Το αραβικό δελτίο, ό,τι καλύτερο έχει κάνει η νέα ΕΡΤ

Τις τελευταίες δύο ημέρες βλέπω έναν μικρό “πανικό” στα social media για το αραβικό δελτίο ειδήσεων που ξεκίνησε να μεταδίδει η κρατική τηλεόραση λόγω της προσφυγικής κρίσης, και σκέφτομαι, “τελικά βλέπει ο κόσμος τη νέα ΕΡΤ;”.

Εν τέλει, ναι, βλέπει ή τέλος πάντων οι οπαδοί του ακροδεξιού λαϊκισμού έλκουν στη μισαλλοδοξία τους, νέα θύματα, νέους δήθεν “πατριώτες”, ρίχνοντας τα βέλη τους σε μια ΕΡΤ “που την πληρώνουμε όλοι”.

Προσωπικά χαίρομαι όταν σκέφτομαι πως πληρώνω τη δημόσια ραδιοφωνία και τηλεόραση για να επιτελεί κοινωνικό έργο σωστής πληροφόρησης. Εν προκειμένω, μέσα από το αραβικό δελτίο, αυτό ακριβώς συντελεί, εναρμονισμένη στον ρόλο που πρέπει να παίζει, ανταποκρινόμενη στις εκάστοτε ανάγκες της κοινωνίας. Με γρήγορα αντανακλαστικά, με προσαρμογή στα νέα δεδομένα αλλαγής.

Οι πρόσφυγες που έρχονται στην Ελλάδα είναι στην πλειοψηφία τους Σύριοι και άνθρωποι που φτάνουν και εγκλωβίζονται στα εδάφη μας από τις αραβικές χώρες. Η ενημέρωση τους εν μέσω διεθνών διαπραγματεύσεων και αδιεξόδων, κρίνεται απαραίτητη βάσει διεθνούς δικαίου περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Οι άνθρωποι ζητούν πληροφόρηση και είναι δικαίωμα τους να τη λαμβάνουν από μια χώρα που τους φιλοξενεί για όσο μείνουν εδώ, ως νόμιμοι δικαιούχοι ασύλου, προερχόμενοι από εμπόλεμες ζώνες. Όσοι δεν είναι δικαιούχοι ασύλου, έχουν και εκείνοι το δικαίωμα να μάθουν το τί θα γίνει με τις ζωές και το μέλλον τους από εδώ και στο εξής. Αυτό είναι το ορθό πρόσωπο φιλοξενίας, όχι τα κλειστά σύνορα και οι σφραγισμένες δομές, στις οποίες έχει καταφύγει δυστυχώς και η Ελλάδα κατόπιν Συμφωνίας Βρυξελλών.

Αλλά όχι, κάποιοι προτιμούν να μένουν χωρίς πληροφόρηση οι πρόσφυγες και να εξεγείρονται ακόμη περισσότερο ενάντια σε κάθε δυτικό που τους αποστερεί τα στοιχειώδη.

Από την άλλη, γκρινιάζουν για το δελτίο στα αραβικά, άνθρωποι που καλά καλά δεν μιλούν τα ελληνικά. Το τέλος της λογικής. Όσοι μιλούν για “ισλαμοποίηση της Ελλάδας”, αρχής γενομένης από το δελτίο, ζουν εκτός τόπου και χρόνου. Η Ελλάδα και η Ευρώπη, αλλάζουν και θα αλλάξουν κι άλλο. Αν δεν προσαρμοστούν, θα επιστρέψουν χίλια χρόνια πίσω, στον σκοταδισμό και την καταστολή όλων των ελευθεριών.

Η Δύση έχει ευθύνη για τους πολέμους στη Μέση Ανατολή, έσπειρε θύελλες και τώρα καλείται να κοπάσει τα μαχαίρια μέσα από την ανθρωπιστική πολιτική και τις συντονισμένες αποφάσεις. Η Ελλάδα, η Αθήνα, οι πόλεις μας φιλοξενούν και θα φιλοξενούν μουσουλμάνους – αραβόφωνους, και όσοι εξ αυτών μείνουν εδώ, θα πρέπει να αφομοιωθούν με τρόπο δίκαιο όπως στο παρελθόν αφομοιώθηκαν άλλοι εθνοτικοί πληθυσμοί. Είναι ευθύνη της κυβέρνησης, ή μάλλον ευθύνη διακομματική, να βρεθεί ο τρόπος. Είναι ευθύνη της Ε.Ε. επίσης να βρεθεί ο τρόπος. Αλλιώς τα κράτη-έθνη με κλειστά σύνορα και στρατούς παντού, είναι προ των πυλών.

Σε κάθε περίπτωση πρέπει να μην ξεχνάμε πως στα ευρωπαϊκά κράτη που έχουν στα εδάφη τους πρόσφυγες, τα δελτία ειδήσεων μεταδίδονται στις γλώσσες που ομιλούνται εντός της επικράτειας, κάτι που επικαιροποιείται ανάλογα με τις περιστάσεις. Παράδειγμα, το BBC. Κάποια στιγμή, αυτό θα γινόταν και εδώ. Και σωστά έγινε, επαναλαμβάνω, στα πλαίσια του σεβασμού και της εύρυθμης λειτουργίας του κράτους που παραδειγματίζει και εμπνέει σεβασμό ως προς εκείνον που έρχεται στη γη του. Σεβασμός που χάνεται φυσικά πίσω από τα κάγκελα των κλειστών δομών. Αυτό να μην το ξεχνάμε. Αλλά να τονίζουμε και τα όποια θετικά αντικρίζουμε εν μέσω παρατεταμένης κρίσης.

ΥΓ. Χρόνια τώρα υπάρχουν στην ΕΡΤ ειδικά δελτία, όπως τα δελτία καιρού για τους αγρότες και τα δελτία για τους ανθρώπους με προβλήματα ακοής. Το ειδικό δελτίο στα αραβικά, ανταποκρίνεται σε μια ειδική περίσταση και μονάχα έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Επειδή πολλοί είπαν πως στο πρώτο δελτίο, η ΠΓΔΜ αναφέρθηκε ως “Μακεδονία”, πράγματι, αν έγινε κάτι τέτοιο, τότε πρόκειται για ατόπημα που πρέπει να δει η κυβέρνηση πρακτικά. Ωστόσο, δεν σχετίζεται με την εκπομπή του δελτίου, αλλά αποτελεί ένα ξέχωρο γεγονός.

ΥΓ 2. Μακάρι η ΕΡΤ να μετέδιδε και ένα τρίλεπτο δελτίο ειδήσεων τη μέρα, στα αρχαία ελληνικά. Θα δυσκόλευε τους ξενοφοβικούς του τόπου η αλήθεια είναι, αλλά θα μας εξέπληττε ακόμα πιο θετικά. Γιατί, δυστυχώς, είμαστε υπερήφανοι για το παρελθόν μας, αγνοώντας το. Και μένουμε προσκολλημένοι εκεί. Στην άγνοια ή την ημιμάθεια.

*Ο Χρήστος Δεμέτης είναι δημοσιογράφος. Σπούδασε Επικοινωνία και ΜΜΕ στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών όπου και ολοκλήρωσε το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών, “Πολιτισμικές Σπουδές και Ανθρώπινη Επικοινωνία”. Εργάστηκε στον Όμιλο του Πηγάσου. Από τον Μάιο του 2012 βρίσκεται στην 24 Media και αρθρογραφεί στο NEWS247.