Μια Κυβέρνηση κρίσης σε μια περίοδο αριστερών ιδεοληψιών

Μια Κυβέρνηση κρίσης σε μια περίοδο αριστερών ιδεοληψιών
ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ/PHASMA /Γ.ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ Phasma

Ο Τσίπρας έριξε ταφόπλακα στις "αριστερές" λύσεις. Τώρα είναι πιο κοντά στη Θάτσερ, απ’ ότι στον σύντροφο Μαδούρο

Με την παραδοχή ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια “αριστερή Κυβέρνηση αλλά σε περίοδο κρίσης”, είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται μια εξήγηση για όσα συμβαίνουν, σε ιδεολογικό επίπεδο. Μπορεί η απάντηση να αφορούσε στην εμπλοκή του ΝΑΤΟ, αλλά ο Αλέξης Τσίπρας προφανώς αναφέρεται γενικά στις διάφορες πισωπεταλιές του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Πρωθυπουργός ουσιαστικά παραδέχεται δύο πράγματα. Πρώτον ότι ο ίδιος και κατ’ επέκταση η Κυβέρνησή του δεν συμφωνούν απαραίτητα με τις αποφάσεις που λαμβάνουν, κάτι που όμως ήδη γνωρίζαμε. Κυρίως όμως αποδέχεται ότι για την διαχείριση της κρίσιμης κατάστασης, δεν υπάρχουν αριστερές λύσεις. Τουλάχιστον όχι με τον τρόπο που ο ίδιος και το κόμμα του ορίζουν την αριστερά. Έτσι εξηγείται εν ολίγοις και η αντιφατική πολιτική που ενίοτε ακολουθείται.

Το ΚΚΕ για παράδειγμα δεν συμφωνεί, όπως και ο Λαφαζάνης αλλά και ο ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Διαφωνούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αριστερό κόμμα και επιμένουν ότι η αριστερή λύση είναι η έξοδος από “ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο”. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια διαφορετική (και εντελώς αντικρουόμενη) ερμηνεία του τι εστί αριστερά, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι “στην Ελλάδα είσαι ότι δηλώσεις”.

Αυτό που προτείνουν οι “ορθόδοξοι αριστεροί” μοιάζει εφιαλτικό για την πλειοψηφία της κοινωνίας. Ήδη από τον Μάρτιο του 2015 το 82% των Ελλήνων τάχθηκαν υπέρ του ευρώ και μόνο το 14% υπέρ της δραχμής (Metron Analysis/ Παραπολιτικά). Ακόμη και τον Ιούνιο που η πόλωση χτύπησε “τίλτ”, το 70% απάντησε ναι και μάλλον ναι στην ερώτηση “η χώρα μας πρέπει να παραμείνει πάση θυσία στη ζώνη του ευρώ;” (GPO/Mega Channel). Ακόμη και για τις ευτελισμένες μεθόδους των εταιρειών δημοσκοπήσεων, τα ποσοστά είναι τόσο μεγάλα που δεν επιδέχονται αμφισβήτησης. Είναι επίσης και μια απόδειξη του πόσο  δυσνόητο ήταν εκείνο το δημοψήφισμα.

Ο Αλέξης Τσίπρας ξεκίνησε από μια αφετηρία που κυριαρχούνταν από τα πάγια μαξιμαλιστικά αιτήματα της αριστεράς. Είχε μαζί του και πολλούς εκφραστές αυτής της ιδιαίτερης αντίληψης που εδώ και δεκαετίες έχουν διάφοροι επαγγελματίες αριστεροί. Ταίριαζαν και με το νεανικό-επαναστατικό του προφίλ άλλωστε.

Στο δρόμο όμως, Τσίπρας αποστασιοποιήθηκε από πολλές κόκκινες γραμμές. Κυρίως διότι ο ίδιος είχε την οξυδέρκεια να αντιληφθεί την ματαιότητά τους. Είχε επίσης την ευθιξία να παραδεχτεί το λάθος του και να αλλάξει πολιτική. Δεν το παραδέχεται δημόσια, αλλά η αλλαγή στην πολιτική του είναι αρκετή για να το πιστοποιήσει. Πολλοί λένε ότι το κάνει για την “καρέκλα”. Ακόμη και έτσι, τουλάχιστον αποφύγαμε πειράματα ανάλογα με αυτά του σύντροφου Μαδούρο.

Είδε ότι δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε ακόμη και με την όποια βοήθεια, πολλώ μάλλον από μόνοι μας. Με αυτό το σκεπτικό πολιτεύεται έκτοτε. Κόστισε βέβαια χρόνο και χρήμα η καθυστέρηση αλλά πέρα από τις όποιες ιδεοληψίες είχε αρχικά ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, είχε να διαχειριστεί και ένα κόμμα-συνονθύλευμα στελεχών. Από ακραίους αριστεριστές και επαγγελματίες σκεπτικιστές που έχτισαν καριέρα πάνω στην στείρα κριτική μέχρι μεταμφιεσμένους πασόκους που μυρίστηκαν το ψητό και μπήκαν. Χρειάζεται διαχείριση για να πεισθούν. Έκανε μια πρώτη ρήξη και ξεφόρτωσε μερικούς από το καραβάνι, αλλά ουδείς πιστεύει ότι το κόμμα “καθάρισε” ιδεολογικά και εφαρμόζει το μνημόνιο με ευλάβεια.

Ο ίδιος βέβαια εμφανίστηκε αρκετά ξεκάθαρος στη συνέντευξη που παραχώρησε στον Νίκο Χατζηνικολάου. Δήλωσε ότι βασικό μέλημα του είναι να ολοκληρώσει την αξιολόγηση. Εδώ δεν υπάρχουν αριστερές και δεξιές λύσεις. Υπάρχουν στρεβλώσεις που πρέπει να αλλάξουν. Φαντασιώσεις τύπου “λεφτά υπάρχουν” που πούλησαν οι λαϊκιστές σφετεριζόμενοι τον χαρακτηρισμό αριστεροί, απλά δεν λύνουν το πρόβλημα. Το επιτείνουν αντίθετα ή στην καλύτερη περίπτωση το διατηρούν. Η κανονική αριστερά δεν σχετίζεται με την ασυδοσία.

Τα παρωχημένα σοσιαλιστικά τσιτάτα που αναπαράγει το μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού προσωπικού της χώρας, δεν έχουν εφαρμογή. Αυτό είπε στην πραγματικότητα ο Πρωθυπουργός, παρότι για λόγους πολιτικού marketing συνεχίζει να αναπαράγει κατά περίπτωση πολλά απ’ αυτά. Το είχε πει πολύ πιο ξεκάθαρα εδώ και δεκαετίες η Μάργκαρετ Θάτσερ: “το κακό με το σοσιαλισμό είναι ότι κάποτε τελειώνουν τα λεφτά των άλλων”.

*Ο Σταμάτης Ζαχαρός είναι Αρθρογράφος του NEWS 247 και Σύμβουλος Έκδοσης της 24 MEDIA ( @SZacharos).

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα