Να μην νιώσει ο πολίτης ξανά την ΕΛΑΣ ως “εχθρό”

Μου έλεγε κάποτε, χρόνια πριν, ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης πως ένας από τους λόγους που επιτεύχθηκε η σύλληψη της 17 Νοέμβρη και υπήρξαν οι επιτυχίες της ΕΛΑΣ κατά της τρομοκρατίας, ήταν ότι οι πολίτες ένιωσαν για πρώτη φορά επί δεκαετίες πως η αστυνομία δεν ήταν εχθρός του λαού, ότι είχε εκδημοκρατιστεί και ότι περιορίστηκε στον ρόλο που της προβλέπει το Σύνταγμα και οι νόμοι ενός δημοκρατικού κράτους. Έτσι διευκόλυναν κάποιες φορές το έργο της, ενώ τα προηγούμενα χρόνια έβλεπαν την τρομοκρατία με συμπάθεια.

Και η αλήθεια είναι πως εικόνες σαν κι αυτές που είδαμε στην επέτειο Γρηγορόπουλου, με πάνοπλους -και χυδαίους- αστυνομικούς να ξυλοφορτώνουν συλληφθέντες νεαρούς και νεαρές και να τους φέρονται εξευτελιστικά (αυτό νομίζουν “αντριλίκι” οι χυδαίοι) είχαμε χρόνια να το δούμε στη χώρα. Ούτε καν επί της εποχής των αγανακτισμένων, όταν η σύγκρουση της ΕΛΑΣ με τους διαδηλωτές υπήρξε οξύτατη.

“Θύλακες” (απλώς “θύλακες” ή και κάτι παραπάνω;) εντός της ΕΛΑΣ και δη σε κρίσιμους τομείς όπως τα ΜΑΤ (θυμηθείτε τι ψήφους ελάμβανε στα ειδικά τμήματα της Καισαριανής η “Χρυσή Αυγή”) συμπεριφέρονται πλέον σαν να έχουν το “πράσινο φως” όχι για να εφαρμόσουν το νόμο, αλλά για να τον παραβιάζουν. Όχι για να προστατεύουν τον πολίτη από το έγκλημα, αλλά για να τρομάξουν όσους διεκδικούν. Και δεν αναφερόμαστε στην ανομία- ο υπογράφων είναι υπεράνω …κάθε υποψίας στη στήριξη “μπαχαλάκηδων” κοκ, καθώς έχει χρόνια και σε δύσκολες εποχές, κόντρα στο ρεύμα της εποχής, έχει αρθρογραφήσει πως κάποιοι λειτουργούν απλώς προβοκατόρικα ή και συμπληρωματικά κάποιες φορές στα ΜΑΤ. Στην περίπτωση που δεν έχουν εντολές (από ποιον ανώτερο άραγε;) οι αστυνομικοί που προβαίνουν σε τέτοιες ενέργειες αισθάνονται “καλυμμένοι” ως προς τις πράξεις τους, ότι δεν θα τους διώξει κανείς. Έχει δημιουργηθεί εντός της ΕΛΑΣ ένα τέτοιο κλίμα που τους επιτρέπει να θεωρούν ότι μποότι ο αυταρχισμός και η παρανομία είναι ο τρόπος λειτουργίας τους και η αποστολή τους, ο τρόπος που θα εξελιχθούν και βαθμολογικά! Και αυτό είναι πολύ κακό για την αστική δημοκρατία. Όπως και γι’ αυτούς που σιωπούν. Άλλωστε με αυταρχισμό και αστυνομική τρομοκρατία πολλές φορές τροφοδοτούνται αντί να καταστέλλονται, όπως επιδιώκεται, ακόμα και -αδιέξοδες πολλές φορές- διαμαρτυρίες.

Υ.Γ.1: Και μην πείτε για τις…ΕΔΕ που κάθε φορά διατάσσονται! Ακόμα περιμένουμε, για παράδειγμα, να μάθουμε για τον Ζακ Κωστόπουλο. Πρόταση: Μήπως θα έπρεπε τα αποτελέσματα από την ΕΔΕ να δημοσιοποιούνται; Και μάλιστα εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος; Π.χ. δυο εβδομάδων; Γιατί η ΕΔΕ έχει καταντήσει να είναι συνώνυμη με τις ελληνικές καλένδες!

Υ.Γ.2: Ο υπογράφων έχει απόλυτη πίστη στη δημοκρατική συνείδηση του καθηγητή Νίκου Αλιβιζάτου που ορίστηκε πρόσφατα επικεφαλής Επιτροπής για τη διερεύνηση περιστατικών αστυνομικής βίας. Περιμένουμε τα πρώτα δείγματα γραφής της Επιτροπής μετά τα όσα έγιναν στα Εξάρχεια (μάλλον θα έπρεπε να είχε αναλάβει ήδη δημόσιες πρωτοβουλίες). Παρότι, αν κατά τη γνώμη μας, σε μια ευνομούμενη χώρα δεν χρειάζονται επιτροπές για την αυθαιρεσία της αστυνομίας, αυτές πατάσσονται επί τόπου από τη φυσική και πολιτική της ηγεσία, από τα θεσικά όργανα που υπάρχουν στο εσωτερικό της.

Υ.Γ.3: Για τους συνδικαλιστές αστυνομικούς τα έχουμε πει κατ’ επανάληψη. Ευτελίζουν τον συνδικαλισμό εμφανιζόμενοι ως εκπρόσωποι του “βαθέως κράτους”, όταν ο συνδικαλισμός στα σώματα ασφαλείας έγινε κατόπιν αγώνων και διώξεων σε όσους τον διεκδίκησαν, έχοντας ως σκοπό καλύτερες συνθήκες για τους εργαζόμενους αστυνομικούς, αλλά και τον (όσο γίνεται) εκδημοκρατισμό των δομών τους. Μόνο και μόνο ότι οι επικεφαλής τους έχουν συνδικαλιστική άδεια 365 ημέρες το χρόνο, δείχνει την εδώ και χρόνια συνδιαλλαγή που υπάρχει στο παρασκήνιο.

Υ.Γ. 4 – ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΜΑ; Πόσο χρόνο θα χρειαστεί να μάθουμε τι απέγινε με τους συγκεκριμένους αστυνομικούς που είδαμε στο βίντεο και τους επικεφαλής τους; Αν η ηγεσία τους ήθελε, όντως, να μην επαναληφθούν τέτοια φαινόμενα, δεν θα έπρεπε ήδη από την Παρασκευή να έχει προχωρήσει στη βαριά τιμωρία τους και τη δημοσιοποίηση της κατηγορίας αυτής; Ή ισχύει η παροιμία για όποιον δεν θέλει να ζυμώσει; Πάσα απάντηση δεκτή.

Υ.Γ. 5 – ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Καλό θα είναι να μην θεωρήσει ποτέ ξανά ο πολίτης ως εχθρό του την αστυνομία. Τότε, πέραν του ότι η Δημοκρατία θα έχει σοβαρό πρόβλημα, θα δυσκολευτεί και η αντιμετώπιση του κοινού εγκλήματος. Ενός εγκλήματος που … “ξεχνάμε” (;) ότι βρίσκεται και στον Ασπρόπυργο, το Μενίδι, το Ζεφύρι και αλλού- και όχι μόνο στα Εξάρχεια. Έτσι δεν είναι;