Ηγέτης από το πουθενά;

Ηγέτης από το πουθενά;
Ο Θεόδωρος Σκυλακάκης Eurokinissi

Διαβάστε ένα άρθρο (συμμετοχή στις "Γνώμες" του NEWS 247) για το από πού θα έρθει ο νέος ηγέτης, που θα εμπνεύσει τον ελληνικό λαό

Ακούγεται από παντού: θα μας σώσει μόνον ένας μεγάλος ηγέτης. Το λένε σε όλες τις παρατάξεις. Ένας ηγέτης διεθνούς εμβέλειας, που θα εμπνέει και θα παρασύρει, ένας άνθρωπος με πειθώ και πυγμή. Από πού θα μας έρθει αυτός ο ηγέτης;

Μιας που ο κόσμος δεν εμπιστεύεται την “πολιτική”, αυτός ο μεγάλος αρχηγός δεν πρέπει να έχει παρελθόν στα κόμματα. Επομένως, ψάχνουμε κάποιον που να μην έχει διαχειριστεί δημόσιο χρήμα και να μην έχει σχέσεις με κανενός είδους «τζάκια», να είναι νέος και άφθαρτος.

Πολλοί βλέπουν τέτοιον ηγέτη στο πρόσωπο του κου.Τζήμερου. Άλλοι τον βρήκαν στον κο.Τσίπρα. Ακόμη και τον νεοναζί κ.Μιχαλολιάκο φαίνεται να προτιμά ο ένας στους δέκα συμπολίτες μας. Και η αλήθεια είναι πως έχουν κατά καιρούς εμφανιστεί διάφοροι άνθρωποι που ενέπνευσαν μεγάλες ομάδες και κατέβηκαν στις εκλογές με αξιώσεις.

Υπάρχουν, όμως, πολλές κακοτοπιές σε αυτό το δρόμο, πολλές παγίδες: παντού υπάρχουν γραφικοί και κόλακες, άνθρωποι που ψάχνουν έναν ταγό να προσκολληθούν, να τον θαυμάζουν, να τον γλύφουν. Κι ο κίνδυνος, βέβαια, είναι πως τα μυαλά του αγνού ηγέτη μπορεί να πάρουν αέρα όταν ξαφνικά περιτριγυριστεί από θαυμαστές.

Τόσοι και τόσοι έχουν καβαλήσει το καλάμι και αδυνατούν να ξεπεζέψουν. Το καλάμι είναι βαρύ όχημα: δεν παρκάρεται εύκολα. Κι ο κίνδυνος του καλαμιού ελλοχεύει κάθε φορά που ζητάμε να εμφανιστεί από το πουθενά κάποιος μεγάλος ηγέτης. Στην Ελλάδα, το καλάμι είναι εθνικός αερομεταφορέας.

Κάθε καινούργιος και άφθαρτος έχει ένα μεγάλο ερωτηματικό να πλανάται πάνω από το κεφάλι του: αν του δώσεις την εξουσία, μήπως εκείνη θα τον διαφθείρει; Μήπως πρέπει να ψάχνουμε αυτούς που είχαν πολλάκις την ευκαιρία να βουτήξουν στο βάζο με το μέλι αλλά ΔΕΝ το έκαναν. Ένας βασικός λόγος που ακολούθησα στη Δράση έναν άνθρωπο σαν τον Στέφανο Μάνο ήταν γιατί δεν καβάλησε ποτέ το καλάμι.

Η ισχυρή προσωπικότητα του Στ.Μάνου κρατά μακριά τους κάθε λογής γραφικούς, σ’ ένα κόμμα που απευθύνεται σε «κεντροαριστερούς και κεντροδεξιούς, σοσιαλδημοκράτες και φιλελεύθερους, εκσυγχρονιστές και πραγματιστές». Από πέρσι, που φάνηκε στις εκλογές έστω και με μικρό ποσοστό, η Δράση έχει εγγράψει χιλιάδες νέα μέλη και μόλις επέλεξε νέο αρχηγό. Κι ο άνθρωπος αυτός έχει κι εκείνος “παρελθόν”, δεν ήρθε από το πουθενά.

Πολλοί ρώτησαν: γιατί εξελέγη ο Θοδωρής Σκυλακάκης κι όχι η Αντιγόνη Λυμπεράκη, που ήταν μια ζωή στην Αριστερά, μια φεμινίστρια οικονομολόγος που αναδείχθηκε αντιπρόεδρος στη Δράση δια την απόλυτης εμπιστοσύνης που ενέπνευσε στα μέλη της;

Η βασική απάντηση είναι πως τα μέλη της Δράσης προτίμησαν έναν πρόεδρο που θα την οργανώσει στη βάση, στις τοπικές κοινωνίες, στην πολιτική του δρόμου. Η Δράση έχει εξαιρετικά στελέχη, ανθρώπους της δουλειάς και της διανόησης, ανθρώπους που χρειάζονται έναν «πολιτικό» να τους οργανώσει στην πολιτική. Είναι όνειρο απατηλό να κάνεις πολιτική χωρίς πολιτικούς.

Κι έτσι, η προσπάθεια να συγκροτηθεί ένα κόμμα κεντρώο, ριζοσπαστικό και προοδευτικό, όπως το οραματίστηκαν οι ιδρυτές του, συνεχίζεται με έναν πολιτικό, πάλι, έναν πρώτο μεταξύ ίσων σε μια διοίκηση συλλογική και απόλυτα δημοκρατική.

* Ο Φώτης Κοκοτός ασχολείται με μελέτες και κατασκευές έργων τουριστικής φύσης (ξενοδοχεία, σπα, συνεδριακά, κ.ο.κ.) ενώ ταυτόχρονα επενδύει στην ανάπτυξη παραθεριστικών τουριστικών κατοικιών και αρθρογραφεί σχετικά με τον Τουρισμό και το Περιβάλλον. Στις εκλογές του 2012 ήταν υποψήφιος βουλευτής Λασιθίου με τη ΔΡΑΣΗ.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα