Επτά συμπεράσματα για τη Νέα, Νέα Δημοκρατία

Ο πολιτικός λόγος του Κυριάκου Μητσοτάκη θεωρήθηκε πολύ φιλελεύθερος κατά την  προεκλογική περίοδο για το συντηρητικό ακροατήριο της ΝΔ. Η δεύτερη θέση στις εκλογές όμως δείχνει ότι ένα σοβαρό κομμάτι του κόμματος (και κατ’ επέκταση της κοινωνίας) αναζητά λιγότερο “μπαλκονάτο” πολιτικό λόγο. Σε συνδυασμό όμως με την νίκη Μειμαράκη, μας οδηγεί σε διάφορα συμπεράσματα.

Η μεγάλη πλειοψηφία της ΝΔ δεν επιθυμεί την ακραία ρήξη. Αντιλαμβάνεται τη δύσκολη εθνική κατάσταση και επιθυμεί μια πιο διαλλακτική πολιτική.  Μειμαράκης αλλά και Μητσοτάκης, θα είχαν κάθε καλό λόγο να ξεκινήσουν “ανένδοτο” στον ΣΥΡΙΖΑ και προεκλογικά απέκλεισαν κάθε ενδεχόμενο συνεργασίας. Η προσέγγισή τους είναι ηπιότερη ωστόσο, όπως και να το κάνουμε. Δείχνουν επίσης αμφότεροι να είναι έτοιμοι να στηρίξουν σοβαρές μεταρρυθμίσεις για το καλό της χώρας. Με τον “αέρα” της νίκης, δεν θα “χαριστούν”. Το ροκ θα είναι σκληρό αλλά όχι στα όρια της εμμονής. Δεν τους παίρνει να γίνουν αντιμνημονιακοί.

“Τελειώνει” επίσης οριστικά κάθε συζήτηση για φλερτ με “δεξιότερα οικόπεδα”. Η ΝΔ ήταν και θα παραμείνει μια κεντροδεξιά παράταξη. Αυτό το “κέντρο” είναι που μπορεί να της δώσει ξανά την επαφή με την κοινωνία. Αρκεί να αντιπολιτευθεί ουσιαστικά και υπεύθυνα. Τα δεξιά στοιχεία, θεωρήθηκε ότι “φέρνουν κόσμο” από τα απολωλότα πρόβατα της Χρυσής Αυγής. Έδιωξαν όμως και κόσμο που δεν άντεχε να τους βλέπει.

Είναι πολύ ενδιαφέρον και το εκλογικό αποτέλεσμα της κάλπης που στήθηκε στο Λονδίνο. “Τα καλύτερα μυαλά” κατά γενική δήλωση, αποφάσισαν ότι θέλουν πιο φιλελεύθερες πολιτικές για τη σωτηρία της χώρας. Εκτός και αν δεν είναι τα καλύτερα μυαλά και είναι απλώς εθνοπροδότες που μας παράτησαν στα δύσκολα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έλαβε πάνω από 48%.

Αν πάρουμε τοις μετρητοίς, τα όσα είπαν προεκλογικά οι υποψήφιοι δεν περιμένουμε σοβαρές διασπαστικές κινήσεις και αντιδράσεις. Όχι ότι άπαντες θα συνταχθούν πλήρως αλλά δεν θα ωφελούσε κανέναν να αποκτήσουμε άλλο ένα κόμμα με συνιστώσες. Είναι δεδομένο ότι ένα τμήμα του κόμματος δεν εκφράζεται από τις προοπτικές για τη νέα ηγεσία. Έτσι θα συνέβαινε σε κάθε περίπτωση. Η ίδρυση ενός νέου “ευρωπαϊκού” κόμματος με συμμετοχές δυσαρεστημένων από άλλα κόμματα, θα ήταν μια διέξοδος. Ενδεχομένως να ξεκαθάριζε ιδεολογικά τη ΝΔ αλλά ακόμη δεν φαίνεται να έχει φτάσει το πλήρωμα του χρόνου.

Το όποιο χάσμα μεταξύ των δύο “φιναλίστ” λογικά μπορεί να γεφυρωθεί. Ο Κυριάκος δήλωσε πρόσφατα ότι “η ΝΔ είναι το σπίτι του” και η προοπτική μιας αξιοπρεπούς εσωκομματικής αντιπολίτευσης -αν ηττηθεί στον δεύτερο γύρο- μάλλον ευεργετική μπορεί να είναι για την παράταξη. Αν κερδίσει ο Μητσοτάκης, ο Μειμαράκης δεν μοιάζει επίσης με τον άνθρωπο που θα τινάξει το σπίτι του στον αέρα.

Ανώφελο θα ήταν για τον νέο αρχηγό να φερθεί εκδικητικά στους συνυποψήφιους του. Αυτός θα ορίσει το πλήρες ιδεολογικό πλαίσιο. Όποιος δεν εκφράζεται, μπορεί να αποχωρήσει. Η “νομιμοποίηση” είναι σοβαρή. Φαίνεται ότι το “φιάσκο” έκανε τους πολίτες να ενδιαφερθούν για την παραπαίουσα παράταξη.

Με πιο ξεκάθαρο ιδεολογικό τοπίο, θα είναι ευκολότερο για τον νέο αρχηγό να αντιπολιτευθεί. Γνωρίζει τι θέλουν οι ψηφοφόροι, και τι όχι. Όπως επίσης γνωρίζει την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα. Απαιτείται υπεύθυνη στάση. Στείρα αντιπολίτευση και ακραίος λαϊκισμός θα δημιουργήσουν νέα προβλήματα. Ακόμη όμως και αν καταφέρει με την συνηθισμένη συνταγή να βρεθεί σχετικά σύντομα στην εξουσία, θα διαπιστώσει ότι δεν θα υπάρχει χώρα για να Κυβερνήσει.

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 247 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos)

(Φωτογραφία: Sooc.gr)