Η Ελλάδα των απλών ανθρώπων και η ΕΕ του κυνισμού

default image

Από τη μια η Αλληλεγγύη και από την άλλη η ιδιοτέλεια, οι φράχτες και ο Σόιμπλε να μας κουνάει πάλι το δάκτυλο

Ο κυρ Νίκος από τα Καλάβρυτα που στα 78 του βλέπει τη σύνταξη χρόνο τον χρόνο να μειώνεται, βλέποντας τις εικόνες των κυνηγημένων δεν το σκέφτηκε δύο φορές: “Απλά μάζεψε όλο το χωριό, και τα διπλανά, και τους είπε για τους πρόσφυγες και τα παιδιά που ζουν στον δρόμο και στον Πειραιά και όλοι μάζεψαν τρόφιμα,ρούχα και πήρε σβάρνα τους παντοπώληδες, τους χασάπηδες και τους φούρνους και γέμισε δυο αυτοκινητα, θα ψήσει και καμια 300αριά κοτόπουλα και θα τα φέρει στην Κοινωνική Κουζίνα ‘Ο άλλος άνθρωπος’ να τα δώσουμε μαζί στον Πειραια την Κυριακή”.

Ούτε στα Τρίκαλα κάθησαν να σκεφτούν τα δικά τους προβλήματα όταν οι προσφυγικές διαδρομές πέρασαν και από την πόλη τους. Έκαναν χωρίς δεύτερη σκέψη πράξη αυτό που γράφει η ανακοίνωση που μοίρασαν: “Οι κάτοικοι της πόλης, ο Δήμος και οι Αρχές της, σε καλωσορίζουμε και σου υποσχόμαστε ότι θα κάνουμε κάθε δυνατή προσπάθεια, ώστε η παραμονή σας εδώ να είναι ασφαλής, να έχετε τις καλύτερες συνθήκες υγιεινής, να έχετε τα γεύματά σας με επάρκεια και σύντομα να σας αποχαιρετήσουμε με χαμόγελο για τη συνέχεια του ταξιδιού σας”.

Και στην Κοζάνη, για το δήμο και τους κατοίκους της πόλης, η αλληλεγγύη δεν μπήκε στο ζύγι των μικροσυμφερόντων: “Η προσφορά των απλών ανθρώπων ήταν συγκινητική κι υπερκάλυψε τη ζήτηση, καθιστώντας τις συνθήκες για τους πρόσφυγες αξιοπρεπείς. Η αυτο-οργάνωση αποδείχθηκε αποτελεσματικότατη: τμήμα προμήθειας με είδη πρώτης ανάγκης, τμήμα που οργάνωνε την προετοιμασία του συσσιτίου, τμήμα διαλογής-διανομής ρούχων και υποδημάτων, ιατρείο, κυλικείο, τμήμα που εξασφάλιζε την ψυχαγωγία προσφύγων και προσφυγόπουλων κ.ά”.

Παρόμοια εικόνα και στον Πειραιά που υποδέχεται τους πρόσφυγες και τους μετανάστες που φτάνουν από τα νησιά: “Κόσμος πάει κι έρχεται. Πάνε σακούλες με πράγματα, ήσυχα τα αφήνουν στους κουρασμένους εθελοντές, και φεύγουν χωρίς πολλά-πολλά. Συνταξιούχοι άνθρωποι, σίγουρα στενεμένοι. Πήγαμε κι εμείς κάτι πράγματα που αγοράσαμε επί τούτου. Μου κάνει εντύπωση πόσο διαφορετικοί άνθρωποι έχουν συναντηθεί σ’ αυτή την ευαισθησία”.

Πρόχειρη αλλά ενδεικτική, η σταχυολόγηση από το διαδίκτυο και τα κοινωνικά δίκτυα, δίνει το μέτρο της δικής μας Ευρώπης, της Ευρώπης των “άλλων”, των απλών ανθρώπων, οι οποίοι καλύπτουν όσο μπορούν τα κενά της πολιτείας και τις ανεπάρκειες του πολιτικού προσωπικού που κλεισμένο στον γυάλινο πύργο του περί άλλα τυρβάζει.

Και αυτή η Ευρώπη, της Ελλάδας των απλών ανθρώπων, δεν αντέχει να ακούει και σήμερα τον Bόλφγκανγκ Σόιμπλε να δηλώνει ότι γνωρίζει “πόσο εύθραυστη είναι η κατάσταση στην Ελλάδα λόγω της επιπρόσθετης προσφυγικής κρίσης” και μετά να κουνάει, όπως κάνει διαρκώς τα τελευταία χρόνια, το δάκτυλο, σαρκάζοντας: “Η αξιολόγηση δεν έχει ολοκληρωθεί επειδή μέχρι τώρα η Ελλάδα δεν έχει επιτελέσει αυτά που έχουν συμφωνηθεί”.

Σαν η Ευρωπαϊκή Ένωση να έχει τηρήσει όσα έχουν συμφωνηθεί για την μετεγκατάσταση των προσφύγων, σαν η Γερμανία να μην είναι η πρώτη που περιόρισε την είσοδο προσφύγων, σαν να μην είναι οι δορυφόροι της αυτοί που στήνουν τους φράχτες και διακινούν την ακροδεξιά ρητορική του μίσους για τους “άλλους”.

Το περίσσευμα αλληλεγγύης που καταθέτουν οι απλοί άνθρωποι στη χώρα μας, βρίσκεται άλλη μια φορά αντιμέτωπο με το περίσσευμα κυνισμού αυτών που κουμαντάρουν τις τύχες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

*Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα