To στοίχημα Μητσοτάκη…

Η ανατροπή που σημειώθηκε στην ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου στη ΝΔ και η άνετη επικράτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, κόντρα στον αποτυπωμένο εσωκομματικό συσχετισμό δυνάμεων και κόντρα στα προγνωστικά, έχει μια σημασία που υπερβαίνει κατά πολύ τα της αξιωματικής αντιπολίτευσης  κι επηρεάζει ευρύτερα το πολιτικό σκηνικό.

Το πώς και το πότε θα διαφανεί τις επόμενες εβδομάδες και θα καθοριστεί, σε μεγάλο βαθμό, από τον τρόπο με τον οποίο ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης θα «διαχειριστεί» τη νίκη του, την ανασυγκρότηση του χώρου της κεντροδεξιάς και κυρίως το ρόλο του ως Αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Εγχείρημα καθόλου εύκολο, εάν θέλει να διαφυλάξει  το ιδεολογικοπολιτικό προφίλ και το στίγμα που έδωσε ως διεκδικητής της ηγεσίας, με τη δέσμευσή του για διαφύλαξη της ενότητας της ΝΔ,  όχι όμως στον ελάχιστο κοινό παρονομαστή!

Στην πρώτη δήλωση που έκανε αμέσως μετά την εκλογή του ο κ. Μητσοτάκης  είπε ότι «θα σταθούμε απέναντι στον λαϊκισμό μιας ανίκανης κυβέρνησης». Και μπορεί, ως πρώτη δήλωση τη βραδιά της νίκης, να ήταν αρκετή και ικανοποιητική για «όλες τις φυλές» της ΝΔ, από την επαύριον όμως θα κληθεί εκ των πραγμάτων να ιεραρχήσει: θα προτάξει το «να σταθούμε απέναντι στο λαϊκισμό» ή το «να σταθούμε απέναντι στην (ανίκανη) κυβέρνηση»;

Ας μην σπεύσουν κάποιοι να πουν ότι τα δυο ταυτίζονται. Διότι, ναι, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι η επιτομή του λαϊκισμού αλλά ο λαϊκισμός δεν «στεγάζεται» μόνο στο ΣΥΡΙΖΑ και στους ΑΝΕΛ, είναι μια οριζόντια παθογένεια που διαπερνά εδώ και χρόνια το πολιτικό σύστημα κι αποτελεί βασική αιτία της χρεοκοπίας, της κρίσης και της αδυναμίας υπέρβασής της.

Άλλο πολιτικό λόγο, άλλες προτεραιότητες και άλλη αντιπολιτευτική τακτική θέλει μια επιλογή που προτάσσει τη μάχη κατά του λαϊκισμού και άλλη αυτή που προτάσσει «την απαλλαγή από μια ανίκανη κυβέρνηση», δηλαδή τη μάχη για (ανα)κατάληψη της εξουσίας.

Η χώρα εξακολουθεί να βρίσκεται σ ένα μεταίχμιο και είναι προφανές ότι η σημερινή κυβέρνηση φέρει γι αυτό τη βασική ευθύνη. Βασική αλλά όχι αποκλειστική! Να μην ξεχνάμε την τεράστια ευθύνη που φέρει η ίδια η ΝΔ, τόσο με τον άνευ προηγουμένου δημοσιονομικό εκτροχιασμό της κυβέρνησης Καραμανλή-και είναι άκρως εντυπωσιακό ότι ακόμα και χθες το Μαξίμου(!) μνημόνευε ως «παράδειγμα»(!) την περίοδο της ηγεσίας του στη ΝΔ- όσο και με τον  στείρο, καταγγελτικό, αντι-μνημονιακό λόγο της πρώτης περιόδου Σαμαρά, που θέλησε πάση θυσία να οδηγήσει τη χώρα σε πρόωρες εκλογές  (2012) προκειμένου να γίνει πρωθυπουργός ο ίδιος.

Αυτή είναι η κοινή συνιστώσα του λαϊκισμού κι αυτή τη συνιστώσα την έχει πληρώσει ακριβά η χώρα. Εάν ο κ. Μητσοτάκης προτάξει τη μάχη κατά του λαϊκισμού, θα προσφέρει «καλές υπηρεσίες» στο πολιτικό σύστημα –το οποίο θα «πιεστεί» επιτέλους να εκσυγχρονιστεί και να αναμορφωθεί -στην κοινωνία και στη χώρα.

Εάν ακολουθήσει μια σκληρή, κάθετα αντιπολιτευτική τακτική με στόχο με στόχο να συσπειρώσει όλες τις φυλές της ΝΔ ενόψει της (ανα)κατάληψης της εξουσίας, η αβεβαιότητα θα παραταθεί, η μεταρρυθμιστική προσπάθεια θα «παγώσει» ξανά και οι πολυπληθείς πρωταγωνιστές και φίλοι του λαϊκισμού, απλώς θα εγκαταλείψουν το ΣΥΡΙΖΑ και θα μετεγκατασταθούν σε άλλα πιο πρόσφορα μετερίζια..

Είναι όμως πια καιρός ο λαϊκισμός να ηττηθεί στρατηγικά και όχι τακτικά όπως συνέβη την περίοδο Σημίτη..

* H Άννυ Ποδηματά είναι δημοσιογράφος, πρώην ευρωβουλευτής και πρώην Αντιπρόεδρος του ΕΚ.