Αν δεν υπήρχε ο Μουζάλας, έπρεπε να τον εφεύρουμε

Αν δεν υπήρχε ο Μουζάλας, έπρεπε να τον εφεύρουμε

Ο Γιάννης Μουζάλας γιατί διέθετε δύο βασικά χαρακτηριστικά. Το προφίλ ενός συμπαθητικού ανθρώπου με σχετική εμπειρία στη διαχείριση τέτοιου τύπου κρίσεων και την προθυμία να εφαρμόσει με απόλυτο τρόπο τις Ευρωπαϊκές ντιρεκτίβες

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι από την αρχή. Κάθε άνθρωπος με στοιχειώδεις ευαισθησίες νιώθει μάλλον πολύ τυχερός που βρέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ να διαχειριστεί το προσφυγικό και δεν ζήσαμε τον Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη ως υπουργό Ναυτιλίας να υποδέχεται τις βάρκες στα νησιά, τον Νίκο Δένδια να κάνει το καλωσόρισμα στις πόλεις και τη Χρυσή Αυγή να τους παραλαμβάνει στις γειτονιές. Έτσι γλυτώσαμε πολλά Φαρμακονήσια, τις εικόνες Γ’ Ράιχ του Ξένιου Δία και δεκάδες Σαχζάντ Λουκμάν στις γειτονιές.

Δεν γίναμε λοιπόν Ουγγαρία, μικροί και μεγάλοι υποδέχτηκαν τους πρόσφυγες με μια αγκαλιά και γύρισε όλο το παιχνίδι σε επίπεδο δημοσίου λόγου με τον λαθρομετανάστη να γίνεται πρόσφυγας. Και σε όλα αυτά κεντρικό ρόλο παίζει ο ΣΥΡΙΖΑ και η επίσημη κυβερνητική πολιτική.

Όλα αυτά όμως δεν συγκροτούν μια αριστερή πολιτική διαχείρισης του προσφυγικού, όταν την ίδια στιγμή καταγράφονται μια σειρά ντροπιαστικές στιγμές που ξεκινούν από την απάνθρωπη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας και καταλήγουν στα χώματα της Ειδομένης και τη φυλακή της Μόριας.

Αυτά τα μαύρα καρέ του προσφυγικού καταλογίζουν στον Γιάννη Μουζάλα, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, πρώην συνεργάτες του υπουργού, οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ακτιβιστές του κινήματος. Πολλά από αυτά ακούστηκαν και στην προχθεσινή πολιτική γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, όταν στελέχη του κόμματος ζήτησαν την αποπομπή του υπουργού για πολλοστή φορά τους τελευταίους μήνες, παραθέτοντας μάλιστα στον πρωθυπουργό μια σειρά λόγους που καθιστούν τον Μουζάλα ακατάλληλο για τη θέση. Λένε λοιπόν πως:

-Δεν κατάφερε ποτέ να εξασφαλίσει καλές συνθήκες διαβίωσης για τους πρόσφυγες, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουμε να θρηνήσουμε θύματα το χειμώνα.

-Δεν έχει τοποθετήσει ακόμη συντονιστές σε όλα τα Καμπ, πολλά από τα οποία λειτουργούν σε αυτόματο πιλότο.

-Με την πολιτική που ακολουθεί έχει εγκλωβίσει κόσμο στα νησιά, με τον υπουργό να ισχυρίζεται πως αυτό οφείλεται στη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας.

-Εκατοντάδες ανήλικα προσφυγόπουλα βρέθηκαν σε άθλιες συνθήκες κράτησης “υπαγόμενα” στο υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, μέχρι που “μεταφέρθηκαν” στο Εργασίας και Κοινωνικής Πρόνοιας, έπειτα από συνεχείς επικρίσεις της Διεθνούς Αμνηστίας.

-Άλλαξε τη σύνθεση των Ανεξάρτητων Επιτροπών Ασύλου, μετά τις αποφάσεις τους για το αν η Τουρκία είναι ασφαλής χώρα.

-Τήρησε με απαρέγκλιτο τρόπο τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, αγνοώντας τις παρεμβάσεις οργανώσεων και θεσμικών φορέων που έκαναν λόγο για προφανή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

-Για καθίστε ρε παιδιά; Αν η κατάσταση είναι έτσι όπως περιγράφεται τότε έχουμε να κάνουμε με μια κυβέρνηση καλών προθέσεων, που και δεν μπορεί να εφαρμόσει την πολιτική της λόγω του συσχετισμού δυνάμεων (βλ. Συμφωνία Ελλάδας-Τουρκίας) και οι άνθρωποι που επιλέγονται δεν μπορούν να διαχειριστούν ούτε τα στοιχειώδη. Και σε αυτή την περίπτωση το μεγάλο πρόβλημα δεν ακούει στο όνομα Μουζάλας.

