Μακράν με Μακρόν

Μακράν με Μακρόν καλύτερα: Σε αυτή τη φράση μπορεί να συνοψιστεί το κλίμα που επικρατεί στο Μαξίμου καθώς ολοκληρώνεται η επίσκεψη του Γάλλου Προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν στην Αθήνα.

Ο Μακρόν όχι μόνο διάλεξε την Ελλάδα ως πρώτο σταθμό των επισκέψεων του στο εξωτερικό μετά την εκλογή του στη γαλλική προεδρία με προφανή συμβολισμό (ο Ομπάμα σίγουρα θα ζήλεψε την εικόνα του Μακρόν στην Πνύκα με φόντο την Ακρόπολη, όπου δεν τον άφησαν οι δικοί του σύμβουλοι να μιλήσει για λόγους ασφαλείας). Όχι μόνο έφερε μαζί του εκπροσώπους 39 γαλλικών επιχειρήσεων, ευπρόσδεκτους στο πλαίσιο του κυβερνητικού ανοίγματος στον κόσμο της επιχειρηματικότητας και των επενδύσεων. Αλλά και έδωσε στις δημόσιες δηλώσεις του την πιο ξεκάθαρη στήριξη στην ατζεντα της Αθήνας, ιδίως απέναντι στο ΔΝΤ.

Δε θα μπορούσε ούτε ο ίδιος ο Τσίπρας να τα πει καλύτερα. Ο Μακρόν τόνισε ότι η τρίτη αξιολόγηση πρέπει να κλείσει στην ώρα της και χωρίς προβλήματα και πως η παρέμβαση του ΔΝΤ στα ευρωπαϊκά πράγματα συνιστά παραχώρηση κυριαρχίας, άρα ήρθε η ώρα να αντικατασταθεί από έναν ευρωπαϊκό θεσμό, όπως ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας.

Το τελευταίο βέβαια το επιθυμεί και η Γερμανία. Στο μυαλό του Σόιμπλε φαίνεται πως έχει ωριμάσει η σκέψη για ένα “ευρωπαϊκό ΔΝΤ” ώστε να φύγει από τα προγράμματα ευρωπαϊκών χωρών το “κανονικό” ΔΝΤ, το οποίο έκανε την προεκλογική χάρη στη Μέρκελ να μην επιμείνει περισσότερο για το χρέος ούτε να αποχωρήσει, δεδομένου ότι ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών έχει δεσμευτεί δημόσια για την παραμονή του και τη συμμετοχή του.

Αλλά και στην Αθήνα πλέον, έχει ωριμάσει η σκέψη περί αποχώρησης του ΔΝΤ, καθώς στο θέμα για το οποιο έχει ευνοϊκές για την Ελλάδα θέσεις (δηλαδή το χρέος) το Ταμείο δεν επιμένει ποτέ, ενώ αντίθετα στα θέματα για τα οποία έχει αρνητικές για την Ελλάδα θέσεις (δηλαδή οι πάντα χειρότερες από αυτές των ευρωπαϊκών θεσμών προβλέψεις, τα μόνιμα αιτήματα για νέα δημοσιονομικά μέτρα και η εμμονή στα εργασιακά) το Ταμείο επιμένει πάντα μέχρι τέλους.

Μήπως όμως το νέο “ευρωπαϊκό ΔΝΤ” θα είναι στην πραγματικότητα “γερμανικό ΔΝΤ”; Προφανώς η Γαλλια έχει ως στόχο (αυτο δηλαδή εκτιμά και η Αθήνα) να έχει εκείνη έλεγχο ή συν- έλεγχο του νέου ευρωπαϊκού μηχανισμού. Στοχος του Μακρόν είναι ξεκάθαρα να επανασυστήσει τον περίφημο “γαλλογερμανικό άξονα”, τον άξονα πάνω στον οποίο ουσιαστικά χτίστηκε η ΕΕ απο τότε που ήταν μία τόση δα Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα. Και είναι προφανές ότι η Μέρκελ θέλει να τον αφήσει, φοβούμενη ενδεχομένως ότι μία αποτυχία του Μακρόν θα ανοίξει πια διάπλατα το δρόμο στη Λεπέν.

Βέβαια ως γνωστόν, η ΕΕ δημιουργήθηκε για να καλύπτει την αδυναμία της Γαλλίας και τη δύναμη της Γερμανίας. Ακριβώς αυτό όμως είναι και το ζήτημα. Η επαναφορά του γαλλογερμανικού άξονα στο πλαίσιο μίας εξισορροπιστικής λογικής. Ο Μακρόν έχει κάθε πολιτικό λόγο να θέλει να δείξει στους Γάλλους ότι η Γαλλία στέκεται ξανά ως ισότιμος συνομιλητής απέναντι στη Γερμανία, χωρίς κατ’ ανάγκην να συγκρουστεί μαζί της.

Και η Αθήνα, όπου θα προτιμούσαν σαφώς για ιδεολογικούς λόγους το Μελανσόν (και οπωσδήποτε η στάση , ευελπιστεί ότι ο Μακρόν θα θελήσει να αποκτήσει σε σημαντικό βαθμό έλεγχο στη νέα αρχιτεκτονική της Ευρώπης, την οποία εξάλλου ο ίδιος φιλοδοξεί να διαμορφώσει. Ένας Ευρωπαίος υπουργός Οικονομικών, που θα μπορύσε να είναι Γάλλος, μία Βουλή της Ευρωζώνης που θα ελέγχει τον υπουργό Οικονομικών και άρα εμμέσως το Eurogroup, κανένας τρίτος που να αμφισβητεί τα στοιχεία της Eurostat. Θα πέσουν άλλωστε έτσι και οι μάσκες: Κανείς δε θα μπορεί να καλύπτεται πίσω από το ΔΝΤ και Γαλλία- Γερμανία θα πρέπει να τα βρουν χωρίς δικαιολογίες. Εάν συνεχίσουν κάποιοι να αγνοούν τους ευρωπαϊκούς λαούς, η κατάληξη δε θα είναι βέβαια καλή. Αλλά, η Ευρώπη θα επιλέξει εν τέλει την τύχη της.

*Η Βίκυ Σαμαρά είναι αρχισυντάκτρια πολιτικού του News 24/7