Στον Τουρισμό δε χωράει η μισαλλοδοξία

Υπάρχουν πολλοί ρομαντικοί που θεωρούν πως ο Τουρισμός πρέπει να γίνεται μόνο με μικρά ξενοδοχεία ποιότητας, όπου όλοι οι επισκέπτες θα είναι υψηλού μορφωτικού και οικονομικού επιπέδου, θα ξέρουν από αρχαία ιστορία και σύγχρονη γαστρονομία, θα ξοδεύουν στα μαγαζιά κλπ. Έτσι, καταλήγουν να σνομπάρουν αυτούς που τους ενοχλούν: από τους έφηβους που πίνουν μπύρες ως τους ηλιοκαμένους που δεν κουνιούνται απ’ τις ξαπλώστρες, κι από τους all-inclusive ως τους γκολφέρ. Αυτή η στάση «δε μ’ αρέσουν οι προτιμήσεις σου, άρα δεν είσαι καλοδεχούμενος» είναι τελείως αντίθετη στο πνεύμα της φιλοξενίας και την ανάγκη της χώρας μας για τουριστικά έσοδα.

Ο πραγματικός λόγος που ο κόσμος δε θέλει τα γήπεδα γκολφ είναι γιατί δεν του αρέσει σα χόμπι, γιατί είναι ξένο προς τις συνήθειές του, και γιατί στην Ελλάδα έχει χαρακτηριστεί ως άθλημα της «άρχουσας» τάξης. Στην πραγματικότητα, δηλαδή, είναι άλλη μια συντηρητική έκφραση του ταξικού συμπλέγματος που μας κατατρύχει. Κάπως έτσι είναι και η απέχθεια προς το «all-inclusive». Οι πελάτες αυτοί θεωρούνται «κατώτεροι» από τους άλλους, επειδή δεν ξοδεύουν στα μαγαζιά έξω, και άρα δεν είναι αποδεκτοί από μία συντηρητική κοινωνία που βλέπει τον πελάτη μόνο ως πηγή εσόδων, όχι σα φιλοξενούμενο της χώρας.

Λάβετε υπόψη πως το “all-inclusive” είναι μια παγκόσμια τάση της αγοράς που ολοένα αυξάνεται, οπότε είναι σίγουρο ότι θα φέρνει όλο και περισσότερο χρήμα στα ξενοδοχεία, τους υπαλλήλους, τους προμηθευτές, τους συνεργάτες, την εφορία και τις δημοτικές αρχές. Επίσης, κερδίζει έδαφος γιατί έχει τεράστια πλεονεκτήματα για τον καταναλωτή: πληρώνεις μία φορά, στη χώρα σου και στο δικό σου νόμισμα, για ένα και μοναδικό πακέτο διακοπών που έχει πλήρη νομική κάλυψη για οτιδήποτε απρόοπτο. Μπορείς να το αγοράσεις δώρο στην οικογένειά σου για τα Χριστούγεννα και να είσαι διασφαλισμένος πως ό,τι και να συμβεί θα λάβεις την αξία των χρημάτων σου. Για τον καταναλωτή είναι μια ασφάλεια έναντι της Ελληνικής ανασφάλειας, την οποία – είμαι σίγουρος – θ’ αγόραζαν και πολλοί Έλληνες για τις δικές τους διακοπές, αν ήταν διαθέσιμη.

Ο Τουρισμός είναι η βασική μας διέξοδος από την οικονομική δυσπραγία, κι αντί να κοιτάμε πώς θα μεγιστοποιήσουμε το όφελος, το παίζουμε και δύσκολοι. Ο ένας δε συμπαθεί το γκολφ κι ο άλλος τα «βραχιολάκια», ο ένας σνομπάρει τους ravers κι ο άλλος τους travelers, ο ένας τα έχει με τους Άγγλους και ο άλλος με τους Ρώσους. Με τέτοια συντηρητικά μυαλά η χώρα δε θα προοδεύσει.

* Ο Φώτης Κοκοτός ασχολείται με μελέτες και κατασκευές έργων τουριστικής φύσης (ξενοδοχεία, σπα, συνεδριακά, κ.ο.κ.) ενώ ταυτόχρονα επενδύει στην ανάπτυξη παραθεριστικών τουριστικών κατοικιών και αρθρογραφεί σχετικά με τον Τουρισμό και το Περιβάλλον. Στις εκλογές του 2012 ήταν υποψήφιος βουλευτής Λασιθίου με τη ΔΡΑΣΗ.