Ο Γιάννης Μουζάλας επιλέχτηκε μέσα στη δίνη του προσφυγικού γιατί διέθετε δύο βασικά χαρακτηριστικά. Το προφίλ ενός συμπαθητικού ανθρώπου με σχετική εμπειρία στη διαχείριση τέτοιου τύπου κρίσεων και την προθυμία να εφαρμόσει με απόλυτο τρόπο τις Ευρωπαϊκές ντιρεκτίβες, ακόμη και αν αυτές χτυπούσαν αγρίως κάθε έννοια ανθρωπίνου δικαιώματος.

Επιλέχτηκε δηλαδή περίπου ως project manager και δίχως καμία διάθεση και από τον ίδιο μάλιστα το υπουργείο του να ασχοληθεί έστω λίγο και με την πολιτική. Ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος για την κατάλληλη θέση, προκειμένου να μην δημιουργήσει κανένα πρόβλημα στις σχέσεις της κυβέρνησης με τους Ευρωπαίους, αλλά και να μην προκαλέσει ένταση στο εσωτερικό. Να μην προχωρήσει σε τέτοιες κινήσεις που θα έφερναν την κυβέρνηση σε σημείο να συγκρουστεί με το συντηρητικό αυτό ακροατήριο που συνεχίζει να αποκαλεί την πρώην υπουργό κ. Τασία και να θεωρεί το πέρασμα της από το υπουργείο Μεταναστευτικής πολιτικής, περίπου ως παράδοση της χώρας στους Τζιχαντιστές του ISIS.

Και δεν μπορώ να φανταστώ στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, που να έχει μάλιστα μια κάποια εμπειρία στα ζητήματα των δικαιωμάτων που θα δεχόταν να φέρει σε πέρας μια τέτοια αποστολή. Αν δεν υπήρχε ο Γιάννης Μουζάλας, η κυβέρνηση θα έπρεπε μάλλον να τον εφεύρει.

Άλλωστε κάποιοι και κάποιες που επιχείρησαν στην κυβέρνηση αυτή να εφαρμόσουν μια πολιτική πιο κοντά στις προγραμματικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, βρέθηκαν εκτός υπουργικού συμβουλίου. Ο Νίκος Φίλης ήταν ίσως ο πιο πετυχημένος υπουργός Παιδείας των τελευταίων ετών. Έπραξε το αυτονόητο στο ζήτημα των θρησκευτικών και καθαιρέθηκε με απόφαση του αρχιεπισκόπου. Ο Θοδωρής Δρίτσας έπαιζε αντάρτικο στο θέμα της ιδιωτικοποίησης των λιμανιών, προκειμένου να είναι λίγο καλύτερα τα πράγματα για το δημόσιο και αντικαταστάθηκε από τον υπουργό του Σαρωνικού. Και η κ. Χριστοδουλοπούλου απομακρύνθηκε τη στιγμή που άκρα δεξιά και media ζητούσαν την κεφαλήν της επί πίνακι.

Ας πούμε ότι ο Μουζάλας είναι ανίκανος να διαχειριστεί την τοποθέτηση των συντονιστών στα Καμπ. Ας πούμε και ότι δεν έδειξε ευαισθησία στους ανήλικους πρόσφυγες. Αλλά μην κατηγορούμε τον Μουζάλα για την εφαρμογή μιας συμφωνίας που αποτελεί βασικό πυλώνα της κυβερνητικής πολιτικής. Μην κατηγορούμε δηλαδή τον Μουζάλα επειδή δεν έκανε αντάρτικο στα συμφωνηθέντα, γιατί δεν ζητείται αυτό από τους υπουργούς. Και όταν το κάνουν, παύονται από τα καθήκοντά τους.

Όπως και να έχει στην κυβέρνηση οφείλουν πλέον να καταλάβουν πως ο κ. Μουζάλας πρέπει να αντικατασταθεί και να αναλάβει ένας άνθρωπος που θα θέσει προτεραιότητες, θα ομαλοποιήσει την κατάσταση στα κέντρα φιλοξενίας και θα αποσυμφορήσει τα νησιά. Και παράλληλα -λέω εγώ- να είναι και ο υπουργός που θα θέσει στο περιθώριο τη συμφωνία της ντροπής ΕΕ-Τουρκίας, αν επιλεγεί η αλλαγή πολιτικής. Αλλιώς η όποια αντικατάσταση του υπουργού στερείται κάθε νοήματος.

Άλλωστε ο υπουργός είναι υποψήφιος για τη θέση του επιτρόπου Ανθρώπινων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης. Θέση για την οποία βέβαια δύο πρώην Γενικοί Γραμματείς του υπουργείου, οι κκ. Παπαιωάννου και Παπαδόπουλος, θεωρούν εξόχως προβληματική την υποψηφιότητα Μουζάλα και ζητούν με άρθρο τους από την ελληνική κυβέρνηση να επανεξετάσει την επιλογή της.

*Ο Σαχζάντ Λουμάν δολοφονήθηκε στις17 Γενάρη του 2017 από δύο Χρυσαυγίτες στα Πετράλωνα.

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα