Ο μύθος της λευκής ψήφου και ο εφιάλτης του αναποφάσιστου

Λίγες μέρες πριν  τις εκλογές και δηλώνω αναποφάσιστος. Αναποφάσιστος  υπήρξα  και στο παρελθόν σε άλλες εκλογικές αναμετρήσεις , όμως εκεί το όποιο  δίλημμα μου, τερματίστηκε εύκολα και αβασάνιστα με την αποχή.

Σήμερα όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά . Πραγματικά πιστεύω ότι οι συγκεκριμένες εκλογές της 6ης Μαΐου, είναι οι πιο κρίσιμες και σημαντικές μετά την μεταπολίτευση. Είναι η πρώτη φορά που αμφισβητείται ο άλλοτε κραταιός δικομματισμός και πλέον ο άβουλος δεν συγχωρείται.

Είναι η πρώτη φορά που τα φάντασμα της πτώχευσης στοιχειώνει  τη σύγχρονη Ελλάδα και η σιωπή δεν βοηθά.

Στο παρελθόν μπορώ να πω ότι ένιωσα  και περήφανος όταν απείχα από το μονοπώλιο της εξουσία των δύο μεγάλων κομμάτων και από τον “πλειστηριασμό” των προεκλογικών υποσχέσεων. Σήμερα όμως νιώθω ένοχος γιατί πιστεύω ότι με την απραξία  μου φέρω ευθύνη για τα όσα συνέβησαν έστω και αν αποτελώ μονάδα.

Για αυτό άλλωστε το άγχος του αναποφάσιστου σήμερα είναι ασήκωτο. Στο παρελθόν τα αντιμετώπισα με διάθεση χαβαλέ και μηδενισμό του πολιτικού συστήματος. Σήμερα όμως η εμπειρία του αναποφάσιστου τείνει να γίνει εφιαλτική.

Στην κυριολεξία δεν χάνω δελτία ειδήσεων διαβάζω προγράμματα κομμάτων, παρακολουθώ τοποθετήσεις, “σερφάρω” στο διαδίκτυο και προσπαθώ να αποφασίσω τι θα ψηφίσω. Αυτή τη φορά δια της εις άτοπον απαγωγής. Γνωρίζοντας ότι δεν με καλύπτει κάποιο από το κόμματα που διεκδικούν την είσοδο τους στη βουλή, επιχειρώ να βρω αυτό που με καλύπτει έστω και λίγο. Και θα συνεχίσω αυτή τη διαδικασία μέχρι και τη τελευταία στιγμή, γιατί στις 6 Μαΐου υποχρεούμαι να  πάω να ψηφίσω.

Και μια και μιλήσαμε για την αποχή  μου θα πρέπει να καταρριφθούν κάποιοι μύθοι

Το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο (δικάζον ως Εκλογοδικείο) με την υπ’ αριθμ. 12/2005 απόφαση του έκρινε ότι η λευκή ψήφος δεν αποτελεί στατιστική καταγραφή διαμαρτυρίας, αλλά έκφραση του κυρίαρχου λαού και της βούλησης των εκλογέων για μη επιλογή των προτεινόμενων υποψηφίων, συνεπώς θα πρέπει να θεωρείται ως έγκυρη και να προσμετράται ως ισότιμη με τις υπόλοιπες έγκυρες ψήφους στην διαμόρφωση του εκλογικού μέτρου, αλλιώς θα παραβιάζεται η αρχή της ισότητας της ψήφου.

Όμως με  το άρθρο 77  του νόμου  Παυλόπουλου 3434/06 ανετράπη  η νομολογία του ΑΕΔ και επανήλθε η παλαιότερη νομολογία του ΣτΕ, ορίζοντας πλέον ότι τα λευκά ψηφοδέλτια δεν προσμετρούνται στα έγκυρα και τούτο διότι δεν αποτελούν προτίμηση προς έναν υποψήφιο ή συνδυασμό.

Έτσι  πλέον η λευκή ψήφος δεν συνυπολογίζεται στην διαμόρφωση του εκλογικού μέτρου και ως εκ τούτου δεν παράγει κανένα αποτέλεσμα στον επηρεασμό της δύναμης των κομμάτων, ούτε στα μεγαλύτερα ούτε στα μικρότερα.  και  ισοδυναμεί πρακτικά με αποχή.

Άρα  ουσιαστικά οι απέχοντες και όσοι ψηφίζουν λευκό ενισχύουν αναλογικά τα κόμματα που θα μπουν στη Βουλή (θα περάσουν το εκλογικό μέτρο του 3%), καθότι μειώνονται οι απαιτούμενες ψήφοι για να κατοχυρώσουν έδρα σε σχέση με την περίπτωση που αντί για λευκό ψήφιζαν κάποιο κόμμα.

*Ο Φώτης Νάκος είναι αρχισυντάκτης του NEWS247. Έχει εργαστεί στον “Ταχυδρόμο” και στις εφημερίδες “Ελεύθερος” και “Αδέσμευτος Τύπος”, την τηλεόραση της ΕΡΤ και του ΣΚΑΪ και στο ρ/σ City και έχει σπουδάσει “Ελληνικό πολιτισμό” στο ανοικτό πανεπιστήμιο.