Δείτε το πριν το κατεβάσω. Εδώ συμβαίνουν πράματα και θάματα, κυρΠαντελή μου.
Μόλις έφτασε στα χέρια μου φάκελος που περίτρανα αποδεικνύει πως για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο φταίει ο Πολάκης. Μάλιστα κύριε, ο Παύλος ο Πολάκης. Δεν έχει σημασία που γεννήθηκε καμιά εικοσιπενταριά χρόνια αργότερα. Αυτά είναι φτηνές δικαιολογίες που επικαλείται ο ίδιος ο σατανικός σκευωρός προκειμένου να αποκρύψει τα εγκλήματα του κατά της ανθρωπότητας.
Ναι, φταίει ο Πολάκης. ‘Έχω στη διάθεση μου καυτό φωτογραφικό ντοκουμέντο που τον δείχνει να πετάει αναμμένο τσιγάρο σε ξερόχορτα στη μάχη των Αρδεννών και να φλέγονται εχθροί και σύμμαχοι. Ο Πολάκης λέμε, ο Πολάκης φταίει για όλα: από την υπερθέρμανση του πλανήτη μέχρι τον καταποντισμό των μπιτκόινς.
Σοβαρά τώρα. Σε ελάχιστους πολιτικούς έχω ασκήσει τόσο σκληρή κριτική στα κείμενά μου όσο στον Παύλο Πολάκη. Από το τσιγάρο μέχρι τις φωνές στο κοινοβούλιο κι από τους διαδικτυακούς του καυγάδες μέχρι τη στάση του σε κοινωνικά θέματα. Γενικά, σε πολλά διαφωνούμε οριζοντίως και καθέτως. Κυρίως με τη στάση του στην πανδημία με τα εμβόλια όπου - και ως γιατρός και ως πολιτικός - έκανε λάθη σοβαρά. Γνώμη μου.
Τον άνθρωπο ούτε τον ξέρω ούτε με ξέρει. Δεν έχουμε κάνει ποτέ παρέα, και πώς θα μπορούσαμε άλλωστε. Καπνίζει και δεν καπνίζω, τρώει κρέας και δεν τρώω, είναι υπέρ των κυνηγών, είμαι εναντίον - λογικά στο πρώτο πεντάλεπτο θα γινόμαστε μαλλιά κουβάρια.
Όμως.
Πριν του χρεώσουμε ακόμα και την καταστροφή των ελαιόδεντρων από τον δάκο, καλό είναι να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να δούμε ποιος είναι τέλος πάντων αυτός ο Έλληνας πολιτικός που τόσο μας σπάει τα νεύρα. Και να το δούμε ψύχραιμα κι αντικειμενικά, με γεγονότα και πεπραγμένα.
Γιατί στην τελική, εμένα ως πολίτη δε με νοιάζει να πιώ καφέ με τον Πολάκη. Με νοιάζει αν έκανε σωστά και τίμια τη δουλειά που του ανατέθηκε.
Εν προκειμένω του αναπληρωτή υπουργού Υγείας. Αυτό με αφορά. Μόνον. Ούτε κάναμε μαζί φαντάροι, ούτε θα τον παντρευτώ, ούτε θα τον βάλω σώγαμπρο.
Με έκλεψε;
Με κορόιδεψε;
Μου είπε ψέματα για να τον ψηφίσω;
Με απαξίωσε ως πολίτη;
Αυτό. Μόνον.
Ας είμαστε σοβαροί, λοιπόν. Ας τεκμηριώνουμε όσα γράφουμε για να μην πετάμε στον αέρα κουράδες που, με μαθηματική ακρίβεια, θα προσγειωθούν στα μούτρα μας.
Ο Ανδρέας Ξανθός και ο Παύλος Πολάκης στην εποχή της θητείας τους στο Υπουργείο Υγείας, άφησαν έργο. Καλό και μεγάλο.
Ας βγάλουμε λοιπόν τις παρωπίδες κι ας δούμε τι έγινε σ ένα πολύπαθο Υπουργείο γνωστό ως επί το πλείστον για τις μίζες, τις ρεμούλες, τα "αδιευκρίνιστα ποσά", τις ύποπτες συνταγογραφήσεις, τα αλήστου μνήμης εμβόλια γρίπης, τις Νοβάρτις κι όλα τα άνθη του κακού.
Ξανθός και Πολάκης καθιέρωσαν:
Εν κατακλείδι.
Ο Παύλος Πολάκης είναι βέβαιο ότι υπήρξε από τους ηθικοτερους πολιτικούς όσον αφορά στην χρηστή οικονομική διαχείριση, κυρίως στο χώρο των νοσοκομείων.
Όχι για"‘αδιευκρίνιστα ποσά" δεν ακούστηκε ποτέ το όνομά του, αλλά ούτε για ένα ευρώ. Η θητεία του υπήρξε διαυγής σαν γάργαρο νεράκι – κάτι που λογικά ενοχλεί τους πολιτικούς του αντιπάλους.
Και κάτι ακόμα.
Παρά το γεγονός ότι του καταλογίζουν αδιαλλαξία και παρά την αρχική διαφωνία του για την τοποθέτηση του Σωτήρη Μπερσίμη ως πρόεδρος στον ΕΟΠΥΥ, δεν του έβαλε τρικλοποδιές και τον άφησε να ασχοληθεί με τον οργανισμό προωθώντας σχέδιο οικονομικής αναμόρφωση
Είναι σημαντικό ότι προσπάθησε να συμμορφώσει τα οικονομικά στα νοσοκομεία και ότι κατόρθωσε κάτω από τις ληστρικές οικονομικές συνθήκες που ίσχυαν τότε στη χώρα μας, να βγάλει και πλεονασματικά.
Όπως είναι εξίσου σημαντικό το γεγονός ότι ενέταξε στην ‘αποζημίωμενες’ εξετάσεις από τον ΕΟΠΥΥ μια σειρά ακριβών διαγνωστικών εξετάσεων.
Αυτός είναι ο Πολάκης. Με τα καλά του και τα στραβά του. Που, όμως, αν τα βάλουμε στη ζυγαριά το πρόσημο είναι θετικό. Ξεκάθαρα.
Κι αν είμαστε δίκαιοι εμείς που τόσο του τα…χώσαμε, στον απολογισμό της θητείας του οφείλουμε να τα αναγνωρίσουμε.
Όσο για το τσιγάρο τι να πω.
Ας το ρημαδοκόψει να τελειώνουμε.
Ή τουλάχιστον ας μην πετάει το αποτσίγαρο πάνω στα ξερόχορτα της Μάχης των Αρδεννών.
