‘Πρωθυπουργός’. Ναι! Σε εισαγωγικά

Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν ο κύριος Αντώνης Σαμαράς έχει δει την ταινία «The Interview», για την οποία τόσος θόρυβος έγινε τελευταία. Πιθανολογώ ότι δεν την είχε δει. Γιατί αν το είχε κάνει, μπορεί και να απέφευγε τις συνεχείς αναφορές του στη Βόρεια Κορέα. Και αυτό επειδή απλά θα συνειδητοποιούσε πόσο μοιάζει η αντίληψη του ίδιου και των επιτελών του για τα Μέσα Ενημέρωσης με την κωμικοτραγική συμπεριφορά του «μεγάλου ηγέτη» στην ταινία.

Ενας πρωθυπουργός, που επί δυόμισι χρόνια εμφανίστηκε μετρημένες (στα δάχτυλα του ενός χεριού) φορές στη Βουλή, που κατάργησε την παραδοσιακή συνέντευξη τύπου της ΔΕΘ, που απέφυγε με αστεία προσχήματα το debate, δε μπόρεσε τελικά να αποδειχθεί πιστός ούτε στο… καθιερωμένο «ραντεβού στο MEGA», ενός καναλιού, που μόνο για εχθρότητα απέναντί του δε μπορεί να κατηγορηθεί. Ακύρωσε μια συμφωνημένη, προκαθορισμένη, όχι «live» συνέντευξη, για το πλαίσιο της οποίας είχε μάλιστα ενημερωθεί…

Αντί για αυτό προτίμησε να κάνει ένα διάγγελμα ως «πρωθυπουργός», εκμεταλλευόμενος τις σημερινές δηλώσεις του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Μόνο που αυτό δεν ήταν διάγγελμα πρωθυπουργού, αλλά ένα τρομολαγνικό, προεκλογικό παραλήρημα ενός ανθρώπου, που ξαφνικά ανακάλυψε ότι ο εικονικός κόσμος στον οποίο τον είχαν «εγκλωβίσει» μερικοί ομοϊδεάτες αυλοκόλακες δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Ο κύριος Σαμαράς ουσιαστικά επιβεβαίωσε τρία 24ωρα νωρίτερα ότι δεν είναι πρωθυπουργός, αλλά ένας ανεξέλεγκτος πλέον παίκτης, που δεν διστάζει να διχάσει τη χώρα σε κάθε ευκαιρία, που δεν ασχολείται με τίποτα άλλο από το να βάλει τρικλοποδιές στο διάδοχό του. Που βλέπει τον Τύπο ως φωτοτυπικό μηχάνημα των ιδεολογημάτων του και νοιώθει ασφαλής μόνο σε «ασφαλή» περιβάλλοντα όπως αυτό του μορφώματος-αντικαταστάτη της ΕΡΤ και του ιδιωτικού (αλλά με κρατικές χάρες) κακέκτυπου της άλλοτε γαλαντόμας γαλάζιας ΕΡΤ…

Κρυμμένος πίσω από μονολόγους και το πρόσταγμα «φέρτε μου τις κάμερες» κατηγορεί την αντιπολίτευση για τον κίνδυνο από τη μη ολοκλήρωση της περίφημης «αξιολόγησης», την οποία ο ίδιος και η κυβέρνησή του απέτυχαν να ολοκληρώσουν, όπως θα έπρεπε μέχρι το τέλος του 2014, δυσφημώντας ουσιαστικά την ίδια του τη χώρα…

«Πολύ χειρότερο από το να χάνεις τις εκλογές, είναι να χάνεις την αξιοπρέπειά σου» είχε πει ένας έμπειρος πολιτικός. Και πρωθυπουργοί, που έχασαν στο πρόσφατο παρελθόν, προσπάθησαν να μην λησμονήσουν αυτόν τον κανόνα. Συντριπτική είναι για παράδειγμα η σύγκριση με τη στάση του κ. Κώστα Καραμανλή το 2009. Εκανε debate, έχασε σαν κύριος, παραδέχτηκε την ήττα του, έφυγε με αξιοπρέπεια. Και αυτό του το αναγνωρίζουν όλοι. Ο σημερινός «πρωθυπουργός» δίνει την αίσθηση ότι όταν μένει μόνος αρχίζει να σπάει τασάκια στο Μαξίμου, ανίκανος να αποδεχτεί ότι ο λαός μπορεί και να μην τον εμπιστεύεται πλέον…

Αν κάτι χρήσιμο αφήνει πίσω της αυτή η θλιβερή εικόνα των τελευταίων εβδομάδων είναι ότι μπορεί να αποτελέσει το παράδειγμα προς αποφυγή, για όσους θα τον ακολουθήσουν στο μέλλον. Οι επόμενοι πρωθυπουργοί της χώρας ξέρουν τώρα, πως ΔΕΝ θα πρέπει να αντιμετωπίζουν τα μέσα ενημέρωσης…

* Ο Κώστας Αργυρός είναι δημοσιογράφος κι έχει βραβευτεί για το δημοσιογραφικό του έργο από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Ίδρυμα Μπότση και την Ένωση Ευρωπαίων Δημοσιογράφων. Τα τελευταία χρόνια ασχολήθηκε με το τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ, αναδεικνύοντας κυρίως ευρωπαϊκά θέματα.