Η “παρθένα” και ο “Σατανάς”- Η ακροδεξιά και οι άλλοι

Όταν πριν μερικά χρόνια οι τηλεοπτικοί άμβωνες φιλοξενούσαν αρνητές του Ολοκαυτώματος, θιασώτες της “καθαρότητας” της ελληνικής φυλής, υμνητές ή (έστω) σαγηνευτικούς συνηγόρους της Χούντας η συζήτηση για την πρώϊμη αυτή πλημμυρίδα της εγχώριας ακροδεξιάς περιοριζόταν μεταξύ της γραφικότητας και του “δεν βαριέσαι”.

Γραφικοί ήταν άραγε εκείνοι που κραύγαζαν -στο όχι και τόσο μακρινό 2011- πως  όταν έρθουν στα πράγματα “όποιο πλοίο με παράνομους μετανάστες διέρχεται από τα ελληνικά ύδατα θα βυθίζεται” ; 

Γραφικοί ήταν και όσοι τους άκουγαν και χειροκροτούσαν ή έστω δεν μιλούσαν;

Όταν, δε, ορισμένα από τα πρόσωπα που είχαν περάσει τυχαία (;) από εκείνα τα τηλεοπτικά πάνελ και τις “χαριτωμένες παρέες” χειραφετήθηκαν σε κόμματα του δημοκρατικού τόξου και απέκτησαν κοινοβουλευτικό “λούστρο”,  τα “βιογραφικά” εκείνης της εποχής καταχωνιάστηκαν στο τρίτο υπόγειο του You Tube.

Ελάχιστοι τα θυμούνται και ακόμα λιγότεροι τολμούν να τα επικαλεστούν. Διότι στη χώρα που ευδοκιμούν οι φαιδρές πορτοκαλιές ανθεί και η ανοχή στους όψιμους ρέκτες της Δημοκρατίας. Όσο, δε, περισσότερο κουνούν το δάκτυλο, τόσο μεγαλύτερη η ανοχή. Κι αυτό, για να μην σπεύσει κανείς να διαστρεβλώσει τα αυτονόητα, δεν αφορά εν γένει κόμματα, αφορά πρόσωπα που έχουν εγκατασταθεί στον δημόσιο βίο με την μέθοδο της “δίαιτας του λωτού”. 

Τα θυμήθηκα όλα αυτά με αφορμή τις επικρίσεις που δέχεται το εγχείρημα για τη συγκρότηση προοδευτικού πόλου. Εκ των πλέον διαδεδομένων “επιχειρημάτων” των επικριτών είναι αυτό που εγκαλεί το κυβερνών κόμμα για τη συνεργασία του με “ακροδεξιούς”.

“Ο Τσίπρας μπροστά στην ήττα θυμήθηκε την Κεντροαριστερά. Ακόμη κ τώρα σε ακροδεξιές δυνάμεις στηρίζει την ευκαιριακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία”, υποστηρίζει, για παράδειγμα, ο έμπειρος, ιδιαίτερα συμπαθής σε εμένα και μετριοπαθής Κώστας Σκανδαλίδης. Παρόμοιες οι αναφορές αρκετών ακόμα στελεχών του ΚΙΝ.ΑΛ αλλά και της Ν.Δ.

Και όταν τους ζητείται να γίνουν συγκεκριμένοι, αναφέρονται στην Έλενα Κουντουρά, την Κατερίνα Παπακώστα και άλλους.

Ακροδεξιά η Κουντουρά; Πότε ακριβώς το ανακάλυψαν αυτό οι δημόσιοι κατήγοροι -ιδιαίτερα, μάλιστα, εκείνοι που έκαναν πρόσφατα “βουτιά” ακόμα και στο γενεαλογικό της δένδρο; Όταν, από το 2004 μέχρι και το 2012 (που την διέγραψε ο Αντώνης Σαμαράς επειδή καταψήφισε το δεύτερο μνημόνιο) εκλεγόταν βουλευτής στην Α’  Αθήνας, ή ήταν πρώτη επιλαχούσα, με τη Ν.Δ, δεν ήταν αρκούντως ακροδεξιά η νυν υπουργός Τουρισμού; Και ο Κώστας Καραμανλής, που βδελυσσόταν οιαδήποτε συνεργασία με τον ΛΑ.Ο.Σ  και αποκαλούσε συλλήβδην “άκρα” τον αρχηγό, τους βουλευτές και τα στελέχη του, πως ανεχόταν να έχει στην κοινοβουλευτική του ομάδα έναν εκπρόσωπο της ακροδεξιάς όπως η Κουντουρά; Ή, μήπως, επί Ν.Δ ήταν μια γνήσια (νεο)δημοκράτισσα και, αίφνης, “κόλλησε ακροδεξιά” όταν βρέθηκε στην κοινοβουλευτική ομάδα του Καμμένου;

Ακροδεξιά και η Παπακώστα; Η γνωστή και φανατική υποστηρικτής του “καραμανλισμού”, μέχρι πρότινος βουλευτής του Κυριάκου Μητσοτάκη που διεγράφη επειδή επιτέθηκε στον αντιπρόεδρο του κόμματος για τη Novartis; Κι αυτή είχε κατορθώσει να περάσει κάτω από τις κεραίες όλων των ηγεσιών του κόμματος και κάπου είχαν παραπέσει τα ακροδεξιά της μετάλλια;

Αντιλέγουν ορισμένοι και ανακαλούν παλαιότερες δηλώσεις της για τους μετανάστες. Ορθώς. Χυδαίες και θα έπρεπε να αισχύνεται γι αυτό.

Γιατί, όμως, δεν την διέγραψε γι αυτόν ακριβώς τον λόγο ο πρόεδρος της Ν.Δ και έσπευσε να το πράξει μόνο όταν άσκησε κριτική στον εκ δεξιών άτυπο υπαρχηγό του κόμματος; Μήπως διότι ο Όρμπαν –που τώρα ορθώς και μπράβο του τον αποτάσσεται ως ακροδεξιό Σατανά– και ο Σαλβίνι είναι ακροδεξιοί εκ πεποιθήσεως, σε αντίθεση με την Παπακώστα, και “αποθεώνονται” από την σκληρή δεξιά πτέρυγα της Ν.Δ;

Βεβαίως, όλα αυτά εν μέρει δικαιολογούνται. Ένα γηρασμένο πολιτικό σύστημα πάσχει αναμφίβολα από τις ασθένειες του γήρατος, με πρώτη συνέπεια την εξασθένηση της μνήμης. Όταν, δε, τα συμπτώματα αυτά συνδυάζονται και με το πανίσχυρο ένστικτο (πολιτικής) επιβίωσης τότε οι “παρθένες” εύκολα συνευρίσκονται με (κάθε) “σατανά”, που λέει και ο Διονύσης Σαββόπουλος. Ακόμα περισσότερο όταν δεν είναι “παρθένες”…

Ποιο είναι, εν κατακλείδι, το μέγα σφάλμα σε αυτούς τους επιδερμικούς διαχωρισμούς που επιχειρούν ορισμένοι: όταν, επειδή δεν έχεις τι άλλο να πεις, αποκαλείς “ακροδεξιά” την Κουντουρά και δεν βλέπεις την ακροδεξιά νοοτροπία δίπλα σου,  αυτοί που χασκογελούν είναι οι ακραίοι με “προβιά”, κι ακόμα περισσότεροι οι νεοναζί που από τώρα σχεδιάζουν το φασιστικό σώου που θα στήσουν εάν –μακάρι να μην συμβεί- έρθουν τρίτο κόμμα στις εκλογές και με αυξημένο ποσοστό, ή εάν οι εκπρόσωποί τους καταγράψουν άνοδο στις αυτοδιοικητικές εκλογές.