Η ψήφος της εκκλησίας

«Ας λέει ο νόμος ό,τι θέλει, αν ο λαός δεν συναινεί δεν εφαρμόζεται»

Η παραπάνω φράση ανήκει στον τότε αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο και είχε ειπωθεί σε ένα από τα συλλαλητήρια στις αρχές του 2000, κατά τη διάρκεια της κρίσης των ταυτοτήτων.

Το ζήτημα των ταυτοτήτων (αρχές 2000), μπορεί να προχώρησε, αλλά η τότε κυβέρνηση, είχε πληγωθεί βαριά από τη σύγκρουση.

Για να μείνουμε στην πρόσφατη ιστορία μας, 13 χρόνια πριν την κρίση του 2000 και μάλιστα εν μέσω θερμών επεισοδίων με την Τουρκία, μια άλλη σύγκρουση κράτους-εκκλησίας για τη μοναστηριακή περιουσία, κυριαρχούσε στην επικαιρότητα.

Η διαμάχη αυτή έληξε με ανακωχή του Ανδρέα Παπανδρέου με τον τότε αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ και ο νόμος του τότε υπουργού Παιδείας Αντώνη Τρίτση, αν και ψηφίστηκε, έμεινε ανεφάρμοστος.

Όσοι λοιπόν, για να γυρίσουμε στο σήμερα, έπεσαν από τα σύννεφα είτε από τον πρόσφατο “ανασχηματισμό” του Νίκου Φίλη, μετά την κόντρα για το ζήτημα των Θρησκευτικών, είτε α πό τις δηλώσεις του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκου Μητσοτάκη για την εκκλησία, μάλλον κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν.

Η ιστορία διδάσκει ότι η σύγκρουση ενός κόμματος ή ενός αρχηγού με την εκκλησία, αυξάνει υπέρμετρα το πολιτικό κόστος.

Η ροή απώλειας ψήφων, δεν αντικαθίσταται από τις ψήφους των προοδευτικών πολιτών, που ναι μεν πολλές φορές μιλάνε για “Μεσαίωνα”, αλλά δεν θα χάσουν και τον ύπνο τους, ούτε θα στηρίξουν σίγουρα στην κάλπη, όποιον δεν υποχωρήσει απέναντι στον κλήρο.

Με άλλα λόγια, ακόμα και αν το ρεύμα για τη ρύθμιση των σχέσεων κράτους-εκκλησίας, είναι πλειοψηφικό στην κοινωνία, δεν μπορεί να αλλάξει τα πράγματα, αν δεν γίνει και διεκδικητικό.

Αν δηλαδή δεν ξεφύγει από τα έξυπνα σχόλια στο Facebook ή τα ευφυολογήματα για τους πολιτικούς, που έστω και αν προσωρινά συγκρουστούν, τελικά συμβιβάζονται. Μπορεί η στάση τους αυτή να μην συνάδει απόλυτα με τις εκπεφρασμένες αρχές τους, συνάδει όμως με τη συλλογή ψήφων.

*Του Μάνου Χωριανόπουλου, Διευθυντή Σύνταξης του NEWS 247