Ομολόγησε ο δράστης: Εγώ σκότωσα τη Θώμη Κουμπούρα

“Ναι, εγώ σκότωσα τη Θώμη Κουμπούρα”, είπε στους αστυνομικούς ο άνδρας που από το μεσημέρι της Παρασκευής ανακρίνονταν ως ο ύποπτος για την δολοφονία της 45χρονης παιδοψυχίατρου.

Σύμφωνα με το lamiastar.gr, η διαδικασία της ανάκρισης δεν ήταν εύκολη υπόθεση καθώς ο δράστης μιλούσε ασυνάρτητα.

Ωστόσο η επιμονή των αστυνομικών και η μεθοδευμένη δουλειά τους τον έφεραν σε αδιέξοδο και τον οδήγησαν στην ομολογία, χωρίς όμως να αναφέρει τους λόγους που τον οδήγησαν στο έγκλημα.

Στις 3 τα ξημερώματα εκδόθηκε σε βάρος του ένταλμα σύλληψης, ενώ τις επόμενες ώρες αναμένεται να οδηγηθεί στο δικαστικό μέγαρο της Λαμίας, ενώπιον ανακριτή και εισαγγελέα.

Οικογένεια και φίλοι είπαν το τελευταίο αντίο το απόγευμα της Παρασκευής στην 45χρονη Θώμη Κουμπούρα. Σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση, η άτυχη γυναίκα δολοφονήθηκε με 15 μαιχαριές. 

Ο αδερφός της, Σάββας, μίλησε λίγο μετά την κηδεία της στους δημοσιογράφους: 

Τα ασυνάρτητα λόγια που κίνησαν τις υποψίες

Ο δράστης της δολοφονίας της 45χρονης προδόθηκε από μία εντελώς ύποπτη και ασυνάρτητη δήλωση που έκανε στο προφίλ στο Facebook, μέσω της οποίας και χωρίς καν ακόμα να έχει κατηγορηθεί για κάτι, ανέφερε ότι δεν είχε σχέση με το έγκλημα, γράφοντας τα εξής:

“Έφυγα από το χωριό μου με την Πέλλα κ πήγαμε ΑΘΉΝΑ κ με μια συνελληνιδα έστειλα όλα τα στοιχεία στον πρόεδρο μου κρυφά για να μην τα μπλοκαρουν αυτοί και ΌΛΟΙ οι πράκτορες που είναι γυρω του κ το παίζουν συνελληνες αγωνιστές Κ έχουν βάλει παντού κοριους κ κάμερες να μας παρακολουθούν κ να μαζεύουν στοιχεία για να μας χτυπήσουν αργοτερα κ άτομα καρφωμένα διπλα μας για να φωτογραφίζουν κρυφά ότι κάνουμε συνέχεια τόσο βρώμικοι ειναι. Περίμενα να γυρίσει το άτομο να βεβαιωθώ ότι παρέδωσε τα στοιχεία μολις επέστρεψε μετά από λίγο έφυγα για Καρδίτσα στον δρόμο μιλησα με τα παιδιά ΒΑΣΙΛΕΊΟΥ ΠΕΡΙΣΤΕΡΗ ΧΡΙΣΤΌΔΟΥΛΙΑ  ήταν μαζεμένοι στην Λάρισα αλλά δεν άντεχα να οδηγήσω ως εκεί. Πήρα τηλέφωνο την Θωμη που εχω άριστες σχέσεις κ την ρώτησα αν μπορώ να κοιμηθώ σπίτι της και μου είπε έχω πυρετό αλλά σε περιμένω. μολις έφτασα λαμια την ξαναπήρα τηλ να την ρωτήσω από που θα πάω Κ επέλεξα τον πάνω δρόμο που τον ξέρω.

Έφτασα σπίτι της κατέβηκε κάτω κ μου άνοιξε ανεβήκαμε σπίτι κ πιάσαμε κουβέντα της είπα ότι έχουμε πάλι μεγάλη προδοσία και άρχισε αυτή να γράφει στις σημειώσεις του κινητού του της και εγώ να της λέω για να το βγάλω μετά στο ίντερνετ γιατί είχα ξεχάσει το λάπτοπ στο σπίτι της συνελληνιδας στην Αθήνα που είναι εκεί μέχρι κ τωρα που γράφω στο κινητό μου. Ενδιάμεσα μιλησα πάλι με τα παιδιά νομίζω από το κινητό της γιατί εγώ δεν είχα σήμα. Τότε έμαθα ότι ο βρωμιάρης Καλογερόπουλος που πάντα ήθελε να με έχει διπλα του κ ερχόταν από Καρδίτσα να με πάρει κ να γυρνάμε όλη την Ελλάδα με ομιλίες Κ εχουμε κάνει χιλιάδες χιλιόμετρα μαζί έμαθα ότι έβγαλε ανάρτηση που καλούσε τους συνελληνες να δηλώσουν ποιος έχει πάρει βοτανα από εμένα χωρίς να με πάρει ούτε ένα τηλέφωνο ο κατά τα άλλα κολλητός συμπολεμιστης. Εκεί κατάλαβα ότι ετοιμάζει 2ο χτύπημα και είπα στην Θωμη ότι δεν προλαβαίνουμε για γραπτό κείμενο και κάνουμε βίντεο κ μαλιστα ζωντανό δεν είχε όμως καλό σήμα το σπίτι και αποφασίσαμε να κοιμηθούμε λίγες ώρες κ να το κάνουμε το πρωί με καθαρό μυαλό στο σπίτι του Κώστα στον πάνω όροφο που ήταν το ρούτερ. Από την ένταση της κατάστασης και το στρες νόμιζα πως θα σπάσει η καρδιά μου κ πρότεινα να διαβάσουμε κάποια επικληση που είχα πάντα μαζί μου. Η Θωμη μου έδωσε τα κλειδιά για να κατέβω στο αμάξι να τις πάρω αν θυμάμαι καλά όταν κατέβηκα η εξώπορτα είχε ηδη ενα κλειδί πάνω της και ήταν κλειδωμενη από μέσα ξεκλείδωμα άφησα διπλα το κλειδί κ πήγα στο αμάξι. Επιστρέφοντας αν θυμάμαι καλά μολις έβαλα το κλειδί που μου είχε δώσει η Θωμη στην πόρτα κατι πολυ βαρυ και με δύναμη με χτύπησε  στο κεφάλι και έχασα τις αισθήσεις μου. Όταν ξύπνησα ήμουν μέσα στο αμάξι μου γυμνός κ δεν θυμόμουν τίποτα ούτε μπορούσα να αναγνωρίσω που βρίσκομαι είχα φοβερό πονοκέφαλο ενα τεράστιο καρουμπαλο στο κεφάλι μέχρι κ τωρα που σας γράφω κ ένα λάστιχο σπασμένο πολυ πιθανόν εκτός του χτυπηματος να μου δώσανε και υπνωτικά Ή κάτι αλλο.

ανοιξα την βαλίτσα ντύθηκα άλλαξα λάστιχο κ πήρα τον πρώτο δρόμο που βρήκα προς τα βουνά που έβλεπα μπροστά μου στην πορεία θυμήθηκα το κινητό μου αλλά δεν ήταν στο μπουφάν μου κ το βρήκα στο πίσω κάθισμα ανοιχτό καπάκι μπαταρία έξω και έλειπε η κάρτα σιμ που ακόμη τωρα δεν εχω. Τελείωσε η άσφαλτος μπήκα σε χωματόδρομο Κ συνέχιζα στα χαμένα μέχρι που βγήκα στο τέρμα σε ένα μοναστήρι που ήταν ο πάτερ πρόδρομος κ τον θυμάμαι από το χαρτάκι που μου έδωσε με το τηλ κ τονοματου. Έπεσα αμέσως για ύπνο αρκετές ώρες κ Όταν ξύπνησα άρχισα λίγο να θυμάμαι αλλά κ πάλι ο πονοκέφαλος και η ζαλάδα με έκανε να λέω ότι να'ναι και ακαταλαβιστηκες μπερδεμένες έννοιες στον πρόδρομο και σε έναν Ανδρέα. Ξαναζητησα να κοιμηθώ όπως κ έγινε Όταν ξύπνησα οι καλόγεροι ήταν ανήσυχοι προβληματισμένοι και μου ζήτησαν να φύγω αφού μου δώσανε ένα τάπερ ψάρια Κ ψωμί να έχω μαζί μου. Όταν άρχισα να κατεβαίνω συνειδητοποίησα πως ο κάμπος μπροστά μου ήταν γνώριμος μέχρι που κατάλαβα απόλυτα ότι είναι λίγα χιλιόμετρα από το χωριό μου. Δεν ήξερα όμως ούτε τι μερα είναι από την ζάλη μου και πριν φτάσω χωριό είχαν τελειώσει τα καύσιμα και βενζίνη Κ αέριο και πήγα στον βενζινα του χωριού Κ φουλάρισα και τα 2καυσημα όμως δεν είχα πάρα 10ευρω πάνω μου.”.