Έλληνας γιατρός: Έτσι έγινε “κόλαση” η Ισπανία

Από ένα μικρό διάλειμμα σε μία ακόμη κολασμένη 24ωρη εφημερία ο Ελληνας γιατρός Νίκος Παλιαρούτης αφηγείται στο News 24/7 το πόσο οριακή είναι πλέον η υπόθεση της διαχείρισης του κορονοϊού στην Ισπανία η οποία παρουσιάζει νούμερα Ιταλίας. 

Ο Παλιαρούτης, ειδικευόμενος αλλεργιολόγος, ζει καθημερινά τη μεγάλη αγωνία εκατοντάδων ασθενών που φτάνουν στο νοσοκομείο του Τολέδο (Hospital Virgen de la Salud), όπου εργάζεται με συμπτώματα του ιού αλλά και την αγωνία των συναδέλφων του να παράσχουν τις καλύτερες δυνατές υπηρεσίες μέσα σε συνθήκες πρωτοφανούς κρίσης. 

“Όταν άρχισαν τα κρούσματα στην Ιταλία, η Ισπανία είχε λάβει γνώση της κατάστασης και μάλιστα υπήρξαν και δηλώσεις αρμοδίων που έλεγαν ότι η χώρα θα είχε μερικές δεκάδες κρούσματα μόνο λόγω της μη άμεσης γειτνίασης. Από το αεροδρόμιο “Μπαραχας” όμως ήρθαν στην Ισπανία χιλιάδες θετικοί στον κορονοϊό” μας λέει ο Ελληνας επιστήμονας.

“Μάλιστα, εκείνες τις ημέρες διοργανώθηκαν μεγάλες συγκεντρώσεις στην Ισπανία για την ημέρα της γυναίκας στις οποίες πήραν μέρος χιλιάδες Ισπανοί. Αυτό διευκόλυνε τη μετάδοση του ιού. Την περίοδο εκείνη παράλληλα χιλιάδες μαδριλένοι ταξίδεψαν στην Αγγλία για τον αγώνα του Τσάμπιονς Λιγκ μεταξύ της Ατλέτικο και της Λίβερπουλ. Ολα αυτά συν τον παραδοσιακό μεσογειακό τρόπο ζωής που περιλαμβάνει μεγάλη κοινωνικότητα, αγκαλιές, φιλιά κτλ έφεραν την κατάσταση εδώ που βρισκόμαστε σήμερα”.

Το ποια είναι η κατάσταση που βιώνει η Ισπανία σήμερα περιγράφεται από τον Νίκο Παλιαρούτη με μελανά χρώματα: “Και εδώ υπάρχει μεγάλη έλλειψη σε είδη προστασίας. Φτιάχναμε ποδιές από σακούλες σκουπιδιών και μάσκες από πλαστικό και χαρτόνι. Υπάρχει έλλειψη και στους αναπνευστήρες, κάποιοι επιχείρησαν να συνδέσουν πολλούς ασθενείς σ’ ένα και μόνο αναπνευστήρα για να τους κρατήσουν. 

Στο νοσοκομείο στο οποίο εργάζομαι στο Τολέδο η κατάσταση έχει φτάσει σε οριακό σημείο αλλά είναι ακόμα σχετική διαχειρίσιμη. Γίνεται υπερπροσπάθεια από όλους και ελπίζουμε ότι η καμπύλη των κρουσμάτων έχει φτάσει στο πικ της και σιγά-σιγά θα αρχίσει να πέφτει. 

Στις ΜΕΘ πάντως τα πράγματα είναι πολύ οριακά. Υπήρξαν αρνήσεις για νοσηλεία συγκεκριμένων ασθενών επειδή κρίθηκε ότι άλλοι είχαν περισσότερες πιθανότητες να επιβιώσουν. Θάνατοι θα μπορούσαν να αποφευχθούν με καλύτερη οργάνωση”. 

Όσον αφορά στα τεστ, η ισπανική συνταγή δεν ξεφεύγει από το γενικό κανόνα: “Τεστ γίνονται με την παραδοσιακή, θα έλεγα, συνταγή. Προτιμώνται σε ανθρώπους με συμπτώματα, ακόμα και ελαφριά, ιδιαίτερα αν έχει διαπιστωθεί ότι το εν λόγω ύποπτο κρούσμα είχε έρθει σε επαφή με άτομο θετικό στον ιό. 

Μία παραγγελία με τεστ που ήρθε από την Κίνα θεωρήθηκε αμφιβόλου ποιότητας και δεν χρησιμοποιήθηκε. Οι Ισπανοί είπαν ότι τα εν λόγω τεστ είχαν πολύ λίγες πιθανότητες να ανιχνεύσουν θετικούς στον ιό”. 

Ο Έλληνας γιατρός εκφράζει συγκεκριμένες αμφιβολίες σχετικά με τις μεθόδους που εφαρμόζονται: “Ασθενείς που δεν είχαν κριτήρια για να νοσηλευτούν στέλνονταν σπίτι τους μέχρι να βγει το αποτέλεσμα. Αν όμως ήταν θετικοί, μετέδιδαν τον ιό. Και πρέπει να πούμε ότι πολύ δύσκολα μπορεί κάποιος να μείνει εντελώς απομονωμένος σ’ ένα δωμάτιο για 14 μέρες χωρίς να έχετε σε καμία απολύτως επαφή μ’ άλλο άτομο μέσα στο σπίτι του. Ακόμα και αν ο ίδιος δεν έβγαινε ποτέ, κάποιος άλλος θα του ψώνιζε. 

Θα έπρεπε λοιπόν κάποια ξενοδοχεία να μείνουν ανοιχτά γι’ αυτό το σκοπό. Η να διαμορφώνονταν χώροι εκτός των νοσοκομείων στα οποία τα άτομα θα μπορούσαν να απομονωθούν απολύτως. Η Ισπανία χωλαίνει σ’ αυτό το σημείο. Στη διαχείριση δηλαδή των ελαφρών περιστατικών. Οι ασυμπτωματικοί επίσης ήταν πολύ επικίνδυνοι γιατί μετέδιδαν τον ιό σιωπηλά”.

Συμπληρώνει πάντως ότι “η κατάσταση του ισπανικού ΕΣΥ πριν από την κρίση ήταν πολύ καλή. Σε σύγκριση με την Ελλάδα η Ισπανία υπερέχει σ’ όλους τους τομείς. Είναι ένας ισχυρός πυλώνας στην Ευρώπη το ισπανικό σύστημα. Γίνεται πολύ συντονισμένη δουλειά από ανθρώπους που έχουν μεγάλη όρεξη. Και θέλω σ’ αυτό το σημείο να πω κάτι. Η απάντηση σ’ αυτήν την κρίση δεν μπορεί να είναι και πάλι η λιτότητα. Πρέπει τώρα να σκεφτούμε πιο ανοιχτά, πιο διεθνιστικά αν θέλετε και να βάλουμε τον άνθρωπο πάνω απ’ όλα”. 

Οι πολίτες στην Ισπανία “άρχισαν την προσπάθεια με πολλές δυνάμεις και με θέληση. Το ηθικό όμως έχει αρχίσει να πέφτει. Υπάρχουν όμως και τα παράπλευρα προβλήματα. Για παράδειγμα στη σημερινή εφημερία μόνο ένα από τα περιστατικά που έφτασαν στα επείγονται δεν αφορούσε κορονοϊό. Περιστατικά που φτάνουν παραδοσιακά στα επείγοντα, έρχονται πλέον σε πολύ προχωρημένα στάδια. Σε διαφορετικές συνθήκες θα έρχονταν πιο γρήγορα. Τώρα δεν έρχονται γιατί φοβούνται μην κολλήσουν τον ιό. Η κατάσταση αυτή βέβαια θα εκτιμηθεί αρμοδίως αργότερα”. 

Υπάρχει και ο παράγοντας των ψυχικών νοσημάτων στον οποίο πρέπει να δώσουμε μεγάλη σημασία. Ανθρωποι με κατάθλιψη, κρίσεις πανικού και άγχους βλέπουν τα συμπτώματά τους να επιδεινώνονται αυτήν την περίοδο. Δεν βγαίνουν από το σπίτι, δεν τους βλέπει ο ήλιος, δεν έχουν ερεθίσματα από άλλους ανθρώπους και σκέφτονται αρνητικά”. 

“Και κουράγιο από που αντλείς” ήταν η τελευταία ερώτηση στον Νίκο. Η απάντηση: “Από την Ελλάδα που πάει πολύ καλά και μας δίνει νότες αισιοδοξίας”.