Άρση αντικινήτρων και προστασία από τις τοπικές κοινωνίες

Όπως και πολλοί άλλοι τομείς της οικονομίας, ο Τουρισμός δεν χρειάζεται περίπλοκα κρατικά κίνητρα με «αναπτυξιακούς» και «επενδυτικούς» νόμους, αλλά χρειάζεται να εξαλειφθούν τα αντικίνητρα που προτάσσει το κράτος. Αν μια επένδυση βγαίνει από μόνη της, ο επιχειρηματίας θα την πραγματοποιήσει. Αν βρίσκει να δανειστεί χρήματα από την αγορά δε χρειάζεται καμία άλλη βοήθεια. Αυτό που ζητά από το κράτος είναι να του επιλύσει τα προβλήματα της πολυνομίας, των επικαλυπτόμενων αρμοδιοτήτων, την ανεπάρκειας μηχανογραφικού συστήματος, της διαφθοράς και την αναξιοπιστίας.

Ταυτόχρονα, οφείλουμε να προστατέψουμε τον Τουρισμό από τις διάφορες συντεχνίες και τους συνδικαλιστές που κλείνουν τα λιμάνια και τα αεροδρόμια για να προστατέψουν τα προνόμιά τους ή να εκβιάσουν το κράτος για περισσότερα προνόμια. Οι αγρότες απαιτούν από το κράτος να τους δώσει τις επιδοτήσεις, τις αποζημιώσεις και τα παρακρατήματα που συνήθισαν τόσα χρόνια αντί να αγνοήσουν το ανίκανο και διεφθαρμένο κράτος και να βγουν μόνοι τους στις αγορές, με τους δικούς τους συνεταιρισμούς και τις δικές τους εταιρείες διανομής και προώθησης. Αυτό κάνει ο Τουρισμός, πλέον: χωρίς τη συμμετοχή του κράτους αναλαμβάνει με δικά του έξοδα την προβολή της χώρας στο εξωτερικό.

Οι ταξιτζήδες απαιτούν να τους εγγυηθεί το κράτος ότι θα έχουν εκείνοι το μονοπώλιο της μεταφοράς με οδηγό, ενώ ταυτόχρονα ομολογούν ότι αγοράζουν τις άδειες στη μαύρη αγορά, χωρίς να έχουν δηλώσει στην εφορία τις συναλλαγές. Οι οδηγοί φορτηγών θέλουν το δικό τους μονοπώλιο, οι λιμενεργάτες το δικό τους, και όλοι μαζί καταστρέφουν τον Τουρισμό για να εξακολουθήσουν να απολαμβάνουν τα ειδικά τους προνόμια εις βάρος της κοινωνίας. Όλα αυτά τα φαινόμενα είναι άκρατος συντηρητισμός: να μην αλλάξει τίποτα στο σύστημα, γιατί εμείς βολευτήκαμε έτσι όπως μάθαμε τόσα χρόνια. Με τέτοια συντηρητικά μυαλά, που χαίρουν και της υποστήριξης της αριστεράς, πώς θα προοδεύσουμε;

Ο Τουρισμός μπορεί να κάνει σχεδόν κάθε γωνιά της Ελλάδος οικονομικά ανεξάρτητη από το υδροκέφαλο κράτος, και οι τοπικές κοινωνίες οφείλουν να τον προστατέψουν, εξοβελίζοντας τις καταστροφικές συντεχνιακές πρακτικές στο περιθώριο. Να σκέφτονται με τι υπηρεσίες και προϊόντα θα πάρουν τα λεφτά που φέρνουν οι τουρίστες στις τσέπες τους: φρέσκο συνάλλαγμα, όχι δανεικά, κατ’ ευθείαν στις τοπικές κοινωνίες που το χρειάζονται πιο πολύ.

* Ο Φώτης Κοκοτός ασχολείται με μελέτες και κατασκευές έργων τουριστικής φύσης (ξενοδοχεία, σπα, συνεδριακά, κ.ο.κ.) ενώ ταυτόχρονα επενδύει στην ανάπτυξη παραθεριστικών τουριστικών κατοικιών και αρθρογραφεί σχετικά με τον Τουρισμό και το Περιβάλλον. Στις εκλογές του 2012 ήταν υποψήφιος βουλευτής Λασιθίου με τη ΔΡΑΣΗ.