθεια και η βασική προτεραιότητα πρέπει να είναι η επιστροφή στην ανάπτυξη και η αύξηση του αριθμού των (ασφαλισμένων) εργαζόμενων. Σε όλες τις χώρες του κόσμου, το ασφαλιστικό το χρηματοδοτούν κυρίως οι εργαζόμενοι. Με 1,3 εκατ. ανέργους, με γηράσκοντα πληθυσμό  και με οικονομία σε ύφεση από το 2008, με επιχειρήσεις να κλείνουν ή να  αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα ρευστότητας, το έλλειμμα των ασφαλιστικών ταμείων συνεχώς θα διευρύνεται και συνεχώς θα αναζητούμε νέες εμβαλωματικές λύσεις χρηματοδότησης του ασφαλιστικού.

Η αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών αποτελεί αντικίνητρο για νέες επενδύσεις αλλά και για νέες προσλήψεις που τόσο έχει ανάγκη η χώρα, αλλά κίνητρο διεύρυνσης της ανασφάλιστης εργασίας που αποτελεί χρόνια μάστιγα του ασφαλιστικού. Το δε ενδεχόμενο επιβολής φόρου στις τραπεζικές συναλλαγές, εάν κι εφόσον επιβεβαιωθεί, θα αποτελέσει κίνητρο για συναλλαγές εκτός τραπεζών κι εκτός οργανωμένων αγορών, ενισχύοντας την κερδοσκοπία (που φιλοδοξεί να περιορίσει ο φόρος Τόμπιν). Θα είναι δε καταστροφικό για τη σταθεροποίηση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, καθοριστικής σημασίας για τη χρηματοδότηση και την ανάκαμψη της πραγματικής οικονομίας, θα ξαναστείλει τα μετρητά πίσω στα στρώματα και θα οδηγήσει εκ νέου σε άνθηση τη φοροδιαφυγή και τη μαύρη οικονομία…

*H Άννυ Ποδηματά είναι δημοσιογράφος, πρώην ευρωβουλευτής και πρώην Αντιπρόεδρος του ΕΚ.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα