Τι κέρδισα από τις εκλογές

Δύο απανωτές εκλογές με διακύβευμα τη σωτηρία της χώρας από την καταστροφή, και μια σκληροπυρηνική προεκλογική περίοδος τρίμηνης περίπου διάρκειας, πιστεύω ότι μας έκαναν, εμάς τους Έλληνες, καλύτερους πολίτες.

Η τηλεόραση, το διαδίκτυο, και κυρίως τα κοινωνικά δίκτυα (facebook, twitter, κλπ.), τα εργαλεία δηλαδή της ψηφιοποιημένης μας εποχής, οργίασαν. Με την καλή έννοια. Παρείχαν προεκλογικό υλικό για όλα τα γούστα, για όλες τις αποκλίσεις, για όλο τέλος πάντων το πολιτικο-ιδεολογικό φάσμα. Κερδισμένοι βγήκαμε. Επιμορφωθήκαμε.

Τα κοινωνικά δίκτυα ήταν το βαρύ πυροβολικό της ιστορίας, καθώς εκεί αναπτύσσεται ένας λόγος χωρίς καθωσπρεπισμούς, αθυρόστομος, συχνά χυδαίος, όμως και πολύ πηγαίος, από τα άντερα μέσα, θάλεγε κανείς. Με πολύ γέλιο επίσης, πολύ χιούμορ. Αφορά ένα κατά συνθήκη νεώτερο κοινό—οι χρήστες διαδικτύου είναι κυρίως νέοι—όμως μπορεί και γκρεμίζει μάσκες αυτός ο λόγος, σε κάνει συχνά να σκεφτείς «έξω από το κουτί». Μεγάλο όφελος για τον πολίτη η αντισυμβατική σκέψη.

Μπράβο λοιπόν στους ψηφοφόρους-χρήστες των κοινωνικών δικτύων, γιατί, στην ουσία, σε αυτούς ανήκουν τα δίκτυα.

Στη δημόσια τηλεόραση δίνω πιο μεγάλο μπράβο, γιατί πρώτη φορά, εγώ τουλάχιστον, αισθάνθηκα ότι με σεβάστηκε απόλυτα ως πολίτη, με έκανε να νοιώσω ότι η ψήφος μου μετράει. Ήταν πραγματικά σφαιρική στην ολημερίς και οληνυχτίς παρουσίαση προσώπων και πραγμάτων, ήταν αυτό που λέμε αντικειμενική. Εξ ου και την κατηγόρησαν ότι έγερνε υπέρ ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο μάλλον προέκυπτε από το σοκ της ίσης παρουσίασης ενός κόμματος που τάραξε τα νερά με τρόπο τόσο θορυβώδη, φοβερό για πολλούς.

Γενικότερα στα κανάλια μας άκουσα μερικές εξαιρετικού επιπέδου οικονομικο-πολιτικές αναλύσεις σε απλή και κατανοητή γλώσσα, είδα πολλά καινούρια πρόσωπα, έκρινα, σχολίασα, εξετίμησα, απέρριψα—οι διαξιφισμοί βέβαια μεταξύ υποψηφίων ήταν συχνά ενδεικτικοί της προσωπικότητας τους—αλλά κυρίως προβληματίστηκα. Και τον προβληματισμό αυτό, περπατώντας απλά και μόνο στο δρόμο, τον άκουγα να υπάρχει σε όλο τον κόσμο. Και χαιρόμουν, γιατί ο προβληματισμός εξωθεί σε αυτό που λέγεται «ενημερωμένη ψήφος».

Ο κάθε ψηφοφόρος βέβαια, λειτουργεί ανάλογα με τις προδιαγραφές του. Αλλά ακόμη και η κατηγορία που οι τηλεοπτικοί παρουσιαστές συχνά περιγράφουν ως «η γιαγιά μου απ’ το χωριό», θα πρέπει εξ αντανακλάσεως αν μη τι άλλο, να ωφελήθηκε από την εμπειρία δυο συνεχών τηλεοπτικών εκλογικών αναμετρήσεων. Ελπίζω αυτή η νοητή «γιαγιά μου απ’ το χωριό» να εμπέδωσε τη σπουδαιότητα της δημοκρατίας και του διαλόγου, ακόμη και αν παρακολούθησε το όλο θέμα, και θέαμα, σα «ρηάλιτυ».

Ήταν μια γιορτή της δημοκρατίας οι εκλογές. Παρόλο που αναγκαστήκαμε να στίψουμε το μυαλό μας για πολλά πράγματα, που συχνά αγχωθήκαμε για το ορθό της ψήφου μας σε μια τέτοια κρίσιμη στιγμή, κερδισμένοι βγήκαμε. Και νομίζω ότι ενωθήκαμε ως πολίτες. Παρόλες τις διαφορές.