Προώθηση της Τουρκίας, επαναπροώθηση των προσφύγων

Το μόνο βέβαιο μετά από τη μαραθώνια συνεδρίαση της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ είναι ότι οι κυνηγημένοι που εγκλωβίστηκαν στην Ειδομένη, αφού δαγκώθηκαν από τα σκυλιά και δάρθηκαν από τα ΜΑΤ της FYROM, και αφού πάλεψαν με τη βροχή και το κρύο μέσα στις λάσπες, προς δόξαν των νεοευρωπαϊκών “αξιών”, πρέπει από σήμερα να αρχίσουν να μαζεύουν τα λιγοστά υπάρχοντά τους και όσο κουράγιο διαθέτουν, και να μετακινηθούν σε διάφορα hotspot του ελληνικού χώρου.

Γιατί η “βαλκανική δίοδος” που έκλεισαν ορισμένοι από τους “εταίρους” μας θα παραμείνει κλειστή, καθώς οι μονομερείς ενέργειες πρακτικά δικαιώθηκαν, και εκτός από κάποιες χλιαρές αποδοκιμασίες, για τα μάτια του κόσμου, δεν θα υπάρξουν κυρώσεις, όπως ζήτησε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ή “ανάλογες συνέπειες”, όπως το διατύπωσαν πιο… σεμνά οι πολιτικοί αρχηγοί στο κοινό ανακοινωθέν τους.

Βέβαιο είναι, επίσης, ότι η Τουρκία του Ερντογάν και του Νταβούτογλου αιφνιδίασε τους περισσότερους συνομιλητές της και με τις “ενδιαφέρουσες” σύμφωνα με τον Αλέξη Τσίπρα προτάσεις της, έδωσε το πλαίσιο “στο οποίο βασίστηκαν τα τελικά συμπεράσματα”, για να κρατήσουμε την διπλωματική διατύπωση του Τούρκου πρωθυπουργού.

Έτσι, οι “παράτυποι μετανάστες μετά από κάποια ημερομηνία” και οι Σύροι πρόσφυγες, θα επιστρέφουν στην Τουρκία απ’ όπου “κάποιοι εκ των προσφύγων” θα έχουν τη δυνατότητα μετεγκατάστασης στην Ευρώπη, ενώ η γειτονική μας χώρα θα ενισχυθεί άμεσα με 3 δισ. και προοπτικά με άλλα τόσα, θα καταργηθεί μέχρι τον Ιούνιο η βίζα για ταξίδια Τούρκων στην ΕΕ, και -το σημαντικότερο- θα ανοίξουν “το συντομότερο δυνατό” τα νέα κεφάλαια στις διαπραγματεύσεις για είσοδο της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Δικαιολογημένα λοιπόν τα χαμόγελα του Νταβούτογλου για την έστω “επί της αρχής συμφωνία”, καθώς επιστρέφει στη χώρα του με πολύ περισσότερα από τα 3 δισ. που είχε θεωρήσει εκ των ων ουκ άνευ ο Ερντογάν με δηλώσεις του ενώ εξελίσσονταν οι διαπραγματεύσεις. Την ίδια ώρα, Ελλάδα και Κύπρος βρίσκονται πλέον σε κινούμενη άμμο, καθώς το καθεστώς της Τουρκίας, εκμεταλλευόμενο τη θέση κλειδί που έχει η χώρα στη ροή των προσφυγικών διαδρομών, προσπαθεί να μετατρέψει -κυριολεκτικά- την κρίση σε ευκαιρία.

Και είναι σαφές ότι η θέση του Αλέξη Τσίπρα πως η Τουρκία “έθεσε ως όρο κάποια ανταλλάγματα που δεν ήταν δυνατό να αποφασισθούν σήμερα και ορισμένα από αυτά ήταν και υπερβολικά”, είναι ανεπαρκής και δεν συγκροτεί εναλλακτική πολιτική. Ειδικά όταν η Άγκελα Μέρκελ δεν ανήκει σε αυτούς που “αιφνιδιάστηκαν” από το τουρκικό σχέδιο, καθώς είχε “προετοιμάσει” τη Σύνοδο Κορυφής σε τετ α τετ με τον Αχμέτ Νταβούτογλου, “κεκλεισμένων των θυρών”.

Και καθώς γίνονται πολυποίκιλες κινήσεις στη γεωπολιτική σκακιέρα της ευρύτερης περιοχής μας, δεν είναι καθόλου αθώες οι χτεσινές δηλώσεις συμπαράστασης του πρόεδρου Ολάντ στην Τουρκία που είναι… “θύμα του πολέμου στη Συρία” και “θύμα της τρομοκρατίας”! Προφανώς στα Ηλύσια Πεδία δεν έχουν… ακούσει τίποτα για τους Κούρδους, που είναι όντως θύματα της τουρκικής πολιτικής και στην νότια Τουρκία και στην βόρεια Συρία, ούτε έχουν πληροφορηθεί για τη στήριξη του τουρκικού καθεστώτος στο ISIS.

Οι μέρες είναι γκαστρωμένες λοιπόν, που θα ‘λεγε και ο Χαρίλαος Φλωράκης, και μένει να δούμε εάν κυβέρνηση και αντιπολίτευση έχουν στοιχειώδη δυνατότητα παραγωγής πολιτικής, ή αν θα συνεχίσουν να πορεύονται ελπίζοντας ότι δεν θα τους πέσει ο ουρανός στο κεφάλι.

*Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας.