“Τ δν κτλβνς μμ”;

“Τ δν κτλβνς μμ”;
Στιγμιότυπο από εξεταστικό κέντρο στο 3ο Λύκειο Αγίας Παρασκευής Eurokinissi

Από το μικρό λεξιλόγιο που χρησιμοποιούν οι σημερινοί έφηβοι, στο αλλοιωμένο γραπτό λόγο τους, έως τα λόγια ενός Γάλλου διανοητή που πίστευε ότι αν θέλεις να κρατήσεις έναν άνθρωπο σύγχρονο, έπρεπε να του διδάξεις κλασική παιδεία.

Παρακολουθώ με πραγματικό και ζωηρό ενδιαφέρον τις δημόσιες αντιπαραθέσεις για τα Λατινικά και αν πρέπει ή όχι να καταργηθούν. Φοβάμαι πως βλέπουμε το δέντρο και μας ξεφεύγει το δάσος!

Ξιφουλκούμε σε όλα τα δημόσια βήματα για τη χρησιμότητα της γλώσσας στη σημερινή πραγματικότητα, αλλά δεν αρθρώνουμε λέξη για το πώς θέλουμε τον κόσμο μας στην εξέλιξή του. Για παράδειγμα, τα σημερινά παιδιά, κυρίως οι έφηβοι χρησιμοποιούν όλο και μικρότερο λεξιλόγιο , ενώ στο γραπτό τους λόγο, στον μεταξύ τους γραπτό λόγο, στα SMS και στα Social Media που αποτελούν πλέον τον πρωταρχικό ( αν όχι το μοναδικό τρόπο επικοινωνίας ) έχουν καταργήσει στην πράξη τα φωνήεντα και γράφουν μόνο σύμφωνα. Προ ημερών μου ήρθε το παρακάτω μήνυμα στο κινητό από τη 12χρονη κόρη μου που δυσκολευόταν να αποδεχθεί τη διαφωνία μου με μία επιλογή της.

«Τ δν κτλβνς μμ;»! Κι όταν τη ρώτησα τι εννοεί, μου επανέλαβε προφορικά σε κανονικά ελληνικά «τι δεν καταλαβαίνεις μαμά;”!

Στην έκπληξή μου γιατί αγνόησε τα φωνήεντα στο μήνυμά της, με ενημέρωσε ότι «όλοι το ίδιο κάνουν». Και ως γνωστόν, σε αυτές τις ηλικίες, στον προθάλαμο ή στα «άδυτα» της εφηβείας, το μεγαλύτεροι στοίχημα είναι να ανήκεις στην ομάδα. Να φοράς τα ίδια ρούχα, ν ακούς την ίδια μουσική, να επικοινωνείς με τον ίδιον τρόπο.

Προσπάθησα, λοιπόν, ήρεμα και ήσυχα να καταλάβω γιατί το κάνουν αυτό. «Για να μη χάνουμε χρόνο»! μου είπε με φωνή γεμάτη σιγουριά η κόρη μου. «Σας λείπει χρόνος; Βιάζεστε για κάτι; επέμεινα εγώ. «Δεν ξέρω, δεν το έχω σκεφτεί, αλλά έτσι μας αρέσει να γράφουμε»… Επνιξα την επόμενη σκέψη και δεν έμαθα, με αυτή τουλάχιστον την ευκαιρία, αν η κόρη μου το γράφει με «ε» ή με «αι» το καταλαβαίνεις!

Δεν μπόρεσα όμως να μην αναρωτηθώ αν η υποχώρηση των κλασικών μαθημάτων και της κλασικής παιδείας είναι σύμπτωμα ή αίτιο αυτού που περιέγραψα παραπάνω και το οποίο είναι ένα μόνο από τα πολλά παραδείγματα αυτής της διαρκούς έκπτωσης. Τελικά μπορούμε ως κοινωνία να συμφωνήσουμε αν έχει ή δεν έχει σημασία να γνωρίζει ένας νέος άνθρωπος ότι το καταλαβαίνεις γράφεται με «αι»; Αν έχουμε όλοι μας και ο καθένας ξεχωριστά όφελος να γνωρίζουμε τι σημαίνει, από που προέρχεται και πως γράφεται το «καταλαμβάνω», το «προσλαμβάνω», το «αναλαμβάνω το «συλλαμβάνω»; ‘Η συμφωνούμε όλοι μαζί ότι η προτεραιότητά μας είναι η βραχυπρόθεσμη αποτελεσματικότητα, συγνώμη, εννοούσα efficiency;

Θυμήθηκα τα λόγια ενός Γάλλου διανοητή που πίστευε βαθύτατα ότι άν θέλεις να κρατήσεις έναν άνθρωπο για όλη του τη ζωή σύγχρονο, τότε δεν έχεις παρά να του διδάξεις κλασσική παιδεία. Γερή κλασική παιδεία. Αυτό που παλιά λεγόταν ανθρωπιστική παιδεία.

Πού καιρός για τέτοια όμως. Βιαζόμαστε!!! Κι ας μην ξέρουμε γιατί…

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα