Ένας ομοφοβικός ρατσιστής εξευτέλισε τη Βουλή των Ελλήνων

Το γεγονός ότι το κοινοβούλιο εξέλεξε τον άνθρωπο που έγραφε “γ#$ώ το Ταλμούδ σας”, παρομοίαζε την Ε.Ε. με το Άουσβιτς και εγκαλούσε τη Χρυσή Αυγή γιατί “δεν παρενέβη δυναμικά στα ξεφτιλισμένα γκέι παρέιντ μπροστά στη Βουλή”, δεν είναι πρόβλημα του Τσίπρα, του Μητσοτάκη και του Στ. Θεοδωράκη που διοικούν κόμματα ρατσιστών και ημίτρελων. Είναι πρόβλημα της κοινωνίας ολόκληρης.

Διότι ναι μεν οι αρχηγοί δεν μπορούν για διάφορούς λόγους να ελέγξουν τους βουλευτές τους και να ασκήσουν σοβαρή πολιτική, όμως το πιο ενδιαφέρον είναι το τι βρίσκουν οι υπόλοιποι βουλευτές στον ρατσιστικό και γελοίο λόγο του Δ. Καμμένου, ώστε να συναινούν στην ανάδειξή του ως αντιπρόεδρο του κοινοβουλίου. Ακόμη και αν ορισμένοι εξ’ αυτών ψήφισαν χωρίς να κατανοούν τι έκαναν, το πρόβλημα είναι τεράστιο και καταδεικνύει την ποιότητα του πολιτικού προσωπικού.

Κατανοώ ενδεχομένως, χωρίς να νομιμοποιώ τη μηχανική πίσω από τη στάση των Κυβερνητικών Βουλευτών που τον τον ψήφισαν. Η “γραμμή” είναι βασικό συστατικό της Κυβερνητικής συνοχής. Εδώ ψήφισαν τα μνημόνια που ο καθένας είχε προσωπικά τάξει στους γνωστούς και φίλους του ότι θα σκίσει, σε έναν Καμμένο θα κολλούσαν. Είναι βεβαίως οξύμωρο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ που μέχρι πρότινος είχε σαν βασικό πυλώνα της πολιτικής του ύπαρξης την προστασία της διαφορετικότητας (τουλάχιστον στα λόγια) να ψηφίζει τον ρατσιστή Καμμένο. Έχουν όμως επιλέξει ότι είναι προτιμότερο (και εύκολο) να καταπατούν τις αξίες που έλεγαν ότι υποστηρίζουν, παρά να θέσουν σε δοκιμασία την Κυβερνητική συνοχή. Ο πρόεδρος Πάνος τον θέλει, και ο Πρωθυπουργός είναι αναγκασμένος να του κάνει και κανένα χατίρι.

Υπάρχουν άλλωστε και αυτοί οι Συριζαίοι που δεν τον ψήφισαν ή για να είμαστε ακριβείς ψήφισαν “παρών” που είναι η άλλη επιλογή. Όχι δεν έχει. Αυτοί που ψήφισαν παρών ήταν 5 (Ν. Φίλης, Μ. Μπαλαούρας, Μ. Κάτσης, Γ. Ψυχογιός και Ευαγγελία Καρακώστα) ενώ και άλλοι 24 απουσίαζαν. Αν οι 24 το έκαναν συνειδητά ή όχι δεν μπορεί να γνωρίζει κανείς. Οι 5 πάντως που  διαφοροποιήθηκαν διακριτά, διεσώθησαν απ’ τον διασυρμό. Ακόμη και αν το έκαναν για να αποτελέσουν άλλοθι στην ακραία ενέργεια των υπολοίπων που προτίμησαν να εξευτελιστούν. Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (και δη των 53) είχαν αντιδράσει άλλωστε σφόδρα στην υπουργοποίηση του ανθρώπου που έμεινε στην ιστορία ως “ο υπουργός της μισής ώρας”. Από την άλλη πλευρά, δεν τους πείραζε στη συνέχεια να εξαρτούν τις Κυβερνητικές επιλογές τους από μια χούφτα ρατσιστές και τις μερακλίδικες επιλογές τους.

Ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας που έχει αποδείξει ότι δεν τον νοιάζει το χρώμα της γάτας “αρκεί να πιάνει ποντίκια”, θεωρεί τον Καμένο απλώς ως έναν από τους 153. Ακόμη και αν στο παρελθόν ο συνεπώνυμος του συνεταίρου του, έχει αποκαλέσει τον Πρωθυπουργό “εγκληματία”, “τραβεστί αριστερό” και άλλα χειρότερα που ντρέπονται να πουν ακόμη και στο λιμάνι. Δεν τον ψήφισε αλλά υποθέτω ότι δεν θα έδωσε και γραμμή “μαύρο στον Καμμένο”, στους Βουλευτές του.

Για τους Νεοδημοκράτες από την άλλη πλευρά, δεν κατανοώ ποιό ήταν το όφελος για να υποστούν τέτοια ταπείνωση. Αν αυτοί οι άνθρωποι αποτελούν την “φιλελεύθερη πρόταση”, δαγκώστε τις ταυτότητες και ετοιμαστείτε για τα χειρότερα. Κανονικά θα έπρεπε να κάνουν αγώνα εναντίον όσων εκφράζουν παρόμοιες απόψεις. Εδώ, δεν χωράνε φιλοσοφίες περί “ανοχής στη διαφορετική άποψη”. Πρόκειται για ρατσιστικό μίσος, όχι για άποψη. Για να καταλάβουμε καλύτερα τι έκαναν αρκεί να σκεφτούμε ότι το Ταλμούδ, αποτελεί μέρος των ιερών κειμένων για τους Εβραίους. Σκεφθείτε τι χαμό θα είχαν ξεσηκώσει αν κάποιος βουλευτής άλλου κοινοβουλίου, έβριζε χυδαία τα ιερά κείμενα της ορθοδοξίας.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επίσης δεν ψήφισε αλλά είναι φανερό ότι ο ξεκάθαρος λόγος του για τέτοια ζητήματα, δεν εκφράζει το σύνολο του κόμματός του. Πολύ φοβούμαι ότι στις ιδιωτικές συζητήσεις τους, πολλά στελέχη της ΝΔ θα υποστηρίζουν απόψεις παρόμοιες με αυτές του Καμμένου. Αξίζει ιδιαίτερη μνεία στον Βουλευτή Λακωνίας κο. Θανάση Δαβάκη που ψήφισε παρών.

Ακόμη πιο ακατανόητη είναι και η στάση των δύο βουλευτών του Ποταμιού. Ενός κόμματος που -όπως κάθε κεντρώο κόμμα που σέβεται τον εαυτό του- έχει βασικό πυλώνα της ιδεολογικής του ταυτότητας τον σεβασμό στη διαφορετικότητα. Ο Σπ. Λυκούδης μόλις προχθές έκανε κριτική λέγοντας ότι “Το συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης δεν σηματοδοτεί το καινούργιο”. Ο ίδιος προφανώς θεωρεί ότι εκφράζει το καινούριο κέντρο ψηφίζοντας έναν ρατσιστή για Αντιπρόεδρο της Βουλής. Ο Σπ. Δανέλης με σοσιαλιστικό παρελθόν ήταν ο έτερος που νομιμοποίησε με την ψήφο του τον εξευτελισμό της Βουλής. Ο Στ. Θεοδωράκης που δεν ψήφισε, θα τραβάει τα μαλλιά του με αυτούς που του απέμειναν για να διαφυλάξουν τις κεντρώες και κοινωνικά φιλελεύθερες απόψεις που ο ίδιος εμφύσησε στο Ποτάμι. Επίσης άξιος αναφοράς ο Γ. Αμυράς που διαχώρισε τη θέση του ψηφίζοντας επίσης παρών (είπαμε, ΟΧΙ δεν έχει).

Διεσώθη επίσης και σύσσωμη η Δημοκρατική Συμπαράταξη καθώς διαφώνησε για διαδικαστικό θέμα και ψήφισε παρών και στις δύο ψηφοφορίες για την ανάδειξη του 7ου και του 8ου αντιπροέδρου.

Η ανανέωση της Βουλής, που ήταν το ζητούμενο τόσο των “αγανακτισμένων” όσο και μεγάλου μέρους της κοινωνίας, δεν μοιάζει να είχε τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Το επίπεδο των βουλευτών που δεν σέβονται τον κορυφαίο δημοκρατικό θεσμό, πυροδοτεί μια ακόμη μεγαλύτερη απαξίωση του. Δεν τον σέβονται ούτε με τη στάση τους, ούτε με όσα λένε, ούτε καν με τις ενδυματολογικές επιλογές τους. Εδώ υπερψήφισαν πανηγυρικά το πολιτικό ανάλογο της Λουκά για πρόεδρο της Βουλής. Με την παρουσία των φασιστών στη Βουλή, πολλοί θεώρησαν ότι πιάσαμε πάτο. Η διακομματική νομιμοποίηση ενός ανθρώπου που εκφράζεται με ρατσιστικό και ομοφοβικό μίσος αλλά και γλώσσα καφενέ, δείχνει ότι ο πάτος μπορεί να μετακινείται πολύ χαμηλότερα. Όσο δεν αντιδρούμε, τα χειρότερα έρχονται.

Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 247 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos).

πηγή φωτογραφίας: sooc