Η Ευρώπη έγινε… Βίσεγκραντ

Η Ευρώπη έγινε… Βίσεγκραντ

Η επικράτεια αυτής της " Ένωσης" τελειώνει στα βόρεια σύνορα της χώρας μας αφήνοντας “έξω” τον χώρο των μεταναστών και των προσφύγων, τα “νησιά Έλις” του 21ου αιώνα

Το κλειδί για να κατανοήσουμε τη συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας για το “Προσφυγικό” βρίσκεται στις χθεσινές δηλώσεις του Χορστ Σίχοφερ, επικεφαλής των χριστιανοκοινωνιστών, που είναι το alter ego των Χριστιανοδημοκρατών της Μέρκελ στη Βαυαρία:

“Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει αλλάξει ολοκληρωτικά την πολιτική της, ακόμη κι αν δεν το παραδέχεται. ‘Έχει υπάρξει μία σταδιακή υποχώρηση από την κουλτούρα της υποδοχής άνευ όρων. Παρά τις εικόνες στα σύνορα της Ελλάδας με την ΠΓΔΜ, κανένας Γερμανός πολιτικός δεν λέει σήμερα, τα σύνορα είναι ανοιχτά, φέρτε τους όλους στη Γερμανία”.

Αυτή η μεταστροφή της πολιτικής της Γερμανίας είναι που έκλεισε τον “διάδρομο των Δυτικών Βαλκανίων” και τώρα ετοιμάζεται να σφαγίσει κάθε πιθανό διάδρομο και στα Ανατολικά Βαλκάνια, όπως ζήτησε ήδη η Αυστριακή υπουργός Εσωτερικών Γιοχάνα Μικλ Λάιτνερ. Και αυτή οδήγησε στη συμφωνία που “λύνει” το Προσφυγικό… εξαφανίζοντας τους πρόσφυγες, καθώς τώρα πια υπάρχουν μόνο “παράτυποι μετανάστες” και Σύριοι.

Αλλά και οι Σύριοι χωρίζονται πλέον σε δυο ευκρινείς κατηγορίες: Αυτούς που οι περισσότεροι είχαν τα κατάλληλα μέσα, με όλες τις έννοιες του όρου, και βρέθηκαν σε κάποια χώρα της Βόρειας Ευρώπης, και σε αυτούς που δεν πρόκαναν και τώρα εγκλωβίζονται στην Τουρκία, ή, ακόμα χειρότερα για τους ίδιους, στην Ελλάδα. Δεν είναι δυνατόν όμως το “Όποιος πρόλαβε τον Κύριο είδε” να πλασάρεται ως… λύση του Προσφυγικού και όχι σαν κι αυτό που πραγματικά είναι: ο φερεντζές του ξενόφοβου.

Συνέπεια αυτής της… νέας “ευρωπαϊκής” πολιτικής, που χάραξαν οι Γερμανοί επιτελείς με τη συνδρομή των Γάλλων ομολόγων τους και την οποία ανέλαβε να εκτελέσει η αυστριακή κυβέρνηση, η οποία, διόλου συμπτωματικά, στηρίζεται από το Σοσιαλδημοκρατικό και το Λαϊκό Κόμμα, είναι ότι πλέον δεν υφίστανται το δίχτυ ασφαλείας για τους πρόσφυγες που συνομολογήθηκε την επαύριο του Β’ Παγκόσμιου Πόλεμου και ότι η επικράτεια της νέας… “Ευρώπης του Βίσεγκραντ” τελειώνει στα βόρεια σύνορα της χώρας μας.

Από εκεί και πέρα, για τους καθαρόαιμους Ευρωπαίους της “νέας” αυτής Ευρώπης, στην οποία περιλαμβάνονται ως συνοριοφρουροί και όλοι οι βόρειοι γείτονές μας, ανεξαρτήτως της ιδιαίτερης σχέσης που έχει κάθε γειτονική μας χώρα με την “παλιά” ΕΕ, υπάρχει μια γκρίζα, επί της ουσίας, ζώνη μεταναστών και προσφύγων, ένας χώρος παραμονής ή κράτησης μεταναστών και εξέτασης αιτήσεων ασύλου προσφύγων, στον οποίο περιλαμβάνεται και η Ελλάδα.

Με απλά λόγια, οι “εταίροι” μας, “μετατοπίζοντας” τα σύνορά τους και μετατρέποντάς μας σε χώρο, διαμορφώνουν το δικό τους… Έλις Άιλαντ, την ευρωπαϊκή Νήσο Έλις, όπου θα εξετάζεται ποιοι θα είναι οι λίγοι τυχεροί από τα εκατομμύρια των κυνηγημένων που θα μπορέσουν να πάρουν την πολυπόθητη “βίζα” για να προχωρήσουν στα ενδότερα της “Ευρώπης”.

Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι οι “εταίροι” μας θα μάς ενισχύσουν κατεπειγόντως με μεταφραστές, ειδικούς στη διαδικασία του ασύλου και… αστυνομικούς. Αντιγράφουν δηλαδή, επακριβώς το σχέδιο “βοήθειας” στη FYROM που υλοποιεί η Αυστρία! Και βέβαια ούτε λόγος δεν γίνεται για γιατρούς, νοσηλευτές και διασώστες, ή για άμεσα κονδύλια στήριξης μονάδων επισιτισμού, στέγασης, πρόνοιας και περίθαλψης.

Με αυτά τα δεδομένα, αποκτούν άλλη διάσταση όσα είχε πει ο Γιάννης Μουζάλας μόλις πριν από δύο μήνες σε εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ, και τα οποία πέρασαν σχεδόν απαρατήρητα καθώς επισκιάστηκαν από τις διαμαρτυρίες διαδηλωτών που ζητούσαν να ανοίξει ο Φράχτης του Έβρου.

Όπως είχε δηλώσει τότε ο αν. υπουργός αρμόδιος για θέματα μεταναστευτικής πολιτικής: «Όλα εξαρτώνται από το ποια δύναμη θα νικήσει μέσα στην Ευρώπη. Θα νικήσει η δύναμη που δεν θέλει να κάνει νησιά Έλις; Αν νικήσει αυτή η δύναμη είμαστε εντάξει, αν νικήσει η δύναμη που θέλει να κάνει νησιά Έλις, είναι πιθανόν να έχουμε πρόβλημα και θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε. Αν έχει σπάσει το αυγό του φιδιού, πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε με το φίδι».

Τώρα το αυγό του φιδιού έχει σπάσει, η “Ευρώπη του Βίσεγκραντ” δεν κρύβει ότι θέλει “νησιά Έλις”, αλλά οι περισσότεροι συνάδελφοι του κ. Μουζάλα στην κυβέρνηση παριστάνουν ότι ούτε βλέπουν, ούτε ακούν. Αλλά έτσι, όσα Κυβερνητικά Συμβούλια για την Προσφυγική και Μεταναστευτική Πολιτική και να συγκροτηθούν, είτε με την προεδρία του Τσίπρα είτε χωρίς, δεν πρόκειται να υπάρξει αυτόνομη προσφυγική και μεταναστευτική πολιτική και επομένως δεν πρόκειται να υπάρξει λύση ουσίας και προοπτικής για τη χώρα.

*Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα